Vandaag de fietsen binnen gelaten en de trein op naar Rimini ...
Klein halfuurtje later stappen we af en ... wauw : de drukte is hier exponentieel gestegen vergeleken bij Cesenatico.
Rimini was ruim honderd jaar geleden al de pleisterplaats van de "beau monde" in Italië ( zouden ze dat hier "il mondo bello" noemen ? ...) Met onder andere hun toenmalige koning. In de jaren zestig en zeventig gold Rimini als HET voorbeeld van massatoerisme: overvolle stranden en campings, nachtlawaai, druk verkeer enz.
En nu ?
Een mix van dit alles : de laan van het station naar het strand ( ruim 1 km lang) loopt doorheen de oude villawijk en is omzoomd met nog oudere paardenkastanjes.
De meeste villa's zijn nog bewoond en perfect onderhouden en dragen naambordjes met titels als " ingegnere" " dottore " " specialista " " avvvocato " ...
Het strand dan ... enorm breed, prachtig zandstrand met weer de obligate strandbars maar met toch meer ruimte ertussen voor "gewone" wandelaars, zoals wij dus.
Maar heel veel volk is er niet, wel in het water op het stuk strand dat voor iedereen gratis toegankelijk is ( maar dan wel je eigen ligstoel en parasol meebrengen !).
Of slapen de meesten nog na een nachtje fuiven ? Kan zijn. Ik las ooit als je "in" wil zijn in Rimini dat je dan moet gaan feesten in de nachtclubs in de heuvels : het strand is voor "het plebs" ...
Wij houden het bij een drankje op één van de terrasjes aan het strand en na een wandeling langs de zee gaan we de stad in. Da's eigenlijk een beetje een tegenvaller maar dat hadden we al ingecalculeerd: Rimini is op de eerste plaats een badplaats, de paar historische gebouwen zijn niks speciaal en liggen een beetje verscholen tussen de straten met de obligate fruit- en souvenirwinkeltjes uitgebaat door onze medemensen van vreemde origine ...
Onze honger stillen we met een pannino caldo met aubergines en eentje met bressaola op een eenvoudig terrasje maar het is verbazend lekker. Dit is Italië ten voeten uit : met een paar eenvoudige ingrediënten iets verrassend lekkers samenstellen. Alhoewel : eerlijk is eerlijk, als ik eventjes het toilet wil aandoen moet ik mij tussen de toonbank en de muur wringen, kom in een ruimte waar een aantal jongeren hun geluk beproeven op God weet welke machine en het toilet ... ok, de toiletpot is proper maar de vloer zou zo langerzamerhand al een sopje kunnen gebruiken. Het terras is dus het beste wat ze hier te bieden hebben.
Maar zo langzaamaan hebben we Rimini dan wel gezien en niet te laat in de namiddag nemen we de trein terug naar Cesenatico waar het station dicht bij de haven ligt : het is ongelooflijk stil hier, wat een verademing na de heksenketel van Rimini ook al weten we ondertussen wel al dat het hier vanavond ook weer koppen lopen wordt.
Op tv zien we nog een beetje Tour de France: we zien Wout Van Aert vallen, Thomas de Gendt een prachtprestatie neerzetten en Alaphilippe winnen.
's Avonds nemen we onze fietsen om in de haven iets te gaan eten ( gestapt hebben we al genoeg vandaag ...) , de vis is er weer goddeloos lekker, daarna laveren we door de steeds groter wordende mensenmassa weer richting hotel waar de warme zomeravond uitnodigt om nog een beetje in de tuin te zitten.
Morgen nog een dagje Cesenatico en zondag beginnen we weer langzaam noordwaarts te trekken.

Geschreven door Ernaroland.on.the.road