Dat de zon weer al ongenadig brandt is geen nieuws meer en zelfs het aangekondigde onweer annex regen voor morgen is van de weerkaarten verdwenen.
De hamvraag is dus: wat doen we vandaag ? Eigenlijk willen we nog een beetje cultuur snuiven en ofwel gaan we naar Faenza (vandaar komt het woord "faience") dat beroemd is voor zijn keramiek ofwel naar Ravenna, de stad van de mozaïeken . We waren al eens in Ravenna en hebben dan de toer van de mozaïeken gedaan maar het is wel een mooie stad, een pak dichterbij dan Faenza. Ok, we gaan naar Ravenna.
De weg naar het station is ons ondertussen welbekend, het zijn toch al een paar duizend stappen.
Ravenna, de stad die reeds in de byzantijnse tijd bekend was heeft veel van zijn cultuur behouden en is niet voor niks unesco-werelderfgoed.
De mozaïeken met het overwegend typische blauwe kleur zijn wereldberoemd, die tint blauw noemt men zelfs Ravenna-blauw.
De vele kerken zijn een bezoekje waard en we doen er toch wel een paar aan.
In Ravenna is Dante Alighieri nooit verweg: de Florentijnse dertiende eeuwse schrijver en politicus die na zijn verbanning uiit zijn thuisstad onderkomen vond in Ravenna en er tot op de dag van vandaag zijn praalgraf heeft. Firenze heeft in de loop van de geschiedenis meerdere keren gevraagd het lichaam van haar beroemde inwoner terug te krijgen om het "thuis" een praalgraf te geven maar het antwoord van Ravenna was steeds: "jullie hebben hem levend niet gewild, wij gaan hem dood ook niet teruggeven" En dus staat het praalgraf in de Florentijnse Santa Croce-kerk tot op de dag van vandaag leeg...
Het valt op dat Ravenna een heel andere stad is dan Rimini. Rimini heeft een paar historische gebouwen maar leeft bij gratie van het toerisme. Ravenna heeft ook wel veel toeristen maar heeft zijn eigenheid weten te bewaren. Het kan er ook mee te maken hebben dat de stranden van Ravenna zo'n 10 km oostwaarts van de stad liggen en dat het havengebied heel wat ruimte inneemt zodat er eenvoudigweg veel minder stranden zijn.
In Ravenna vindt je ook nog heel wat winkeltjes en eigenlijk niet zoveel filialen van grote ketens, maar op de kaart zie je toch ook wel een paar shoppingcentra aan de rand van de stad
Het is een plezier door de smalle straatjes te flaneren (en af en toe iets te kopen)
Kenmerkend is de grote overdekte markt, ik was er vele jaren geleden (ik schat 14) en in mijn herinnering was dat één aaneenschakeling van kraampjes met vooral voedingsproducten en andere artisanale producten.
Nu zijn er ook nog enige maar er is ook een COOP-supermarkt in gevestigd. In die supermarkt verkopen ze donkere chocolatde gefabriceerd met zout van Cervia (in die zoutwinning waren we dinsdag). Ik vraag even na of er ook gewoon zout van Cervia te koop is maar dat is niet zo. Na de grote overstromingen in mai 2023 was de hele voorraad vernietigd en er is nog geen nieuwe (nee want we weten ondertussen dat er vele maanden voorbijgaan vooraleer het water zout is geworden.
Toch maar pakje chocolade gekocht.
In de namiddag terug en in Cesenatico valt de hitte als lood op ons neer (In Ravenna was het bter)
Weer de vele stappen terug, eventjes langs bij onze patronne om te weten of we zondagvroeg het hotel uit kunnen als we erg vroeg zouden willen vertrekken.
Da's allemaal geen probleem.
Nog tijd om beetje te lezen en het nieuws van de Olympische Spelen te volgen want het is bijlange nog geen etenstijd.
Langzaamaan komen we in "einde-vakantiemodus", geen lange wandeling naar de oude haven maar net met het veer het kanaal oversteken en daar iets gaan eten in één van de visrestaurants in de buurt waar we eergisteren vertrokken voor de excursie op zee. Restaurant Miramare is een voltreffer: gemengde antipasti om te delen en spaghetti alle vongole met echt heel veel vongole. En dat alles voor een zacht prijsje
Een mooie afsluiter voor nog een dagje Cesenatico.

Geschreven door Ernaroland.on.the.road