Inmiddels zijn we 2 dagen verder en heeft ons ritme een zuidelijker tempo aangenomen.
We zitten nu echt in een relax flow, simpelweg omdat deze omgeving zo desolaat is en er niks te beleven valt. Als je wil onthaasten en ontprikkelen, moet je naar het binnenland van zuid-Italië.

Wandelen/ hiken in het ruige landschap zou nog een optie zijn, maar daar is het te warm voor en bovendien heeft dit landschap bijzonder weinig bomen waardoor er ook geen enkele beschutting is.

Restte ons niets anders dan bij het zwembad te gaan liggen. De Italiaanse familie die er ook was, zorgde voor het vermaak. De bambino 'Maura' (nog geen jaar) vormde het middelpunt vd belangstelling. Werkelijk de hele familie was met deze baby bezig.
Tot groot ongenoegen van het tweede kind, de zus van Maura (5) Zij stond aan de rand van het zwembad te gillen, met een duikbril op haar hoofd:"Guardami! Guardami!" (kijk naar mij!!) Maar niemand keek naar haar...en niemand hoorde haar ook. Behalve wij, maar dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Een vermakelijk schouwspel was het wel.

In de ochtend zijn we eerst nog koffie gaan drinken in Piccini. Dit stadje ligt bovenop een heuvel en ligt op een kwartier rijden van de agriturismo. Ook in Piccini is niet veel te beleven, maar dat maakt het juist wel leuk/ charmant. Dit is hoe de Italianen leven en wonen, zonder invloed van toerisme. Hier kost een espresso en een cappuccino 2,30 euro totaal, de helft van de prijs die we in Napels betaalden. En de pizza's die we er 's avonds gingen eten waren maar 5 euro (pizza tonno met ui) en 6 euro (gorgonzola met noten). Spotgoedkoop dus.

Vanochtend werden we relatief laat wakker. Gisteravond hadden we al bedacht dat we vandaag naar het strand zouden gaan, een half uurtje hier vandaan. De reviews over het strand beloofde kwallen😲😝dus de verwachting lag niet zo hoog.

Het resort dat we uitgezocht hadden, bleek een senioren 75+ happening te zijn. Een all inclusive concept (te herkennen aan de gekleurde polsbandjes) dat was doorgevoerd tot op het strand. Middels een treintje werden de mensen vanaf hun luxe hotel een km door het dennenbos naar het strand vervoerd (en vice versa)

Gedreven door mijn nieuwsgierigheid wilden we (ik😂) toch even het hotelcomplex zien.
Het zag er prachtig uit, met mooie zwembaden, gelegen in een groene omgeving. Alles zag er zeer verzorgd en keurig uit.

We bestelden er koffie bij de zwembadbar en kregen het zo mee. Men veronderstelde dat we bij de gasten hoorden, ondanks dat we geen bandje om hadden. Nog even hebben we met de gedachten gespeeld om er all inclusive te gaan lunchen, maar dat ging ons toch net te ver.

We liepen terug door het dennenbos naar het strand en kozen het eerste strandgebeuren. In Italië wordt het strand voornamelijk uitgebaat door zakelijke ondernemers. Je moet dan verplicht een parasol met bedjes huren voor een dag. De publieke (vrij toegankelijke) stranden zijn vaak ondergeschoven kindjes, die slecht worden onderhouden en waar geen faciliteiten zijn. Bovendien hebben deze stukjes strand maar een klein oppervlak, waardoor ze in het hoogseizoen propvol schijnen te liggen.

Wij waren voornemens onszelf te trakteren op de luxe van bedjes en een parasol, maar besloten terwijl we aan het lunchen waren bij die strandtent, toch maar het naastgelegen publieke strand te nemen. Het zag er prima uit en om voor die paar uurtje nou het volledige bedrag neer te leggen, vonden we zonde.

Er was bijna niemand. Er stond een lekker windje en gelukkig was er geen kwal te bekennen! Het zeewater heeft in september een temperatuur van 27 graden en dat is heerlijk want je hoeft dan niet meer 'door te komen'.

Rond 15u hadden we het wel weer gezien en reden naar Bernalda. Daar was alles nog in diepe rust. Er wordt in deze regio middagrust gehouden en alle winkels zijn dan dicht en op straat is het uitgestorven. We zijn het oude centrum in gelopen, op zoek naar de burcht die we van onderaf hadden zien liggen in de hoogte. Er was niet veel te zien, je kon er niet in, alleen maar omheen lopen. De vergezichten waren wel de moeite waard.

Van daaruit doorgelopen naar het centrum en een terrasje gepakt. Inmiddels was de apotheek ook weer geopend en daar moest ik zijn om paracetamol te kopen. Ik had vantevoren Google translate ingesteld op 'goedkoopste paracetamol' omdat ik bang was om opgelicht te worden. Dat is me nl. al eens eerder overkomen op vakantie.

Ik liet de verkoper het lezen en hij pakte een doosje met 20 stuks waar hij 5,30 euro voor afrekende! Dat vond ik voor paracetamol echt een idioot hoog bedrag en bedankte de man vriendelijk, me thet idee dat hij me op wilde lichten. Hij had zijn uiterlijk ook niet mee, het was een klein opgepompt Italiaantje, die er helemaal niet uitzag als een serieuze apotheker 😂

Toen ik later Googelde: "paracetamol Italië", kwam het volgende naar voren:

"Terwijl je voor een strip paracetamol in Nederland slechts tientallen eurocenten neerlegt, betaal je in Italië de hoofdprijs. Denk aan bedragen van 5 euro voor een simpel doosje paracetamol of ibuprofen. Verwacht bij duurdere varianten zoals Advil, prijzen van minimaal 10 euro."

Oeps... de arme man zal wel gedacht hebben:"wat heb ik nou aan mijn fiets hangen? Vraagt om paracetamol en als ik wil afrekenen, loopt ze opeens weg. Rare toerist!"

We hebben er later nog smakelijk om gelachen. Een beetje zoals de grap van het konijn die vraagt: 'bakker, verkoopt u worteltjestaart?'
Morgen maar even bij een andere apotheek een doosje ophalen😂

De avond hebben we doorgebracht voor ons studiootje buiten met lekkere hapjes en een wijntje. Plannen voor morgen zijn nog niet gemaakt. Eerst maar eens een nachtje slapen.

Geschreven door EdenDaan