We werden vanmorgen pas om 9 uur wakker, terwijl we om 10u al uit moesten checken. We hadden in een review op Booking.com gelezen dat iemand bij moest betalen omdat ie 10 minuten later was vertrokken. Dat werd ff opschieten dus! Om 5 voor 10 trokken we de deur achter ons dicht, maar de Ijzeren Hein was nergens te bekennen🤔

Eerst twee keer aangebeld (want familie woonde erboven) maar ook daar geen sjoege. Daarna heeft Ed 2x gebeld, maar er werd niet opgenomen. Ten einde raad hebben we de sleutel vh appartement maar in het schoenenkastje gestopt,
daar een foto van gemaakt en via Whapp naar doorgestuurd en zijn weggegaan. Het gevolg was dat de deur van de algemene ingang niet op slot kon daardoor.

Onderweg naar Trogir bedachten we allerlei scenario's waarom hij niet te bereiken was: 'verlaten door zijn vrouw', 'ongeluk gekregen bij het inhalen van een vrachtwagen' (dat doen ze hier allemaal die idioten en dan op het laatste nippertje terug vanwege een tegenligger), ' zijn vrouw die plots moest bevallen'

Een aantal uren gaf het whapp bericht maar 1 vinkje aan en later in de middag zagen we dat het bericht afgeleverd en gelezen was. Maar geen enkele reactie van de verhuurder. Echt heel vreemd! Ik vond het gelijk al een rare snuiter.

De rit naar Trogir duurde twee en half uur. Onderweg langs de tolweg zijn we nog even gestopt voor koffie. Verrassend genoeg had de benzinepomp een gezellig terras dat in de verte uitkeek op een meer. Het kwik was inmiddels opgelopen tot 27 graden, maar met een windje is dat prima uit te houden. We hebben geluk gehad dat het in Plitvice 'maar' 21 graden was. Een prima temperatuur om te lopen.

Een uur te vroeg (qua incheck) kwamen we aan op de plaats van bestemming. Dat was geen probleem. We werden hartelijk onthaald door een joviale man en zijn hond Rafaël. In de koelkast had de echtgenoot vd man een fles cola, water en bier koud gelegd voor ons. Bijzonder attent.

Het appartment is op de begane grond en ligt idyllisch aan een heel grote moestuin. De man vertelde dat hij daar aan het werk was en we hem in het schuurtje konden vinden als we hem nodig hadden. Het was mij niet geheel duidelijk of hij nou in de tuin ah werk was of dat hij iets van werk (schilderen misschien?) in dat schuurtje deed. Ik zal het morgen eens nader onderzoeken.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden gingen we lopend naar de bakker om broodjes te halen want er moest nog geluncht worden. Maar omdat de bakker aan de rand van het centrum zat, besloten we er toch maar even doorheen te lopen en gelijk de markt mee te pikken. Schattig pittoresk stadje, maar erg druk en toeristisch. Ik snap nog steeds niet waar al die mensen vandaan komen. Het zou eigenlijk naseizoen moeten zijn, maar daar valt echt niks van te merken. Enfin, uiteindelijk zaten we pas om half 5 aan de 'lunch'.

Omdat het avondeten toch voorlopig niet aan de orde was, konden we net zo goed nog even van de laatste zon op het strand genieten. Om 18u was het nog steeds 27 graden. En het goede nieuws is dat de zee hier een stuk warmer is dan bovenin Kroatië. Dat maakt het snorkelen voor mij een stuk aangenamer. Nu kwam ik eens niet onderkoeld het water uit🥶

Rond 19u weer teruggereden naar het appartment, een pastaatje in elkaar geknutseld en lekker buiten op ons riante terras gegeten. Het leven is zo slecht nog niet!

Morgen een stranddag en het verder verkennen van Trogir en zondag met de boot naar Split.

Geschreven door EdenDaan