We gaan even terug naar woensdagavond...
Na een enerverende dag en een lange rit kwamen we aan in Peschici.
Peschici is een klein schilderachtig dorpje op het schiereiland Gargano in het noorden van Puglia. Peschici is gebouwd op een heuvel die zich als een boog uitstrekt rondom de baai van het dorp.

Om er te komen was nog niet eenvoudig. We hebben tientallen km's lang talloze haarspeldbochten moeten trotseren voor we er eindelijk waren. Gargano is een natuurgebied, dus wel heel groen, met tussendoor mooie vergezichten op zee.

Ons appartment bleek op het hoogste punt van het dorp te liggen. We hadden hoge verwachtingen van dit appartement omdat de reviews zo goed waren en het blijkbaar iets mooier omschreven was dan dat in werkelijkheid het geval is.

We werden ontvangen door mw. Enza, die ons voor ging naar ons onderkomen. Ze vertelde dat het appartement van haar moeder was en dat zij nu beneden woonde. We kwamen binnen in een heel donker appartment met een inrichting die sinds 1950 niet meer veranderd is. Italianen van de ouwe stempel zijn dol op verschillende kleuren die totaal niet matchen met elkaar. Een toverbal is er niks bij vergeleken. Het 'adembenemende uitzicht op zee' bleek niet meer dan het uitzicht door een raam te zijn vanuit een loggia van nog geen meter breed.

Een loggia is een inpandig ruimte met een grote raampartij die voor een deel wel geopend kan worden. Normaliter kan het dienst doen als (afgesloten) balkon, maar omdat het vloeroppervlak zo klein is en de raampartij pas op een meter hoogte begint, heb je er helemaal niks aan. Er past geen tafeltje met stoelen in en al zou dat wel zo zijn, dan kan je niks zien vanuit zitpositie, alleen staand heb je uitzicht op zee. Erg teleurstellend! Niet eens zo zeer vanwege het uitzicht, maar omdat we helemaal geen buitenruimte hebben. In combinatie met de donkerte van het appartment geeft het een benauwd gevoel.

Maar inmiddels zijn we ook daar weer aan gewend geraakt in de afgelopen 3 dagen en bovendien vertrekken we morgen alweer naar Pescara. Het weer is een beetje omgeslagen sinds we hier zijn. De temperatuur is nog steeds hetzelfde, rond de 30 graden, maar de bewolking en wind hebben de overhand genomen. Ook is er al wat regen gevallen, maar dat is niet echt noemenswaardig.

Donderdag was het zwaarbewolkt de hele dag. We hebben het dorp verkend en her en der op terrasjes gezeten. Toen ook gelijk kennis gemaakt met de tientallen trappen die ongeveer een km naar beneden leiden, naar het strand. Weer omhoog zou ik het liever lijden willen noemen😅
We zijn nu in totaal zijn al 4x heen en weer geweest en dat voel ik wel!

Ondanks dat het gisteren ook bewolkt was, zijn we toch naar het strand gegaan en hebben bedjes en een parasol gehuurd (die we niet mochten openen vanwege de harde (warme) wind) Gedurende de middag trok het helemaal open en werd het prachtig weer.
Oh ja en 's ochtends heb ik in de plaatselijke kapsalon mijn haar laten knippen. Dat was best spannend, maar met Google translate en plaatjes kom je een heel eind. Nieuwe lagen en de puntjes eraf, niet heel desastreus. Ze heeft het prima gedaan.👍🏻

Vandaag gaan we naar Vieste, een plaatsje een half uur verderop.

Geschreven door EdenDaan