Close encounters with the Devils Tower

Na 3 nachten op KOA Mount Rushmore vertrekken we naar onze volgende bestemming, Devils Tower. Onze eerste stop onderweg is in Deadwood. Het is een erg toeristisch plaatsje, met een rijke cowboy geschiedenis. Deadwood is groot geworden door de mijnbouw (goud). Wild Bill Hickok en Calamity Jane zijn illustere figuren uit de Wild West die hier leefden en liggen begraven. De gevels in de hoofdstraat zijn in oude glorie hersteld, maar zijn nu vooral het domein van gokpaleizen en toeristenwinkels. September is het vakantieseizoen van de senioren, in Deadwood bepalen ze het straatbeeld. Na een bakje slappe koffie vertrekken we er snel, zo senior zijn we zelf nog niet. We rijden verder door de Spearfish Canyon. Dit is een smalle canyon met hoge rotswanden en een snelstromende beek. Bij de Roughlock Falls maken we een korte wandeling langs de kleine waterval. In de heldere beek zien we kleine forellen zwemmen. De omgeving is prachtig, de steile rotswanden zijn zeker 200 meter hoog en bestaan uit oranjerode geërodeerde steen. De loofbomen kleuren al wat geel, de komende weken zullen we nog volop van de herfstkleuren kunnen genieten. In Spearfish doen we nog wat boodschappen en vervolgen we de tocht naar Belle Fourche. Sinds Hawaii en Alaska deel uit maken van de Verenigde Staten is hier het geografische middelpunt van de VS. Op zich niet heel bijzonder om te zien, maar als je er toch langs rijdt kun je er net zo goed een kijkje nemen. Op een mooie natuurstenen kaart van de USA staat het middelpunt aangegeven. Er hangen vlaggen van alle staten. We rijden verder naar Devils Tower, waar we overnachten. Langs de weg zien we veel goed onderhouden boerderijen en weiden, later zien we naaldbossen op de heuvels van de Black Hills. Inmiddels zijn we South Dakota uit en weer terug in Wyoming. Bij een oude kolenmijn maken we even een stop, er staat nog een pittoresk vervallen houten bouwwerk, dat diende om de steenkool vanuit de mijn naar beneden te storten in een laadbak. Vlakbij de Devils Tower komen we door het plaatsje Hulett. Dit plaatsje profiteert van het toerisme voor de Devils Tower en heeft een aantal grappige gevels van saloons, zo zien we aliens, skeletten, hertengeweien als decoratie.
De Devils Tower ziet er vanaf 25 km afstand uit als een soort koeltoren. Onze camping is pal naast de Devils Tower gelegen. Vanuit onze campingplaats zien we de imposante rotspartij op 1 km afstand. Na het incheken op de camping bezoeken we het Devils Tower NP. Devils Tower is voor veel indianenstammen een heilige plaats, aan sommige boomtakken hangen gebedsvaantjes. Rondom de Tower is een wandelpad van zo'n 2 km aangelegd. We lopen de route rond de tower, en blijven maar foto's maken, dit is een heel bijzondere rots, die in de late namiddagzon mooi is uitgelicht. De rots is een prop van gestold magma, de rest van de berg, die uit zachter materiaal bestond, is in de loop van miljoenen jaren geërodeerd. In de berg zijn de basaltstructuren mooi zichtbaar. Langs de steile wand zien we een paar klimmers, die de 267 meter hoge tocht naar boven durven maken. Terug op de camping eten we wat en om 19.30 uur wonen we de filmvoorstelling bij van de film Close encounters of the Third Kind. Deze science fiction film wordt elke avond op de camping vertoond. In de film speelt de Devils Tower een prominente rol en er zijn ook veel filmopnamen in de omgeving gemaakt. Op een van de filmlocaties aan de voet van de Devils Tower is nu de camping gebouwd. De film is inmiddels 40 jaar oud, maar nog steeds vermakelijk, ook vanwege de gedateerde beelden. Het was vandaag een warme dag, zo'n 34 graden, ook 's avonds blijft het lang warm.

Geschreven door Caroline.Bart