Warschau heeft een gigantisch fietshuur netwerk (Vertilo) met 3331 fietsen, 300 electrische fietsen, 30 tandems en 331 stations. Het werkt als volgt: je scant een fiets met je app en rijdt van A naar B. Als dat traject minder is dan 20 minuten, dan betaal je niks. Duurt het 21 minuten of langer dan kost het 1 zloty (= 0,23 euro)
Een fantastisch systeem dat mensen motiveert om te fietsen.

Wij hebben er vandaag ook gebruik van gemaakt. We wilden vanmorgen de "nieuwe stad" bezoeken. Na een poosje daar gelopen te hebben bereikten we de vestingsmuur en bleek dat oud en nieuw aan elkaar grensden en dat we er gister al bijna waren geweest vanaf de andere kant (= oude stad)

De fietsen hadden we achtergelaten op een fietsstation en we gingen te voet verder. We pakten het fonteinen park nog even mee en liepen naar de boulevard van de Wisla rivier. Daar stond een lekker fris windje. Erg fijn want het was vandaag onbewolkt en 28 graden.
Eigenlijk was het de bedoeling dat we naar een openlucht zwembad zouden gaan, maar alles bleek nog dicht. De meesten openen pas per 1 juni. Daaruit concludeer ik dat het ook voor Polen voor deze tijd van het jaar erg heet is.

De rivier heeft dan wel een stadsstrand, maar het is verboden om je in het water te begeven. De stroming is te sterk.

Maar we waren dus te voet verder gegaan en zijn op de boulevard wat gaan drinken. Onder het genot van een koud colaatje zero hebben we bekeken wat verder te gaan doen. Ik wilde graag nog het paleis en de tuinen van Wilanow bezichtigen. Het was een uurtje fietsen, dus dat was te doen. Ik zag in de fietsapp dat er aan het eind vd boulevard een tandem stond. Dat was ter hoogte van de foodhall waar we gisteren ook al geweest waren.

Eenmaal daar aangekomen, bleek de tandem er niet (meer?) te zijn. Jammer, dan maar 2 aparte fietsen. We gingen de foodhall in om een broodje te eten en toen we terugkwam stond ie er opeens weer. Het was een beetje onwennig in het begin, maar al gauw hadden we de slag te pakken. Leuk om op deze manier Warschau door te crossen. Veel fietspaden zijn er niet, maar er zijn overal wel heel brede trottoirs waar ook gefietst mag worden. Het was eigenlijk prima te doen.

Eenmaal bij het fietsstation aangekomen, merkte Ed dat er iets gelekt had in zijn rugtas. Dat bleek de douchegel te zijn die hij 's ochtends had gekocht. De fles was voor 3 kwart leeggelopen😱
Je kan je voorstellen wat een glibberige bende dat was. De bovenste spullen waren droog gebleven. Maar de ereader, een spelletje en een puzzelboekje waren klaar voor een douchebeurt. Zo goed en kwaad als het ging hebben we met water en vochtige toilet doekjes de spullen ontdaan van de gel.

Eenmaal in de tuinen bij het Paleis is Ed naar het toilet gelopen om de tas uit te spoelen en de rest schoon te maken. Dat is weer het voordeel van een dunne nylon opvouwbare rugzak. Ondertussen zat ik op het terras te wachten en had het puzzelboekje in de zon op de grond te drogen gelegd. Vanuit mijn ooghoeken had ik wel gezien dat er een man bezig was het terras recht te trekken en op te ruimen. Maar ik had niet gezien dat hij het puzzelboekje had opgepakt.

Daar kwam ik pas achter toen Ed terugkwam. Ed wilde het boekje nog wel graag hebben. Dus ik naar binnen om te vragen of de man het puzzelboekje had gevonden. Hij zei dat dat klopte en dat ie het in de vuilnisbak had gegooid. Toen ik vroeg of ik het misschien wel terug kon krijgen, keek hij me verontwaardigd aan (hij had denk ik het gevoel dat hij beschuldigd werd) en zei dat ie nou eenmaal zijn terras netjes moest maken en daarom het slingerende, natte puzzelboekje had weggegooid. Ik antwoordde dat ik dat begreep maar of hij misschien toch het boekje uit de prullenbak kon halen? Dat was hij niet van plan, in plaats daarvan pakte hij de prullenbak en wees; "look its here". Waarop ik enthousiast reageerde en het boekje eruit haalde (lag bovenop) en hem hartelijk bedankte. Ik liet hem en zijn collega enigzins geïrriteerd en verbouwereerd achter. Eenmaal buiten, met het boekje weer terug in de zon, hebben Ed en ik erg gelachen om de zotte situatie. Dit is zo'n verhaal waar je het jaren later nog over hebt en weer in de lach schiet. "Weet je nog?...."

Je zou verwachten dat 1 van de top bezienswaardigheden van Warschau erg druk bezocht zou zijn. Maar niets was minder waar. Er liep een handjevol mensen door het park. Daarom heerlijk rustig. De tuinen waren prachtig, er stond een overvloed aan bloeiende rozen, er waren fonteintjes en veel beelden.

De geschiedenis van het Wilanówpaleis, een barokke koninklijke residentie, begon op 23 april 1677, toen het dorp eigendom werd van koning John Sobieski III. In het begin was de woning die daar werd gebouwd klein, maar is in de loop der eeuwen uitgebreid tot een paleis van formaat.

In het paleis is een museum die olde oudste schatten van Polen bewaart. Wij zijn alleen in de tuinen en het park geweest. Het museum bewaren we wel voor een volgende keer. We waren er vrij laat en toen we de tuin hadden bezichtigd was het alweer 18u. We lieten de tandem voor wat ie was en namen de bus terug. Een rechtstreekse lijn die vlakbij ons appartement stopte. Wel zo relaxt. Ed is doorgelopen naar de supermarkt om broodjes en lekkere dingetjes te halen, terwijl ik alvast naar boven was gegaan om te plassen en te douchen.

Met een temperatuur van 25 graden hebben we nog een paar uurtjes kunnen genieten op ons balkon van een drankje, hapje en muziekje. Totdat Ed werd opgevreten door de muggen😂

Geschreven door EdenDaan