Vanmorgen gaan we al vroeg op pad na een zelf bereid ontbijt. Onze route loopt via het Lake Mead Recreation Area richting Kingman. Lake Mead is een langgerekt meer dat is ontstaan door de aanleg van de Hoover dam. Het is zonnig en warm, de omgeving is rotsachtig met veel woestijn planten. We zien veel brokkelige rotsruggen met kleurlagen, af en toe komt ook de donkere roestbruine Aztec layer naar boven, die we ook in de Valley of fire hebben gezien. Lake Mead heeft een aantal jachthavens, we passeren o.a. Las Vegas Bay, een dergelijke naam verwacht je niet in dit woestijnlandschap. Mensen uit de omgeving komen hier recreëren op het meer. In de verte zien we Las Vegas in de uitgestrekte vlakte liggen en we passeren de stad aan de oostelijke kant. Onderweg stoppen we regelmatig bij uitzichtpunten en we zien Lake Meade felblauw tussen de rotsen liggen. We brengen een bezoek aan de Hoover Dam, een imposante dam die in een smalle kloof is gebouwd. De dam voorziet de omringende steden in Arizona en Nevada van water, maar het waterpeil zakt steeds verder door de grote vraag aan water. Bij de ingang naar de Hoover Dam ondergaat onze camper zoals alle auto’s een security check. We moeten alle luikjes van de camper open doen en ze nemen zelfs een kijkje in de camper. De Hoover Dam is een potentieel doelwit voor terroristen, het zou rampzalig zijn als de watertoevoer in dit droge gebied wordt vernietigd. Bij de dam is het erg druk, we rijden in file de route over de dam, en rijden bij een keerpunt weer dezelfde route terug. De Hoover Dam is gebouwd van 1931 tot 1935 en de gebouwen hebben een mooie Art Deco stijl. We brengen nog een bezoek aan de ernaast liggende hoge brug, waarover de snelweg loopt. Vandaar heb je een prachtig uitzicht op de Hoover Dam. Het is er erg imposant. De Hoover Dam ligt precies op de grens van Nevada en Arizona.
Als we Arizona binnen rijden ziet het landschap er weer anders uit, we rijden door een brede vallei met aan weerskanten hoge bergen, die grijsbruin van kleur zijn. in de vallei liggen geërodeerde heuvels in een dor woestijnlandschap met yucca’s, cactussen en kleine struikjes. Bij een uitkijkpunt zien we nog wel in de verte de Coloradorivier liggen. We zien soms wat Joshua tree’s staan, een vertakte yucca die alleen in deze regio voorkomt.
Onze weg is kaarsrecht en saai, er is weinig variatie in het landschap. Halverwege de middag arriveren we in Kingman, daar slaan we af om via de Historic Route 66 naar Oatman, een voormalig goudstadje te rijden.
Eerst rijden we door een uitgestrekte vlakte, met onderweg armoedige verzamelingen trailers met rotzooi op het erf. Als we eenmaal de bergrug bereiken wordt het landschap prachtig, via een weg met haarspeldbochten rijden we steeds hoger de berg op, onderweg zien we groene mooi begroeide hellingen en prachtige rotsformaties.
Vlak bij Oatman passeren we nog een mijn, of daar nog goud gedolven wordt weten we niet. Oatman blijkt een grappig stadje in Western stijl. In de stad lopen veel wilde ezels, hier burro’s genoemd, dit zijn nazaten van de ezels die in de mijn werkten en werden ingezet voor het dragen van lasten. Er wordt gewaarschuwd dat ze niet aaibaar zijn, ze bijten en schoppen. Het blijken inderdaad geen lieverdjes te zijn, ze rennen soms achter elkaar aan en bijten elkaar, we houden dus maar afstand, hoe aaibaar en leuk ze er ook uitzien. We wandelen door het stadje dat in 1906 is gesticht. In 1942 ging de laatste goudmijn dicht. Er zijn veel winkeltjes met Route 66 memorabilia, en her en der staan oude mijnwagentjes met goudkleurig geverfde stenen er in, er is ook een mijnmuseum, maar dat laten we aan ons voorbijgaan.
We rijden via dezelfde route terug en komen aan het eind van de middag weer in Kingman aan. We hebben geluk, we kunnen de laatste open plek op het RV park krijgen.
Als we voor de camper zitten en genieten van een biertje, zien we een imposante camperbus (formaat autobus) een plek naast ons innemen. We maken een praatje met de mensen die er uit stappen. Ze komen uit Montana en gebruiken de bus 3 maanden per jaar voor tripjes door Amerika. Ze zijn heel bereisd en al gepensioneerd, maar zien er nog jong uit en ze zijn waarschijnlijk van onze leeftijd. Later wandelen we het stadje in en eten wat in een restaurant. We liggen weer vroeg op bed.

Geschreven door Caroline.Bart