Na een verkwikkende slaap op een echt matras, reden we dinsdag jl. naar een camping in Liverdun aan de Moezel, vanaf Nancy gezien een stukje omhoog. Een leuke levendige camping, omdat het een zogenaamde 'doorreis' camping is.
In de 5 dagen die we hier hebben gestaan was het een komen en gaan van met name 65 plus.

De dag van aankomst hebben we 's middags te voet de omgeving verkend. Liverdun is tegen een heuvel aangebouwd en op het hoogste punt heb je een fantastisch uitzicht over het dal en de Moezel. Voor de rest is er weinig te beleven: een chocolaterie, een tabakswinkel annex kebab/snackbar met terrasje, een afhaalpizzeria, een café en een Madeleine cakejes winkel😄

Het schijnt dat deze wereldberoemde cakejes hier z'n oorsprong vinden. We hebben de klandizie geobserveerd toen we op het naastgelegen terrasje van café de la Gare zaten. De een na de ander ging naar binnen om vervolgens met grote tassen het pand weer te verlaten. Onze nieuwsgierigheid was wel geprikkeld want je kon niet naar binnen kijken. Dus ook wij stapten over de drempel in het Madeleine paradijs. De verwachting was hoog en de desillusie daardoor des te groter😜

De Madeleines bleken per stuk voorverpakt te zitten in plastic! En je kon ze alleen per doos of per zak van 12 kopen. In alle smaakvarianten, dat dan weer wel. Wij hadden verwacht dat we 2 cakejes net vers uit de oven zouden kunnen kopen. Omdat er nogal een pinnige winkeljuffrouw in ons nek stond te hijgen durfden we niet zonder iets de deur uit te gaan. We hebben nog geprobeerd of we een minder aantal konden krijgen, maar ongeduldige juffrouw Pin was onverbiddelijk.

We kregen een schap met papieren zakken gevuld met Madeleines in het vizier en besloten daar maar voor te gaan. Het waren er dan alsnog veel te veel, maar in ieder geval wel vers. Dachten we.... eenmaal buiten bleek dat ook in de papieren zak voorverpakte cakejes zaten 🤣 Het is ons tot nu toe gelukt om ze niet allemaal achter elkaar op te eten.

Dat was even een zijsprong naar de Madeleines, ik was dus gebleven bij de dinsdagmiddag. Na de wandeling boodschappen gedaan en op de camping rijst met roerbakgroenten gemaakt. 'echte' restaurants zijn moeilijk te vinden in deze streek. De kebabs en pizza take-a-ways daarentegen zijn rijkelijk vertegenwoordigt. Lekker, maar de behoefte aan groenten steekt zo nu en dan wel de kop op.

Woensdag was het wasdag, daar zijn we zo'n beetje de hele ochtend mee bezig geweest. 's Middags zijn we naar Toul gereden, een stadje dat bekend staat om zijn eeuwenoude Kathedraal. Behalve op de camping komen we in de omgeving eigenlijk weinig toeristen tegen en maken we op terrasjes onderdeel uit van de Franse bevolking. Wel zo leuk. Op de terugweg van Toul naar Liverdun reden we met onze buitenspiegel tegen de spiegel van een Fransman aan. Aan onze kant van de weg stonden opeens betonnen blokken waardoor Ed een stukje uit moest wijken op een weg die daar te smal voor was.
De spiegels van beide auto's vlogen door de harde klap eruit. De Fransoos was in de eerste instantie erg boos, maar gelukkig had zijn vrouw meer coulance en wist hem tot bedaren te brengen.

We hadden beiden geen schadeformulieren bij ons, dus die ging de Fransoos eerst ophalen. Hij woonde in de buurt. In de tussentijd had de vrouw van de Fransoos onze spiegel gevonden die zwaar gehavend en gebroken, maar nog wel heel was. Bij terugkomst was de Fransoos gekalmeerd en kon het invullen van het formulier beginnen. Dat duurde allemaal een eeuw en toen het klaar was, kwamen we er achter dat we het doordruk vel er niet onder hadden zitten😂, dus moest dat formulier ook nog eens ingevuld worden.

Ondertussen had Ed contact gelegd met de lease maatschappij om de schade te melden. Zij gaven aan dat we de spiegel moesten laten vervangen bij een officiële Toyota dealer. We moesten zelf maar uitzoeken waar we die konden vinden. Goede service bij 'justlease'! Google had al snel een dealer gevonden aan de rand van Nancy, een half uur rijden. Inmiddels was het al rond 19u, dus dat was een klusje voor de volgende dag.

Donderdagochtend bij de dealer aangekomen bleek dat de spiegel besteld moest worden. Ik verslikte me zowat toen hij zei dat het 44 euro ging kosten. Op internet kan je die spiegeltjes voor een tientje bestellen! Voor de zekerheid vroeg ik nog in mijn beste Frans/Engels of hij had begrepen dat het om alleen de spiegel ging en niet de kast er omheen. Ja, dat had hij begrepen, het kostte gewoon 44 euro.

Als het goed is krijgen we die kosten van de verzekering vergoed, maar het is dan toch de zuinige Hollander in mij die in opstand komt in de wetenschap dat zo'n spiegel op internet 10 euro kost. Wat een zondegeld. Maar goed, we hadden het toch nog nodig. Vrijdag rond 10 uur konden we de spiegel op komen halen.

Daarna hebben we boodschappen gedaan bij de Lidl en hebben een wandeling gemaakt door een mooi park alvorens weer terug te keren naar de camping om een beetje te chillen/lezen in de zon. Het is de hele week al heel aardig weer, de temperatuur ligt rond de 22 graden, wisselend bewolkt met af en toe een zonnetje. 's avonds gaan eten bij de plaatselijke kebab snackbar ' Le vieux Moulin'.

Gisteren was het uitermate warm, 30 graden. Tijd om het water op te zoeken, maar eerst moest de spiegel opgehaald worden. We hadden al visioenen dat ie misschien niet binnengekomen zou zijn en we zouden moeten wachten tot maandag. Maar dat bleek niet het geval. De aardige meneer heeft ''m er zelfs ingezet nadat hij de gebroken spiegel vakkundig had verwijderd. Hij ging nog speciaal een doekje halen om de spiegel op te poetsen😂

Ed had een zwemmeertje gevonden op internet dat er veelbelovend uitzag. Net als de terrasjes is het zwemwater hier schaars, ondanks de Moezel die overal doorheen loopt. Helaas is het verboden om er in te zwemmen. Met welke reden is ons nog steeds niet duidelijk geworden. Enfin, op naar het meertje waar wel in gezwommen mocht worden. Daar aangekomen was het helemaal uitgestorven. En ook daar mocht in het eerste gedeelte niet gezwommen worden, daarvoor moest je zo'n 500 meter verderop. In die hitte hadden we daar niet zo'n zo'n in en ondanks dat het niet gezellig was en we er niet mochten zwemmen hebben we toch maar even de handdoeken in de schaduw neergelegd. Er moest ook nog geluncht worden en Boris trok zich niets aan van de borden 'baigner interdit!' en heeft genoten van het verkoelende water.

Na een uur besloten we terug te gaan naar de camping en daar een duik te nemen in het zwembad. Inmiddels was de camping weer helemaal volgestroomd met pensionada's uit Nederland, die overigens vervolgens vanmorgen vroeg al weer vertrokken, waarschijnlijk richting het zuiden. Wij hebben vanmorgen op ons gemak ingepakt en gaan nu alvast (met het oog op onze laatste week vakantie) een stukje omhoog, naar de stadscamping van Thionville.

Geschreven door EdenDaan