Het is iets voor acht als we weer 'on the road' gaan, ontbijt achter de kiezen, hotelrekening betaald, auto ingeladen.
De regen is weggetrokken, het is wel nog bewolkt. Langs de autosnelweg komen dreigende onweerswolken opzetten en eventjes zie ik het weer voor me: vorig jaar net buiten Trieste toen de hemel inktzwart werd en we aan nauwelijks 20 km/u een uur lang bij zicht '0' nauwelijks vooruit kwamen. Aub, niet ! Maar blijkbaar hebben we een goede engelbewaarder want de zwarte wolken trekken weg boven het binnenland ( tot wel 3 keer toe) terwijl wij langs de kust blijven.
Ter hoogte van Pescara keren wij de Adriatische Zee ( onze trouwe gezel sinds een 10-tal dagen) definitief de rug toe, we gaan de Abruzzen door voor onze eigen Adriatico-Tirreno ( de wielrenners doen dat in het voorjaar op een zestal dagen in omgekeerde richting, wij op een twee à drie uur) Onderweg een korte stop voor een picknick ( brood met caciocavallo-kaas, onze ontdekking in Puglia !) Dan richting Rome en de A1 op richting noorden.
Verschillende keren zijn er nog aftakkingen naar Rome ( maar daar willen we nu niet naartoe), als de aanwijzingen naar Rome langzaam uit ons gezichtsveld verdwijnen vind ik het heel flauw van mezelf maar ik kan het niet laten eventjes opgelucht te zuchten: we laten Zuid- Italië definitief achter ons en ... onze auto is niet gestolen, heeft zelfs geen schrammetje opgelopen, wij ook niet en we hebben ons geld nog - behalve dan wat we vrijwillig hebben uitgegeven ...
We zetten nu koers naar Umbria, het groene hart van Italië.
Als we de autoweg verlaten is het nog 24 km naar onze veblijf in Castiglione sur lago ( Trasimeno) Ik ken die plaats totaal niet, ik koos ze alleen omdat ze qua afstand past in ons schema. Aan het lago Trasimeno was ik 1 keer, op een uitstapje bij een citytrip naar Perugia, ik was toen in Pasignano en vond het daar zo'n beetje vergane glorie.
De weg naar Castiglione zou niet misstaan in de Ronde van Vlaanderen ( dat zal niet kunnen zeker ?) er zijn weliswaar geen kasseien maar het wegdek is barslecht, dat belooft !
Maar ... ons verblijf is super, patron Luigi trakteert meteen met een drankje en geeft ons dan de sleutel: we hebben hier zowaar een appartementje met alles op en aan, niet nieuw maar proper en gerieflijk ( koelkast om een drankje koel te houden !). Als we de patron vertellen dat het hier warmer is dan in Puglia dan zegt hij dat het zuiden al heel het jaar niet zo'n best weer heeft ( hoor ik daar een beetje leedvermaak ?)
300 meter wandelen ( wel naar omhoog, voordeel volgens Luigi : om terug te keren mag je dalen ! Het oude centrum is niet zo groot maar heel mooi met veel winkeltjes en restaurantjes.
Morgen ? Daar zijn we nog niet uit : wandelen ? fietsen ? De fietsverhuring is wel niet echt dichtbij ... Ok , komt tijd, komt raad
Na een wandelingetje naar het meer een ( welverdiende ) douche en terug naar de 'bovenstad' voor een lekker avondmaal.
En echt ... een lekker avondmaal, dito drankje en zicht op het meer .... wat kan een mens nog meer verlangen ?
Lago Trasimeno: we love you !!

Geschreven door Ernaroland.on.the.road