De zon is al vroeg op het appel en na weeral een groots ontbijtbuffet ( als je van 1/10de van alles proeft heb je stevig ontbeten) gaan we op pad.
We wandelen langs de Gostner Schwaige waar we ons een drankje gunnen, voor eten is het nog veel te vroeg alhoewel het hier wel de moeite is: een sterrenkok in een kleine berghut, je moet het meegemaakt hebben, maar wij waren hier al vaker ...
Daarna een eindje naar omhoog en dan de hele tijd tussen de glooiende bergweiden, soms een beetje klimmen, soms een beetje dalen.
Heel veel wandelaars vandaag en ook veel mountainbikers, deze laatste wel meestal met elektrische ondersteuning. Bijna zou ik zeggen: zo kan ik het ook ....
Misschien zou ik het wel kunnen maar zeker niet durven ... sommige paadjes zijn echt smal en gaan behoorlijk steil naar beneden.
Zo'n zonnige dag op de Seiseralm ... je kan je toch niks beters wensen en kleine tegenslagen neem je er maar bij ...Onze tegenslag is dat we blijkbaar een bordje gemist hebben die ons naar de parking van Compatsch terug zou brengen en we dus heel wat lager uitkomen . Dat is dus nog een geniepig klimmetje omhoog dat ons toch ettelijke druppels zweet kost maar misschien komt het onze conditie ten goede. Ons hotel heeft een mooie fitnessruimte maar daar moeten we vandaag zeker niet meer langs.
Zelfs aan geniepige klimmetjes komt een einde en dat drankje in Compatsch hebben we dubbel en dwars verdiend. Vandaar zijn we snel in ons hotel ( en de weg gaat in dalende lijn!) waar we mogen uitrusten van de geleverde inspanningen en na een verkwikkende douche staat er zeker en vast een stevig avondmaal op ons te wachten.
Maar zo langzaamaan hebben we een "systeem": bescheiden bordje vullen van het groentebuffet, voorgerechtjes vallen sowieso mee qua hoeveelheid, hoofdschotel niet helemaal opeten ( ik haat verspilling maar nood breekt wet) en dan is een nog een beetje plaats voor een viertal hapje van het dessertenbuffet waar wel twintig lekkernijen je trachten te verleiden ...

Geschreven door Ernaroland.on.the.road