Als we opstaan zien we dat het een beetje bewolkt is vandaag, de dageraad kleurt de wolken prachtig rood, er tegen afgetekend staan de rotsen van Monument Valley. Ook nu gaan we weer vroeg op pad, we rijden naar het visitor center om van daar uit de meest iconische rotsen ‘mittens’ genaamd, omdat ze op een hand met duim lijken, te bekijken. Dit gebied is van de Navajo nation, en we moeten bij de ingang meteen al 10 dollar p.p. betalen om even verderop van het uitzicht te kunnen genieten. We mogen helaas met de camper niet het terrein tussen de rotsen oprijden, het is een gravelroad. Omdat we er geen zin in hebbben om nog eens geld te moeten betalen voor een jeeptocht, bekijken we de rotsen vanaf het observatieterras. We zien de ‘mittens’ helaas met tegenlicht, maar het blijft erg mooi. Al snel rijden we verder richting Kayenta, het landschap is vlak, met hier een daar een grote rotspartij. In het land staan armoedige huisjes en verwaarloosde trailers, met vaak auto auto’s en rotzooi er om heen, er is weinig groen. Kennelijk leven de indianen onder armoedige omstandigheden. Later horen we van een vrouw op ons RV park dat er veel alcohol- en drugsmisbruik is onder indianen, met als gevolg ook armoede, huiselijk geweld en een laag opleidingsniveau.
In het plaatsje Kayenta doen we boodschappen. De bevolking is hier overwegend indiaans en opvallend dik. Omdat we eigenlijk geen vaststaand doel hebben vandaag besluiten we een bezoek te brengen aan de Four Corners, de enige plek in de USA waar 4 staten bij elkaar komen: Arizona, Colorado, Utah en New Mexico. Het landschap om ons heen is weids en kaal, af en toe staan er wat kale rotsen, er is weinig begroeiing. De weg is slecht en overal ligt gebroken glas en rotzooi in de berm. Na het keurige en goed onderhouden Utah is dit wel een verandering. Als we de Four Corners naderen zien we in de verte de prominente rots Shiprock opdoemen, een 450 meter hoge monoliet in een verder vrij eentonig vlak landschap. Verderop ligt het Four Corners punt, met ook hier weer een entree van 10 dollar. Rond een metalen ronde plaquette staan de namen van de vier aaneengrenzende staten, we nemen er een foto, maar er is verder weinig te zien. Rond het terrrein staan aan alle zijden kraampjes van souvenirverkopers, die vooral indiaanse sieraden en dromenvangers verkopen. In de plaats Shiprock lunchen we en ook hier weer zien we voornamelijk een indiaanse bevolking. We vervolgen onze weg en rijden New Mexico in, net als Monument Valley is dit nog allemaal Navajo Nation. Ook hier ligt weer rommel langs de weg en staan er vervallen huisjes. Verderop komen we in het Zuni reservaat, in Zuni zelf is nog een orginele pueblo te vinden, daar willen we morgen heen. Langs de weg staan dichte bossen van pinyon dennen en jeneverbessen dicht, taaie bomen die in dit klimaat kunnen gedijen. Bij het El Morro National Monument maken we een stop, er is hier ook een RV park, midden in de bossen. Helaas is er geen enkel plaatsje vrij. Even verderop vinden we gelukkig nog een RV park, waar we wel een plaatsje vinden. Dit RV park staat ook vlak bij de El Morro rots, waar historische inscripties zijn te vinden. Morgen gaan we daar een bezoek aan brengen. Op het park is het heerlijk rustig, na onze zelfgemaakte maaltijd maken we een praatje met een van de permanente bewoonsters, die daar voor een paar maanden bivakkeert. Ze is schrijfster en redigeert academische stukken en boeken, en kan daarom plaatsonafhankelijk werken. Ze heeft een wifischotel, maar telefoonbereik is hier niet. Ze onderzoekt of ze in een ‘tiny house’ kan leven met haar driepotige hond, en overweegt later in een soort leefgemeenschap te gaan wonen, om haar ecologische footprint zo klein mogelijk te houden. We praten over het milieu en de opwarming van de aarde. Ze ziet het somber in en heeft weinig op met de huidige Amerikaanse regering, die natuurgebieden vernietigt voor oilfracking en natuurbehoud niet hoog op de agenda heeft staan. We kunnen het daar alleen maar mee eens zijn.

Geschreven door Caroline.Bart