Rond kwart voor 10 waren we al klaar voor vertrek. We hadden gisteravond nog wat presentjes gekocht voor onze beneden buurman en ik heb tot een uur of elf een steen beschilderd met de kleuren vd Hollandse vlag (toevallig dezelfde kleuren als de vlag van Kroatië) en de tekst Hvala! (Dank!) erop. Ze (Igor sr. en dochter) waren er erg verguld mee. Igor jr. was aan het werk en kon niet komen om gedag te zeggen.

Aangezien we toch langs Decathlon kwamen, hebben we gelijk 2 yoga-matten voor 3 euro per stuk opgehaald, die mooi dienst kunnen doen als strand mat. En wie weet zelfs wel als yoga mat😉

De rit naar Reijeka duurde anderhalf uur en we hadden expres de optie 'tolwegen vermijden' aangezet. Het had als resultaat had dat we dwars door het groen en de bergen reden. Wat een prachtig land! Het heeft mijn verwachtingen tot nu toe overtroffen. De natuur is zo mooi, alles is groen en het ziet er over het algemeen verzorgd uit, weinig toeristen en alles authentiek. Qua technologie valt het ook niet tegen. Wifi is goed vertegenwoordigd en je kan eigenlijk overal met een pinpas terecht.


We wilden eigenlijk nog stoppen bij Opatijo, maar daar was geen parkeerplek vrij, dus zijn we maar doorgereden naar Reijka. Omdat we nog moesten wachten tot het appartement schoon was zijn we alvast gaan lunchen. We hadden wel al de auto bij het appartement neergezet. Dat betekende zo'n 200 treden naar beneden lopen. Dat is niet zo erg, maar je weet ook dat je ze weer terug moet!

Rond half 3 zijn we weer 'naar boven' gegaan. De incheck ging middels een sleutelkastje met code. Ook dit keer hebben we een mooi appartement 'with a stunning view' over de Adriatische zee in de verte. De spullen lieten we nog even in de auto, omdat het al laat in de middag was en we nog even wilden zwemmen. Want ook vandaag was het schitterend weer en best heel warm. We reden naar Glavanova strand. Een strand voor gezonde fitte mensen, want de enige manier om er te komen is een paar honderd stenen onregelmatige trappen (weer!!!) naar beneden.

We klimmen en klauteren wat af. En dat is maar goed ook, want zo krijgen we nog wat beweging. Het was er heerlijk rustig, waarschijnlijk vanwege de trappen en het ontbreken van faciliteiten, behalve een kleedhok. Het water was fris en kraakhelder. Kortom: prima toeven daar.

Ed had voor de avond een visrestaurantje uitgezocht wat helaas dicht bleek te zijn. Maar bistro Marun aan de overkant bood uitkomst. Het bleek weer een grill restaurant te zijn, wat bijzonder weinig keus voor mij betekende. Ditmaal werd het een bordje frites met ketchup en een eenvoudige tomaat/komkommer salade met geraspte kaas. Om op Sandra's vraag terug te komen hoe het in Kroatië is voor vega's: in Grill (vlees) restaurants is er nauwelijks keuze, maar in andere etablissementen lijkt het in opkomst te zijn. Als je alleen geen vlees eet is het prima te doen, maar eet je geen vis of ben je veganistisch, dan wordt het eenzijdig vrees ik. Al met al heb ik toch heel lekker gegeten. Ed compenseerde mijn gebrek aan vlees met zijn mixed grill.

Toen we klaar waren met eten was het inmiddels al rond 19.30 en na een kort bezoekje aan de supermarkt voor een toetje reden we naar het appartment. Het viel nog niet mee om een parkeerplek te vinden, het was bomvol. Ook in Kroatie is de welvaart doorgebroken. Ondanks een salaris van 400 - 900 per maand blijkt men zich toch een auto te kunnen veroorloven.

Het verbaast me hoe snel de compact ingepakte spullen van thuis veranderen in een chaos van meerdere uitpuilende losse tassen😂 Het lijkt wel of de bagage zichzelf vermeerdert. Niet echt praktisch. Morgen maar even her-pakken.

Geschreven door EdenDaan