Bij Kartchner caverns hebben we een heerlijk rustige nacht gehad, de campground was vrijwel leeg. Nadat we hebben ontbeten gaan we eerst nog een wandeling maken. Het is een mooie omgeving. Als we stil staan om naar een rivierbedding te kijken hoort Caroline iets. Het blijkt een kolibri te zijn, die zit nu stil op een boomtak. Na het poseren gaat hij er snel van door. Even later horen we weer het geluid van zoemende vleugeltjes. Deze kolibri zien we ook, maar deze is weg voor we een foto hebben kunnen maken. Op de terugweg zien we vlakbij het kamp afdrukken van koeienhoeven in het zand staan. Even later zien we uit de bosjes een paard met berijder komen. Het is een ‘echte’ cowboy en hij zoekt zijn ontsnapte koeien, een paar koeien zijn uit het ‘open range’ terrein ontsnapt en bij het park terecht gekomen. We maken kort een praatje met hem, hoewel de koeien ‘open range’ koeien zijn, is het niet de bedoeling dat ze te ver afdwalen en zich vermengen met een kudde van een andere ranch.
Vandaag rijden we richting Saguaro national park. Omdat we er geen zin in hebben de de interstate snelweg te nemen, nemen we een langere route via een scenic byway, een goede keuze, want het is er erg mooi. In de buurt van Sonoita wordt het landschap meer een prairie gebied, met dichtbegroeide grasheuvels. We zien veel koeien en een paar keer zien we pronghorn antilopen. Sonoita is een plaatsje dat als lokaal centrum dient. Langs de toegangswegen staan leuke borden met ‘welkom in Sonoita’, uitgevoerd in plaatstaal met mooie afbeeldingen. Even lateren passeren we een bordje Empire Historical Ranch. We besluiten er even te gaan kijken. De ranch blijkt een complex van oude lage gebouwen te zijn, gesticht in 1880. In de hoogtijdagen had de ranch een oppervlakte van 400.000 hectare, 4.000 km2, en 60.000 koeien. Nu is de ranch eigendom van het Bureau of Land Management, vanwege de historische waarde. De oppervlakte is nu een stuk kleiner. We maken een wandeling over het terrein langs een aantal grote cottonwood bomen. Helaas is er twee jaar geleden een brand geweest en hebben de meeste oude bomen het niet overleefd. Het woonhuis van de ranch is terug gebracht in de staat van de jaren 30 van de vorige eeuw. Op de ranch zijn diverse cowboyfilms opgenomen. Alle kamers van het oude woonhuis zijn te bezichtigen. Als we willen vertrekken komt de beheerder aanlopen. Het blijkt een oude boer uit (alweer) Montana te zijn, hij beheert nu deze boerderij voor de overheid. Montana is hij ‘ontvlucht’, want deze staat is hem te koud en er ligt 6 maanden per jaar sneeuw en in alle maanden van het jaar valt er wel eens sneeuw. Hij vertelt dat er hier veel wild rondloopt, en hij moet zeker 2 keer per week ratelslangen uit de ranch verwijderen. Hij vangt ze en verplaatst ze, ze zijn behoorlijk agressief zegt hij.
We lunchen in Sahuarita, een plaats ten zuiden van Tucson. Na de lunch is het nog een klein half uurtje naar de San Xavier del Bac Mission. Het is een oude missiekerk, gesticht in 1692. Het huidige gebouw is gebouwd rond 1790 en is het oudste door Europeanen gebouwde gebouw van Arizona. Hoewel het best interessant is hebben we het er snel gezien. Een bijzonderheid is wel dat we een roadrunner zien rondlopen bij het parkeerterrein, een echte woestijnvogel.
We vervolgen onze route naar het Tucson Mountain Park, onze eindbestemming voor vandaag. Sinds we onder de 1000 meter hoogte zitten zien we weer allemaal saguaro cactussen staan. Zeker met de vele gele struiken die er tussen in bloei staan, een schitterend gezicht. We zien ook dat de saguaro cactussen nu in bloei staan. De campground is groot en ruim, er zijn veel plaatsen vrij. De registratie moet je hier zelf doen, wij kiezen een plek met 3 saguaro cactussen naast onze plaats. Het uitzicht is er schitterend. Het kantoor van de campground is al voor de zomer gesloten. In de winter is de temperatuur hier lekker, in de zomer ondragelijk heet, nu is het half bewolkt en 28 graden. Als we geïnstalleerd zijn gaan we nog een trail lopen. We lopen tussen de saguaros en andere cactussen. Het is een mooie wandeling. We zien veel razendsnelle hagedissen wegschieten tussen de begroeiing, maar geen slangen. Ook zien we een handjevol konijnen, desert cottontails genoemd, vanwege hun witte pluizige staartje. Ook zien we veel vogels, waaronder spechten, die holletjes uitpikken in de saguaros.

Geschreven door Caroline.Bart