1 september ... eventjes natellen op mijn vingers leert me dat het al de negende keer dat ik geen eerste schooldag meer meemaak, ik word dus oud. Maar wel een berichtje sturen naar de kleindochters om hen een leuke schoolstart te wensen.
Dat het ontbijt weer vele verleidingen brengt is een open deur intrappen maar lekker is het wel ...
Vandaag wordt zon van morgen tot avond voorspeld, dus met bergschoenen en wandelstokken gewapend stappen we richting Panoramalift die ons zal helpen een eerste stukje hellingen te overbruggen ( ja, er is een tijd geweest dat we dat gewoon te voet deden, maar ...)
We zijn niet alleen op pad: al vanaf ons hotel staat een file auto's aan te schuiven voor de parking in Compatsch, aan 19 euro per stuk is dat toch wel een dagje kassa-kassa.
Veel wandelaars maar nog veel meer mountainbikers op pad vandaag. Deze laatsten vind je alle uitvoeringen: van de alleskunners die zich met ware doodsverachting naar beneden gooien om goed gelanceerd al een stukje van de volgende helling te overwinnen tot de meer bezadigden die bovenop een helling halt houden om even diep te zuchten ( schietgebedje?) , alle courage samenrapen en dan voorzichtig naar beneden.
Zo'n dagje bergwandelen kan je niet beschrijven aan iemand die het nooit deed: je limieten verleggen en genieten van een prachtige natuur.
Meer moet dat niet zijn.
We zijn al eventjes aan het stappen als ik me realiseer dat ik eigenlijk mijn strava had willen aanleggen om ons traject te delen: ok, dan ontbreekt er maar een beetje en als ik straks het stukje terug dat we met de bus willen doen laat meetellen dan zal dat wel zo ongeveer kloppen.
Morgen nog een kleine wandeling want in de namiddag willen we "zakken" naar Kastelruth, zal de drukte van het stadje ons niet een beetje rauw op ons dak vallen na de stilte hierboven ?
Over het avondmaal kunnen we kort zijn: lekker maar weeral veel te veel.
We wachten af wat het morgen zal zijn in hotel Sonnenhof ...

Geschreven door Ernaroland.on.the.road