"Bon courage!" Zo vaak als mij dat vandaag toegewenst is, is niet op de vingers van één hand te tellen. Ik werd vanmorgen wakker door een contante ruis en het duurde even totdat tot me doordrong dat het de regen is. De hemel had de sluizen volledig opengedraaid en het water kwam met bakken naar beneden. Ik besluit om het rustig aan te doen in de wetenschap dat alles wat nu valt, straks niet meer kan vallen. Eens te meer ben ik blij dat ik ervoor gekozen heb een vast dak boven m'n hoofd te zoeken en de tent voorlopig ingepakt te laten. Dit keer was het een goedkoop (gehorig) hotelletje. Met enige schroom denk ik aan Warhorse, die dus de hele nacht in de stromende regen buiten heeft gestaan. Zal hij willen starten? Ben ik nu te ver gegaan?

Gelukkig, Warhorse is weliswaar doornat, maar niet chagrijnig. In de bekende wolk van stoom, start de motor bijna direct, om na enige tijd over te gaan in een rustig stationair pruttelen. De regen heeft een deel van de modder weggespoeld die zich rond de voorpoten, onderkant van het blok en het cardanhuis heeft verzameld. We hebben er samen sinds 1 mei meer dan 1900 kilometer opzitten.

Na Warhorse in de stortregen te hebben opgezadeld vertrekken wij, toch, welgemoed richting Fort de la Pompelle. Één van de kleinste forten in de ring rond Reims. Ik was er met het gezin jaren geleden al eens geweest op de bekende Franse " allemuseazijngeslotendag". Dit keer weet ik dat het museum open is.

Het fort beheerste de weg naar Parijs en werd daarom het belangrijkste onderdeel van de hele ring rond Reims. Bij het begin van de oorlog viel het fort zonder slag of stoot in handen van de Duitsers, omdat het verlaten was. Kort daarop wisten de Fransen het weer te heroveren.
Het fort is daarna gedurende bijna 4 jaar bijna doorlopend gebombardeerd en dat kun je goed zien. De verschillende garnizoenen hebben vele stormaanvallen doorstaan, waarvan één van de laatste zelfs met tanks. Nooit is het fort weer in vijandelijke handen gevallen. Saillant detail, het fort (en dus de weg naar de Franse hoofdstad) is grotendeels verdedigd door koloniale troepen.

Nog steeds in de regen stap ik op en vervolg mijn route richting Verdun, het einddoel van de dag. Eigenlijk zijn de eerste 100 kilometers knap saai. Het landschap is weer glooiend, net als in het gebied van de Somme, en de b-weg er doorheen is goed onderhouden, maar kaarsrecht. Ze hadden hier geen enkele fantasie bij de wederopbouw. Er staat bijna geen boom in het veld en ook de dorpjes blinken uit in "niks aan".
Warhorse en ik laten ons niet uit dat glooiende veld slaan en denderen vol gas door. Onderwijl zing ik met luide stem de regimentsliederen van Sytzama en Oranje en het Cavalerielied en dat alles meerdere keren. Niemand kan mij toch horen.

Na een stevige, steeds drogere rit kom ik aan bij "la main de Massiges". Een volledig gereconstrueerd loopgravenstelsel. Ik heb nog nooit zo'n interessante site gezien. Alles is in oude staat hersteld en alles wat gevonden is, wordt gewoon buiten tentoongesteld. Behalve dan de gevonden menselijke resten, want die schijnen ze ook nog regelmatig naar boven te halen. Dit is by far het mooiste voorbeeld van hoe in deze streek de loopgraven eruit hebben gezien. Daar spreek ik ook nog met Monsieur Albért van 85. Zijn vader had nog bij de Chemin des Dame gevochten. Magnifiek.

Het laatste stuk van de route, die dichterbij Verdun steeds meer naar mijn zin wordt, doe ik nog even "le abri des Kronprinz" (het bushokje van de Kroonprins, zoals echtgenote suggereerde) aan. Om de bunkers te bereiken moet ik weer een stukje offroad, terwijl ik ooit gezworen heb deze motor dit niet aan te doen. Toch moet je er soms iets voor over hebben en per slot is Warhorse er voor gebouwd. Midden in het bos staat een serie bunkers met vervallen loopgraven. Ik vraag me af of dit gebied ook zo'n kale vlakte is geweest als je op de foto's ziet of zou dit bos toen de vernietiging hebben doorstaan?

Tegen de avond kom ik aan bij mijn overnachtingsplaats. Zowel voor mij als ook voor Warhorse een dak boven het hoofd in de schuur van een boerderij-camping. Morgen gaat de zon schijnen zeggen ze.

Geschreven door Warhorse