Onze trip naar de Amalfi kust was een beetje een deceptie. Er wordt erg hoogdravend over gedaan; het wordt omschreven als misschien wel de mooiste kustlijn van Europa. En mooi is het zeker, maar de mooiste?

Feit is dat het ook gewoon een toeristische attractie is en dat betekent dat het er zo druk is, dat de kans om vrij te parkeren minimaal is. Of dat je je auto moet parkeren in een parkeergarage voor 3 tot 5 euro per uur, voor je je in het mierennest stort. Dat laatste hebben we gedaan in Sorrento, om even ergens koffie te drinken. Dat was de start vd trip en toen wisten we nog niet, dat wat wij voor ogen hadden helemaal niet mogelijk was.

Wij hadden gedacht dat als we ergens een leuk strandje tegenkwamen, we de auto langs de kant zouden zetten en dan een uurtje lekker zouden gaan zwemmen om vervolgens weer door te rijden naar het volgende leuke strandje. In werkelijkheid waren er bijzonder weinig strandjes om mee te beginnen en als ze er al waren, lagen ze een kilometer de diepte in en kon je ze alleen bereiken via steile trappen. En dat 'even' je auto parkeren lukte al helemaal niet. Ieder vrij gaatje was opgevuld met een auto. We hebben dus de kustroute met oponthoud van meerdere files aan 1 stuk doorgereden tot aan Maiori.

Daar werd het eindelijk rustig en hebben we de picnic lunch die we meegenomen hadden op een bankje in de schaduw opgegeten, met uitzicht op zee. Het was een verademing om even uit de auto te Het was inmiddels al rond 16u, we hadden uren gereden en barstten v.d. honger.

Eigenlijk was het de bedoeling om de route af te maken en door te rijden naar Salerno, maar we waren het allebei zat en besloten bij Maiori al terug 'naar huis' te gaan. En zodoende hebben we de Amalfi kust alleen gezien vanuit de auto😂

Rond 18u waren we terug in Boscotrecase. Dat had nogal wat voeten in aarde omdat de navigatie zijn signaal verloor en we maar rondjes bleven rijden. En aangezien we beiden het richtingsgevoel van een aardbei hebben, duurde het wat langer dan nodig was.

Eenmaal thuis zijn we nog naar het zwembad gegaan, maar daar was de zon al weg. Desondanks was het toch lekker om even te relaxen in stilte.

Voor het avondeten hadden we restaurant Dolfi uitgekozen (op loopafstand). Dat bleek een uitstekende keuze! Heerlijk gegeten en rond 22u rolden we tonnetje rond ons bed in, voor de laatste keer in Boscotrecase.

Vanmorgen regende het, net als gisterochtend, keihard. Maar omdat het gister ook maar een bui was, hadden we er alle vertrouwen in dat het rond 10u (uitchecktijd) weer droog zou zijn. En dat klopte ook!

Even na 10 uur checkten we uit en reden naar Ercolano (vroeger Herculaneum geheten) Daar was een archeologisch park met opgravingen. Een soort klein Pompei, waar alles beter bewaard is gebleven. De overblijfselen van de stad zelf vonden wij niet heel boeiend, de vondsten die er opgegraven en tentoongesteld waren, daarentegen wel.

Met een dik uur hadden we het wel gezien en vervolgden we onze weg naar de volgende bestemming: een agriturismo nabij Pistiche, gelegen in de regio Basilicata.

De omgeving hier is wel echt van andere orde dan het gebied van Rome/ Napels. Voorbij Salerno begon het het heel rustig te worden op de weg en het landschap veranderde geleidelijk naar ruig heuvel/berglandschap, met hier en daar een boerderijtje. Desolaat, maar ook heel mooi. Alsof de tijd heeft stil gestaan.

Zo voelde dat ook bij de supermarkt waar we eerst nog boodschappen gingen doen voordat we onze intrek namen in de studio bij de agriturismo.
Het is weer even schakelen, dat betekent niet dat het niet leuk of negatief is, maar dat we moeten landen en ons nieuwe onderkomen en de omgeving weer eigen moeten maken. Je schept onbewust toch elke keer een beeld in je hoofd, aan de hand van de foto's en je eigen referentie kader. En dat plaatje is nooit hetzelfde als de werkelijkheid.

We liggen nu uitgeteld op bed. Autorijden is vermoeiend. Met name voor Ed natuurlijk, die door alle idiote manoeuvres van de Italianen veilig heen moet zien te sturen, maar voor mij op een of andere manier ook. Terwijl ik er alleen maar naast zit....

Morgen houden we een zwembad dag en gaan we eens ervaren hoe het is om op een agriturismo te verblijven. Wat we tot nu toe gezien hebben, zijn het alleen maar Italianen hier. Wordt vervolgd...

Geschreven door EdenDaan