Ik loop 3 dagen achter met het verslag en ben eerlijk gezegd het spoor een beetje bijster. Gisteren zijn we vertrokken uit Borsatew. Dus moet ik beginnen bij donderdag, de laatste dag dat we daar waren. Het zat niet zo mee met het weer, het was bewolkt en 13 graden en regenachtig. Echt koud. Daarom rustig aan opgestart en tegen de middag naar een restaurant gereden dat goed aangeschreven stond. Daar hebben we uitgebreid geluncht en heeft Ed de traditioneel Poolse zure roggesoep (Zureck) gegeten😝 Dat werd geserveerd in een enorme uitgeholde, hard gebakken broodbol.

Op de terugweg deden we nog wat boodschappen voor het avondeten (groentesoep, want 's middags al een volwaardige maaltijd) en toen we terugkwamen hebben we de kajak gepakt en zijn een stukje het meer over gaan roeien. Meer voor de ervaring dan wat anders. Want de temperatuur was nog steeds koud en het was een behoorlijk saai meertje.

Omdat deze dag zo'n beetje alleen maar uit eten bestond en verder weinig andere activiteit en mijn stappenteller een betreurenswaardig aantal stappen aangaf, stelde ik voor om na het avondeten een wandeling te maken. Gewapend met regenjassen en goede tegenzin gingen we op pad.

Het eerste stuk leidde door het bos. Omdat het eerstvolgende dorp meer dan een uur lopen was en we dat te ver vonden (want het was al rond 20 uur) bogen we af, de graan-, mais- en koolvelden door. We hadden een prachtig weids uitzicht over de akkers en de verschillende kleuren luchten; grijs, blauw, regen en zon.

Toen we door de koolvelden liepen, de planten iets boven kniehoogte, zagen we in de verte opeens iets bruins springen. Het was te ver weg om goed te onderscheiden wat het was. In de eerste instantie dachten we een hert, maar we hoorden een schel soort geblaf, waardoor we dachten dat het hert door een hond achterna gezeten werd. Omdat we alleen het bruine gedaante zagen springen en het geblaf hoorde, maar er niks achteraan kwam, dachten we in de tweede instantie dat het misschien een grote herdershond was die los was gebroken. Even stond ie stil en keek onze kant op.

Toen sloeg even de paniek toe, omdat we bang waren dat ie op ons af zou komen. Maar het beest sprong toen weg met een sierlijkheid die alleen een hert heeft. We konden niet anders concluderen dan dat het een hert moest zijn. Hij blafte nog een paar keer en nam de rit aan richting bos, ons opgelucht achterlatend.

Ik heb later gegoogled en inderdaad blijkt dat herten kunnen 'blaffen'. Ik ben alleen vergeten op te zoeken wanneer ze dat doen. Waarschijnlijk was hij in paniek. Dat is eigenlijk het enige wilde beest dat we in Polen hebben gezien, wat op zich opmerkelijk is, omdat we best veel door de natuur hebben gelopen. In het zuiden van Polen schijnen zelfs lynxen en beren in de bergen te leven.

Aan het einde van de wandeling begon het zachtjes te regen, terwijl ook de zon scheen. Dat leverde een prachtige dubbele, heel felle regenboog op. En zo eindigde een ogenschijnlijk suffe dag toch nog in een avontuurlijke ervaring met magische afloop🌈

Gisteren moesten we voor 12 uur uitchecken. We ruimden op ons gemak op en pakten de koffers in en rond half 12 reden we het terrein af. Ik had inmiddels een hotel met buitenzwembad geboekt voor de laatste overnachting omdat de temperatuur gister en vandaag zou gaan stijgen naar 23-26 graden.

Alhoewel hotel, het was geen regulier hotel. Het was een enorm hippisch (schrijf je dat zo?) complex met meerdere buiten- en binnen bakken, en gigantische stallen. Ik denk dat er verspreid over meerdere gebouwen wel 100 paarden gestald konden worden in totaal.
De slaap verblijven zaten in een rijtje aan de achterkant van het complex, met allemaal een eigen terras. Op de foto's zag het er vrij luxe uit, maar dat viel tegen. Maar voor een nachtje wel prima. De bedden waren goed en voor het eerst in 3 weken tijd hadden we een compleet verduisterde kamer, wat heel prettig was.

Toen we aankwamen heb ik nog even een paar baantjes getrokken in het (verwarmde) zwembad. We aten op het terras van het restaurant v.d. manege en wandelden daarna he complex over. Een tractor was bezig het zand van de buitenbak netjes te maken. En her en der waren meisjes bezig in en om de stallen met hun paarden. Waarschijnlijk ter voorbereiding van de wedstrijd die vandaag plaats zou vinden.

En inderdaad, toen wij vanmorgen om 11 uur uitcheckten, stonden de eerste ruiters klaar voor een springwedstrijd en was er een hoop reuring in en om de bak. We besloten nog even te blijven kijken en hadden vanaf het terras in de hoogte mooi zicht op de wedstrijd. Leuk om dat als leek eens van zo dichtbij mee te maken en in die sfeer te verkeren.

Na een uurtje vertrokken we richting Warschau vliegveld. We moesten vanaf de manege nog bijna 2 uur rijden om daar te komen. Onderweg maakten we een lange tussenstop in een dorp langs de snelweg. Slenterden, aten wat en namen nog een ijsje op een terras. Het was inderdaad warm vandaag, zon en 26 graden.

we hadden nog een klein spannend momentje toen we de huurauto terug gingen brengen. We konden de auto niet kwijt. Er was geen plek meer beschikbaar in de parkeergarage op de gereserveerde plekken voor Unioncar. 2 telefoonnummers gebeld en niemand nam op. Tot we 10 minuten later werden teruggebeld en diegene gelukkig naar ons toekwam en de auto van ons overnam. De rest vd reis ging voorspoedig. We zijn nu net geland (21.21 uur) Ik ga zo de foto's erbij plaatsen en het verslag uploaden zodra ik weer internet heb.

Geschreven door EdenDaan