Na weer een koude nacht staan we vroeg op, we hebben een lange rit voor de boeg van zo'n 520 km. We rijden weer over de hoogvlakte richting Jackson en zien de Grand Tetons weer prachtig in beeld. In Jackson doen we wat inkopen en tanken we. Daarna volgen we een route die ons langs de Snake river leidt. Onderweg nemen we een scenic byway, en we zien nog wat rafters de Snake river afzakken. Via het dorpje Alpine gaan we richting Afton, het landschap is prachtig, mooie dalen en hoge rotspartijen langs de weg. Bij Afton nemen we een zijweg om een kijkje te nemen bij een periodic spring, een van de drie die er op de wereld zijn. Deze bron stopt om het half uur met stromen en komt na een kwartier weer borrelend op gang. Om bij de bron te komen moeten we zo anderhalve km langs de swift creek lopen, en daarna nog 200 meter een steile helling opklauteren naar de bron. Ik kom hijgend en puffend boven, Bart heeft nergens last van. Na een tijdje stopt de bron en valt de waterval helemaal droog. Na wat gerommel in de berg komt de waterstroom weer op gang en na enige tijd bruist het water weer over de steenblokken naar beneden, een heel bijzonder fenomeen, het was de omweg beslist waard.
We gaan weer verder en passeren onderweg plaatsen als Geneva, Montpellier en Paris. We komen aan in Idaho en zien het Bear Lake liggen, een prachtig groenblauw meer, omringd door bergen. Intussen passeren we de grens met Utah en in Garden City maken we een korte stop. We strekken de benen en nemen de plaatselijke delicatesse, de raspberry shake. Dit plaatsje staat bekend om zijn raspberries, frambozen. De shake is echt ontzettend lekker, we lopen een stukje door het dorp naar de oever van het meer, om daar van onze shake te genieten. Het meer is groot, er is ook veel watersport en het plaatsje is in de zomer vast afgeladen met toeristen. Via de Logan Canyon rijden we verder, ook hier weer prachtige rotswanden. De laatste grizzlybeer van Utah, Old Ephraim, is hier in 1928 aan zijn eind gekomen, ongetwijfeld door toedoen van een jager. Na de Logan Canyon komen we in de grote plaats Logan, waar al een enorme kerk te zien valt, ongetwijfeld van de Latter day Saints (Mormonen). Daarna volgen we de snelweg, het begint al te schemeren en het waait heel hard. De camper is windgevoelig, zeker met hogere snelheden, het rijdt niet fijn zo. Er hangen dreigende onweerswolken naast ons. De vallei van Salt Lake City is weids en dichtbevolkt, er is veel industrie en bedrijvigheid en het is wat ons betreft een weinig aantrekkelijk gebied. Uiteindelijk bereiken we onze KOA in het centrum van Salt Lake City, slechts 14 blokken van de Tempel vandaan, die we vanaf de snelweg al mooi verlicht hebben gezien. Het is broeierig warm in Salt Lake city, heel wat anders na die koude van de afgelopen dagen. Ook 's nachts koelt het niet veel af, het blijft zo rond de 23 graden. Halverwege de nacht begint het te regenen en onweren koelt het wat af.
Morgen hebben we weer een lange rit voor de boeg.

Geschreven door Caroline.Bart