Het is bewolkt en beetje fris als we aan het ontbijtbuffet aanschuiven, het is zo'n typisch Italiaans buffet met meer zoet ( wel 5 soorten taart zonder de croissants) dan hartig maar dat hoort er bij.
Dan onze identiteitskaarten ophalen bij de mevrouw van de receptie ( een andere dan gisteren) en meteen informeren of onze e-bikes niet ergens veiig binnen kunnen gestald worden 's nachts, dit is Italië weetjewel. Geen probleem als we deze namiddag terugkeren toont ze het ons ( In Italië kan inderdaad alles maar je moet er wel altijd zelf om vragen).
Dan op weg, langs het pittoreske haventje getekend door Leonardo da Vinci naar het kerkhof ( eventjes dag zeggen aan Pantani met een roze en een gele roos).
We treffen er papa Pantani die wel zin heeft in een praatje over zijn beroemde zoon, volgens hem het slachtoffer van de weddenschapsmaffia.
In de grafkapel ( door papa Pantani zelf gebouwd) blijven we even mijmeren:

Dag Marco,
We zijn hier na een jaartje terug met een rimpeltje meer, onze haren een tintje witter en één of ander kwaaltje meer.
Jij blijft voor altijd 34 maar hoe graag hadden we jou ook gezien met een lachrimpel meer, met een streepje gedistingueerd grijs in je baardje en vooral we hadden je zo graag nog vaak op het podium willen zien vooraleer je door de grote poort het peloton verliet maar jij koos je eigen poort ( of misschien heeft iemand die voor jou gekozen ...)
Mogen wij dat dan nog altijd heel erg jammer vinden ?
Ciao Marco, tot later misschien nog eens.

Dan terug de fiets op en la gs de zee richting noorden tot het fietspad plots ophoudt te bestaan en we besluiten langs de kust terug te keren, langs de ontelbare strandbars maar door het bewolkte weer is er nog weinig volk en is het aangenaam fietsen, als we de overzet in de haven verlaten is er plots bliksem en een donderslag. We hopen dat het nog overwaait maar terwijl we bij het standbeeld van Marco Pantani staan langs de promenade en een vriendelijke mevrouw een paar foto's van ons maakt begint het echt te regenen. Terug naar ons hotel en meteen tijd om een beetje de blog bij te werken ... Die regen houdt straks wel op.
Gewapend met paraplu gaan we in de buurt op zoek naar een kleinigheid om te eten, een stuk pizza voor een vriendenprijsje en dan kunnen we er wel weer tegen maar nu plenst de regen toch wel heel hard neer zodat we nog een espresso bestellen tot het buiten iets minder regent. De meteo voorspelt droog weer vanaf 15u blijkbaar hebben ze dat hierboven niet gelezen want het blijft gezapig regenen ( hopelijk thuis in onze moestuin ook) en dus zien we Wout van Aert de rit winnen in Frankrijk en gaan dan onze fietsen stallen, vandaag wordt het geen fietsweer meer. Vanavond in de buurt maar ergens stukje gaan eten en dan weet ik ook meteen dat ik die jeans en sportschoenen niet tevergeefs heb meegebracht.
We vinden een restaurantje dat een bord(je) (sic) streekspecialteiten serveert : de vleeswaren en kaas zijn een perfecte match met een regionaal wijntje. Meer moet dat niet zijn en als na de regen zelfs nog een schuchter zonnetje verschijnt zien we het totaal zitten: morgen wordt een mooie dag ( dat hopen we toch)

Geschreven door Ernaroland.on.the.road