We hebben goed geslapen in onze daktent. Het was koud vannacht en we hebben geslapen onder 2 dekens. Omdat we gisteren vroeg in bed lagen zijn we vannacht een paar keer wakker geworden. Het was een heldere nacht met veel sterren en we hebben gekeken naar “Springbok TV”. Als we een raam van onze daktent openritsen, zien we springbokken op het pad bij de campsite lopen. Een mooi gezicht, het wit van hun flanken licht op in het donker, je hoort hun hoefjes zachtjes op het pad. Ook zien we een steenbokje en een haas. We horen ook nog een soort wolvengehuil in de verte, we denken van jakhalzen, maar ze zijn niet erg dichtbij.
We zijn ‘s ochtends al vroeg op, om 6 uur, en beginnen meteen de tent op te ruimen, het beddengoed blijft er in liggen. Het inklappen gaat, hoewel we er geen ervaring mee hebben, heel erg snel. Als we gereed zijn gaan we met de auto naar de vogelhut. We zitten er bijna een uur, maar zien er niets bijzonders, alleen wat vogeltjes. Daarna gaan we terug naar de kampeerplaats om te ontbijten. We koken water voor Nescafé en eten yoghurt met muesli met een sapje erbij. Er zijn zoals gebruikelijk in Zuid Afrika veel vogels om ons heen. Ook zien we een paar vervet monkeys die proberen de vuilnisbakken met baviaanbeveiliging open te krijgen. Het is al zonnig, maar toch nog maar 5 graden. Tegen 9 uur gaan we op weg. Het eerste deel van de reis rijden we nog over gravelwegen, maar deze is in goede staat. Om 10:30 uur passeren we de Oranje rivier die bruin en ondiep is, maar tamelijk snel stroomt. We drinken net over de brug koffie in Groblershoop, het is een saai stadje dat leeft van de druiventeelt. Het landschap wordt onderweg steeds droger en schraler, we zien ook steeds meer geiten en schapen grazen, die kunnen met minder rijk voedsel toe dan koeien. Na onze stop in Groblershoop riijden we langs de Oranjerivier door naar Upington. We willen nog wat boodschappen doen en eten wat in een mooie shoppingmall. We vervolgen onze route langs de Oranjerivier en zien veel velden met druivenstokken. De streek is bekend vanwege de wijn en de tafeldruiven. Het landschap is tamelijk vlak, zo langs de rivier, met hier en daar grote steenhopen in het landschap. We rijden tussen de druivenstokken door en zien ook de irrigatiewerken op Kanoneiland, want zonder irrigatie begint meteen naast de rivier de woestijn. Onderweg zien we een bordje van een kokerboom kwekerij. We besluiten hier een kijkje te gaan nemen. De vrouw van de kwekerij heeft een uit de hand gelopen hobby en kweekt diverse soorten woestijnplanten, waaronder kokerbomen. Er staan honderden jonge plantjes. De kokerboom, of quiver tree, komt alleen in deze omgeving voor, het is een aloë soort op een hoge stam. Ze zijn prachtig. Er staan bij de kwekerij ook een paar exemplaren van 13 jaar oud die al manshoog zijn. Sommige soorten van de kokerboom zijn bedreigd, en zij kweekt ook deze soorten. Het is leuk om er rond te kijken, we kopen ook een klein plantje voor thuis, hopelijk lukt het dit mee te nemen. We rijden verder naar Keimoes, waar ons hotel is. Het is een mooi hotel complex, met tamme springbokken in de tuin en een watertje met ganzen. We hebben er een huisje, wat goed is ingericht, maar het licht is er erg ongezellig. Als we even buiten zitten arriveren de bewoners van het huisje naast ons. Het is een Zuidafrikaanse vrouw die met een collega vanuit de universiteit van Bloemfontein een project begeleidt voor het gebruik van tablets op scholen. We hebben een heel gesprek over politiek, Zuid Afrika en reizen. We eten ‘s avonds in het restaurant van het hotel, wat ook ongezellig verlicht is. Het eten is echter goed en we drinken een rode merlot uit de regio. We liggen er weer vroeg in.

Geschreven door Caroline.Bart