Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om nog even gebruik te kunnen maken van ons privé zwembad. Eerst gebruik gemaakt van het ontbijtbuffet. Geheel tegen de leefstijl in, want wij doen al iets van 2 jaar intermittent fasting, wat betekent dat je alleen tussen 12u 's middags en 20u 's avonds eet. Ooit begonnen met als doel afvallen, maar inmiddels verworven tot een gewoonte die, als ik voor mezelf spreek, ik vooral erg makkelijk en tijdbesparend vindt. Als er maar koffie is in de ochtend, ben ik tevreden. Het went om niet te ontbijten.

Maar nu dus als uitzondering op de regel wel gedaan en dat is toch wel gezellig. Tot 11 uur hebben we nog wat gepoedeld en gerelaxt bij de hotelkamer en toen was het tijd om uit te checken. Inmiddels was het ook weer bloedheet geworden. Elke keer dat je denkt dat je er een beetje aan gewend raakt, blijkt dat de volgde dat toch van niet😂

We wilden naar Lindos beach en dan aan het eind van de stranddag, Lindos zelf bezoeken. Dat bleek een ambitieus plan dat uiteindelijk maar voor een fractie uitgevoerd is. Heel Rhodos leek op hetzelfde idee gekomen te zijn. Er stonden zeker 20 toeristen bussen op de parkeerplaats en het krioelde van de mensen, die zich allemaal een weg naar beneden baanden, ofwel op weg naar de stad of nog anderhalve km verder naar beneden, naar het strand. Er stondneen file van auto's die probeerden bij het strand nog een plekje te bemachtigen.

Heel toevallig stuitten wij op een plek van iemand die weg ging. Nog gratis parkeren ook! Wat een geluk!
Gewapend met de strandspullen liepen we naar beneden, al enigzins geïrriteerd door de drukte en de warmte. We zouden eerst even koffie drinken ergens. Maar toen we erachter kwamen bij het stadje dat we nog anderhalve km stijl naar bedenken moesten lopen, besloten we daarvoor te bedanken.
Wel stortten we ons in de mensenmassa en lieten ons meevoeren met de menigte door de smalle straatjes die uitpuilden van toeristenwinkels en restaurantjes.

In een van die restaurantjes dronken we wat op het overdekte dakterras. Er stonden blowers en het was er heerlijk bijkomen van de hitte.Helaas kregen we daar telefonisch slecht nieuws te horen mbt gezondheid in Eds familie, wat wel een domper op de dag was😞.

Nu Lindos beach vd baan was, moesten we plan B verzinnen. We besloten alvast richting onze thuisbasis te rijden en onderweg Tsambiki beach aan te doen. Maar dit bleek een enorm langgerekt, commercieel en 'te hip' strandgebeuren te zijn, waar bovendien geen zuchtje wind stond. Teleurgesteld vertrokken we weer en omdat het al 14u was en we ook nog ergens wilden lunchen, werd het plan aangepast. Na de lunch zouden we gewoon terugrijden naar het appartement om daar lekker aan het zwembad te liggen.

We vonden een leuke, rustige taveerne langs de kant van de weg met een bijzonder aardige dame in de bediening. Ze vertelde dat ze van origine Australisch was, maar al sinds jaar 16e op Rhodos woonde. Ze was blijven hangen aan een Griek, had kinderen gekregen en had inmiddels ook kleinkinderen. Ze zei nu niet meer terug te kunnen naar Australië omdat haar leven verweven was geraakt met Rhodos. Alhoewel ze ergens wel de behoefte voelde om terug te keren naar haar geboorteland, was er teveel om achter te laten.

Na de lunch vervolgden we de weg 'naar huis'. Grappig dat het appartment ondanks zijn eenvoud en gebrek aan luxe, heel vertrouwd voelde. Het is wel echt onze stek geworden na een week.

Ondanks dat we 'niks' gedaan hebben, voelt het juist alsof we heel veel gedaan hebben vandaag. Helaas ook weinig foto's gemaakt bij gebrek aan (blijvende) activiteiten.

Vanavond hebben we thuis gegeten en zijn verder niet meer op pad gegaan. Ik heb hoofdpijn en ook Ed staat niet te springen. Lekker op tijd naar bed, dan kunnen we morgen vroeg op. Kijken wat de dag weer brengt...

Geschreven door EdenDaan