Na 15 dagen onafgebroken zon te hebben gehad, was het vanmorgen dan zover: zwaar bewolkt, maar gelukkig droog. Dat duurde niet lang, want nadat we een uur onderweg waren naar Rovinj, begon het te regenen. Jammer wel, omdat we langs de kust richting het noorden reden en het uitzicht op zee net een tikje mooier had geweest met zon.
In Opatija stopren we voor de lunch en kregen het aan de stok met de parkeermeter. Ed had er 10 Kuna ingestopt en ik was ondertussen aan het wisselen voor wat muntgeld erbij want er moest minimaal 12 Kuna in (voor een uur) Toen ik terugkwam vertelde hij dat het apparaat de 10 Kuna had ingeslikt en het niet meer terug wild geven. Nou ja?! Lekker verdienen zo voor de gemeente Opatija. Er was nog wel een bonnetje uitgekomen waarop stond vermeld dat we 10 Kuna hadden betaald. Op de automaat stond dat als je geld terugwilde, je dan naar het kantoor kon komen. We besloten een poging te wagen omdat het kantoor toch langs onze route lag. Ook al was het maar 1,40 euro, het ging om het principe.
We konden het kantoor niet vinden op het aangegeven adres en besloten door te rijden. Zoveel tijdverlies voor die 1,40 euro was het ook niet waard. Maar het zat me toch dwars en ik vond een email adres waar ik een klacht bij kwijt kon. Ik verzocht hen de 10 Kuna terug te storten op onze rekening. Binnen een uur had ik een antwoord: 'dat het hen speet en ze het heel vervelend vonden, maar dat terugstorten geen optie was omdat de transactiekosten voor het buitenland al 90 Kuna kostte.' Een plausibel verhaal waar ik niks meer tegenin kon brengen. Some you win, some you lose.
Rond 14 uur kwamen we aan in Rovinj. Het was inmiddels droog geworden. De verhuurder stond ons al weer op te wachten en gaf ons een 'rondleiding' op 45 vierkante meter alsof het een kasteel betrof😂. Vanuit de deuropening kon je alles in een oogopslag zien.
Hij ging de meest voor de hand liggende dingen aanwijzen: 'hier is de kledingkast' (deed de deur open), 'de koelkast', 'hier staan de pannen', dit is de badkamer (oh ja joh?!) etc. Ondertussen keek ik Ed aan achter de man zijn rug om en rolde met mijn ogen. Ed moest moeite doen om zijn lach in te houden. Wat een man zeg.
Nadat we ons hadden geïnstalleerd en even een uurtje rust hadden genomen zijn we lopend op pad gegaan naar het centrum. Met 20 minuten waren we er. Er liep een fanfare met majorettes door de winkelstraat, gezellig! Ook hier weer druk voor de tijd van het jaar. Maar dat kan misschien te maken hebben gehad net de dag vd heilige Eufimia:
''Er bestaat een populaire legende uit de vroege middeleeuwen die plaatsvond in Rovinj, waardoor de stad een bedevaartsoord werd. De legende gaat als volgt:
In de vroege ochtend van 13 juli in het jaar 800 luidden de klokken van de Sint-Eufemiakerk luid. De inwoners van Rovinj haastten zich richting de zee, waar te zien was hoe een marmeren sarcofaag op het strand was aangespoeld. De verbaasde mensen probeerden het stenen graf met behulp van ossen en paarden naar de stad te trekken, maar hun pogingen waren tevergeefs. Noch de spierkracht van mensen, noch hun inventiviteit kregen er beweging in. De heilige vertoonde zich aan een kleine jongen en zei tegen hem:"Ik ben Eufemia van Chalcedon die met haar bloed Jezus heeft aangehangen. Jij zult deze stenen kist met je eigen lichaam dragen." De jongen slaagde erin om met zijn handen de sarcofaag op te tillen en naar de kerk op de top van de hoogste berg van de stad te dragen. Daar opende hij de kist en zag het lichaam van een mooie vrouw. Naast haar bevond zich een heilig perkament met daarop de tekst: "Hoc est corpus Euphemiae Sancte", dit is het lichaam van de heilige Eufemia, een maagd die de martelaarsdood stierf in Chalcedon, en in de hemel is herboren op 16 september in het jaar 304 van de Heer.
Tegenwoordig, twaalf eeuwen na haar verschijning, is de Heilige Eufemia de beschermheilige van de stad Rovinj. Nog steeds is Rovinj een bedevaartsoord voor mensen die de kist met eigen ogen willen aanschouwen. En ieder jaar komen vele gelovigen uit Istrië op 16 september samen om de dag van deze heilige te herdenken.'' (Wikipedia)
Een mooie legende, morgen maar eens een wandeling maken naar de kerk en de kist vd Eufemia zelf aanschouwen. Als het überhaupt nog droog gaat worden. Er staat voor de hele dag onafgebroken regen voorspeld.
Geschreven door EdenDaan