Nog 2 uurtjes en dan is de vakantie weer voorbij. We zijn net de Nederlandse grens overgereden.
Gisterochtemd zijn we om 10.30 uur uit Brescia vertrokken en hebben doorgereden tot net na Strassbourgh. In Vendenheim had ik een goedkoop hotel geboekt voor een overnachting. We zijn gaan eten bij een restaurant met een divers aanbod in menu: Indiaas, Elzas en Italiaans.
Vooraf hadden we Naan brood en Ed deed daar een flinke laag groene 'pasta' op alsof het pesto was.
Na zijn eerste hap, kreeg hij spontaan de hik, werd stil en liep rood aan. De tranen liepen over zijn wangen. Bleken het zeer sterke gemalen groene pepertjes te zijn! 🤣
Ondanks dat ik medelijden met hem had, kon ik niet meer ophouden met lachen🤣😂 Het duurde wel een kwartier voordat hij weer bij zijn positieven was.

De dag voor vertrek (woensdag) hebben we thuis een 'rommeldagje' gehouden. Alvast wat dingen opgeruimd en schoongemaakt in en om het huis, nog wat gewinkeld en in de tuin gelegen en van het mooie weer genoten. Het is echt bloedheet geweest de afgelopen week. Het kwik is niet onder de 32 graden geweest. Het gekke is dat je daar toch aan went. Want momenteel is het ook 29 graden, maar voor ons voelt dat gewoon aangenaam.

Omdat het zo heet was, hebben we de afgelopen week eigenlijk grotendeels op strandjes aan het Gardameer doorgebracht. Lekker in de schaduw en met de luchtbedden drijven op het meer. Op die manier was de hitte prima vol te houden.

Afgelopen zaterdagavond zijn we naar Desenzano gegaan vanwege de 'charming night' Er zou een evenement op het meer plaatsvinden, wat afgesloten zou worden met een vuurwerkshow. Het was stampvol en iedereen stond vol verwachting in het donker naar het water te turen. Het zou om 21u beginnen, maar het duurde maar en duurde maar voordat er iets gebeurde. Toen de presentatrice eindelijk begon, stopte ze ook niet meer met praten. Diverse malen vielen de woorden Grano Pardano en Saffrano.

Nadat ze een half uur aan het woord was geweest, werd het hele verhaal nog een keer herhaald in het Engels, tot grote ergernis van de Italianen, die toch het grootste deel van de populatie vertegenwoordigde. En op het water gebeurde nog steeds niks. Een heeeeel lang verhaal kort: het kwam er op neer dat Gran Pardano en Saffrano de sponsoren van het festiviteit waren en heel veel aandacht opeisten van de hele show. Er waren verlichte boten met Gran Pardano en Saffrano meisjes aan boord in mooie kostuums, maar het was niet echt spectaculair, eerder een beetje saai.

Daarna was er een optreden van een Italiaanse valse kraai. Dat werd ons echt teveel en we besloten een hapje te gaan eten voordat het vuurwerk los zou barsten. En dat was een goed besluit. Toen we terugkeerden aan de oever waren er inmiddels, terwijl de valse kraai aan het zingen was waarschijnlijk, honderden lampionnetjes op het water aangestoken. Dat was wel een heel mooi gezicht.

We stonden achter een opmerkelijk stel, hij ergens dik in de 60, klein en slank, een mix tussen Jan des Bouvrie, Andre Rieu, met half lang wit dik golvend haar tot in zijn nek (Mozart kapsel?) Hij zag er gesoigneerd en welvarend en een beetje verwijfd uit. Zij, jong (rond 30), knap en slank in een mooie rode designjurk. Ze hadden de armen rond elkaars middel, maar er straalde geen liefde vanaf. Ze hadden geen oogcontact, spraken niet met elkaar en zij keek verveeld voor zich uit.

Dat gaf ons stof tot roddelen, ze konden ons toch niet verstaan, die Italianen. In de eerste instantie kon ik ze niet goed zien en vroeg hardop aan Ed of het klopte dat zij nou zo ontzettend veel jonger was dan hij. Waarop Ed antwoordde: 'misschien is het wel zijn dochter.' Waarop ik antwoordde:'maar dan legt ie toch niet z' 'n hand op haar billen'? 😊 Zo keuvelden we nog even door over 'ouwe vent', 'vast een golddigger die vrouw' bla bla, waarop ik afsloot met: 'maar hij heeft wél mooi dik golvend haar, ik krijg de neiging daar even aan te voelen' Dus toen Ed zei: 'dan doe je dat toch, wilde ik me niet laten kennen en raakte heel voorzichtig zijn haar aan.' Het was heel licht, maar hij voelde toch iets en draaide half zijn hoofd om en ik keek snel nietsvermoedend de andere kant op.

Maar de grootste grap van heel het verhaal was dat dus bleek dat het Nederlanders waren🤣😂🤣🤣😂🤣 Daar kwamen we achter nadat ze eindelijk na een kwartier ofzo, wél iets zeiden tegenelkaar. De kans is groot dat ze wel flarden van ons gesprek hebben opgevangen. We wisten niet hoe snel we daar weg moesten komen en lagen natuurlijk enorm in een deuk.

Inmiddels was het vuurwerk begonnen en dat was echt de moeite van het wachten waard geweest. Met dank aan Gran Pardano en Saffrano😉

Afgelopen dinsdag was het bewolkt en we hadden bedacht dat dat wel een goed moment was om de oversteek te maken met de veerboot van Desenzano naar Sirmione (schiereiland) Dat bleek net zo'n grote vergissing te zijn als het dagje Verona. Ondanks de bewolking was het bloedheet en benauwd en Sirmione was overbevolkt. Je kon over de hoofden lopen. Jammer, want het plaatsje zelf was wel heel schattig, maar helemaal verziekt door toeristen dus.De boot terug was zo vol, dat er niet eens meer zitplaatsen waren.

3 weken zijn voorbij gevlogen, huizenruil is ons goed bevallen, een goedkope, leuke manier om vakantie te vieren. Voor een volgende keer zullen we het alleen niet meer doen in het hoogseizoen en willen dan ook graag dichter bij zee/ meer zitten.

Geschreven door EdenDaan