Het is nog koel na de regen van gisteravond als we in Vieste vertrekken.
Maar de zon is al van de partij en laat de Adriatische Zee glinsteren en langs die glinsterende zee trekken wij verder zuidwaarts, bij Andria verlaten wij de autosnelweg ( door een misverstand met "onze madam" komen wij eventjes bijna in een olijfgaard tercht ...) om Castel del Monte te bezoeken, het mysterieuze kasteel zo'n 14 km van de stad Andria vandaan dat ook in de één-reeks "gevoel voor tumor" prominent aanwezig was.
Van Andria zelf zien wij alleen een buitenwijk waar we doorheen moeten, het is zo een beetje een smoezelig Zuid-Italiaans stadje. Maar buiten Andria wordt de weg meteen een stuk beter en ook de parking van Castel del Monte mag gezien worden ( 5€) maar voor één euro per persoon meer mag je met het shuttlebusje mee naar het hoger gelegen kasteel.
Dat kasteel is een " specialleke", ergens in de 12de of 13 de eeuw gebouwd door Federico (neen , ik ben geen 'r' vergeten, zo schrijft men dat hier) di Svezia, die mens had iets met kastelen bouwen want hij bouwde er meer dan 100 volgens de overlevering en allemaal met een vierkant als grondplan. Alleen hier werden voor het grondplan 2 vierkanten symmetrisch in een cirkel gelegd en zo bekwam men een achthoek. Het getal acht is hier nooit ver weg: het kasteel is achthoekig, de binnenplaats ook, er zijn acht hoektorens die ook achthoekig zijn, op elke verdieping zijn er acht kamers helemaal identiek van afmetingen en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Ik zat ooit in de Italiaanse les met 2 wiskundigen die urenlang konden doorbomen over de mysteries van Castel del Monte. Volgens één theorie zou de fascinatie voor vierkanten samen gaan met het ontzag voor hoeken van negentig graden. En als je een '8' kantelt over 90° dan krijg je het teken voor oneindig in de wiskunde, dus misschien is Castel del Monte een ode aan de oneindigheid.
Het kasteel is nooit bewoond geweest, het staat hoog boven de vlakte maar heeft geen slotgracht of ophaalbrug, dus is zeker geen versterkte burcht. Het is ook niet echt groot, volgens sommigen is het gewoon een wiskundig model .... je weet wel zoals er vroeger in de lagere scholen stonden ( kubus, balk, cilinder ....) maar dan beetje groter en mooier.
Na dit bezoek ( om nog veel over na te denken) gaat het verder langs de autosnelweg die rond Bari heel druk is, er wordt hier als gek gereden maar dat wisten we al.
Het hotel in Ostuni is heel mooi: oude villa verbouwd tot b&b, dus geen avondmaal, dat wordt op ontdekking gaan in de omtrek. Maar er is een grote tuin met eeuwenoude bomen en struiken en een fantastisch zwembad, we hebben zefs een eigen patio. Ik denk dat we het hier wel een dag of vier gaan uithouden.
Maar ... het is niet al rozengeur en maneschijn !
Een restaurant zo staat op de booking.com pagina maar helaas .... 's middags kan je iets krijgen, 's avonds is er niks.
Een lijstje met restaurants is er wel, het centrum is 2 km ver. Ik zie al lange avondlijke wandelingen maar dat is volgens de jonge patron geen optie: beter de auto nemen, de weg is hier slecht verlicht ... m.a.w je moet hier niet in het donker over straat lopen , dit is Zuid-Italië. Eventjes gaan verkennen ... niet te doen om in zo'n heksenketel rond te rijden, je wagen niet geparkeerd krijgen. Terug naar patron : het adres gekregen van brasserie op 1 km met parking. We leven weer op hoop dat we hier niet van honger zullen omkomen.
Beetje nagedacht en eigenlijk zit het me niet lekker: ik koos dit hotel omwille van de prachtige inrichting en de impressionante tuin met zwembad EN omdat je hier ontbijt en avondmaal had ... Ik moet nog bij de jonge man van de receptie langs voor enige informatie en ik doe een beetje zielig over hoe we het niet leuk vinden hier 's avonds nog weg te moeten, in donker terug te moeten keren ( het is hier veel vroeger donker dan bij ons) en zeker geen 4 dagen lang.
Opeens kan heel veel: hij kan ons eten bestellen, we kunnen op onze patio eten, allemaal geen probleem. Pizza? ok voor ons. Iets anders? nee, maar morgen mss wel.
Moest dat nu zo lang duren ?
Pizza's worden netjes op tijd afgeleverd ( voor de prijs moet je het niet laten, 9 euro voor 2, levering inbegrepen)
Morgen ? Misschien de jongen aan de receptie nog eens triest aankijken ? Of gewoon onderweg iets eten als we op uitstap gaan? Dat laatste zal waarschijnlijk het slimste zijn.
Tomorrow is another day.

Geschreven door Ernaroland.on.the.road