We zitten weer in de auto, naar de volgende bestemming. Peschiera ligt aan de Adriatische kust. Een gek idee dat we vorig jaar september precies aan de aan de overkant zaten: de Kroatische adriatische kust.
Onderweg naar Peschiera hebben we een tussenstop gemaakt in Matera. Dat was zeker de moeite waard. Het was sowieso wel weer leuk om na 3 dagen bijna 'in the middle of know where' gezeten te hebben, op te gaan in een grotere levendige stad. Onderstaand wat achtergrondinformatie over Matera, gepikt van een website:
"Matera is een unieke en fascinerende stad vol geschiedenis die meer dan 30.000 jaar oud is. De stad wordt beschouwd als een van ’s werelds oudste steden die teruggaat tot aan het Paleolithicum tijdperk. Tot 1953 was de Sassi de thuisbasis van 20.000 inwoners. Door overbevolking en de voortvloeiende daling van de hygiëne, dwong de Italiaanse regering met een nieuwe wet de inwoners te verhuizen naar nieuwe wijken. Dit proces zou ongeveer 20 jaar in beslag nemen. De mensen werden ondergebracht naar nieuwe wijken en de Sassi di Matera werd de grootst verlaten stad van Italië. Dit veranderde toen in 1993 Matera werd opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het historisch centrum werd weer populair en men begon met het herstel van de grotwoningen. Er zijn nu veel moderne restaurants, bars, B&B’s en luxehotels gevestigd."
Na 2 uur rondslenteren hadden we het wel weer gezien en hebben onze weg vervolgd. Omdat we voor lagen op ons reisschema wilde Ed nog een tussenstop maken in Foggia. Maar dat nam een ander wending, het lot besliste anders...
De tolvrije route duurde net zo lang als de tolweg en omdat dit vaak een leukere route is, had Ed de navigatie hier op ingesteld. Het was inderdaad een mooie route, dwars door de landerijen, maar het wegdek was niet om over naar huis te schrijven. Er zaten enorme gaten in de weg en het duurde niet heel lang voordat we een klap hoorde en een soort geklapper. En het vermoeden werd bevestigd; een lekke band rechtsvoor.
Ehhhh, hoe werkte dat ook alweer, een band verwisselen? Even een opfrissertje gedaan met een filmpje van you tube. Maar alle instructie ten spijt kreeg Ed de bouten niet los. Tot ik met mijn volle gewicht op de dopsleuteltangdinges ging staan en wat druk uitoefende, kwamen ze los. Godzijdank...want we stonden op een plek waar in de wijde omtrek geen bebouwing te vinden was en het was ook nog eens 30 graden. Toen eenmaal de bouten los waren ging het vlug. We besloten naar het eerst volgende dorp te rijden en daar op een terras een verder plan te beramen. Want de reserveband was alleen maar een 'thuiskomertje'.
In de tussentijd dat we onderweg waren probeerde ik de auto verhuur te bellen. Ik stond heel lang in de wacht en toen ik eenmaal contact kreeg, had ik geen bereik meer en viel de verbinding weg. Ik besloot te wachten met nog een keer bellen tot we op het terras zouden zitten.
Cerignola heette het plaatsje waar we stopten. Daar hebben we alle nummers van 'OK mobility' gebeld die we konden vinden, maar nergens werd er opgenomen. Uiteindelijk kwamen ik met een service nr terecht in Spanje en kreeg ik tot 2x toe een telefoonnummer door die niet in werking was, van een zeer onvriendelijke dame. Ed heeft daarna ook nog een poging gewaagd (via Spanje), maar liep ook tegen een muur aan. We waren er helemaal klaar mee en besloten het heft in eigen hand te nemen. Op 5 minuten afstand zat een bandenboer, die ons voor 20 euro geweldig geholpen heeft. Er zit nu een goede tweedehands band op. De achterband heeft hij naar voren gezet en de tweedehands band heeft hij op de achterkant gemonteerd. Binnen een half uur waren we weer onderweg.
We gaan de vakantie gewoon verder op deze manier en melden bij afleveren wel wat er gebeurd is.
Al met al, hadden we behoorlijk wat tijd verloren, dus het plannetje van Foggia ging niet door. Uiteindelijk waren we pas tegen 18.00 bij het appartement in Peschiera (airbnb) Dat is weer een verhaal apart, waarover morgen meer.
Ik ben nu ook niet toegekomen om over het bezoek te schrijven aan de Lucano (kruidenlikeur) fabriek gisteren. Ook daarover morgen meer.
Geschreven door EdenDaan