We verlieten het strand en zetten koers naar het binnenland, nl. de Nemouta watervallen. Hiervoor reden we opnieuw op smalle en soms ongeasfalteerde wegen. De regen van de voorbije dagen zorgde opnieuw voor veel stenen op de weg, afkomstig van de rotswanden. Doch we bereikten uiteindelijk de rivier , het startpunt voor de wandeling naar de verschillende watervallen.
Onze voettocht duurde echter maar even. De meeste Griekse wandelpaden zijn niet recent aangelegd en hierdoor heel gevoelig voor erosie en aantastingen door regenbuien. Al gauw versperden naar beneden gevallen rotsblokken en hele bomen het pad. Of we hadden door ijskoud, snel stromend water moeten waden
De andere paden had men gewoon afgesloten, dus geen Nemouta watervallen.

We reden over de Bayley brug; je zou het bijna een Ikeabrug kunnen noemen, daar het uit standaardsegmenten bestaat die in elkaar gezet moeten worden. Tijdens WOII ontwikkelde een zekere Engelsman Bailey dergelijke bruggen voor het leger. Een bordje vertelde ons, dat deze brug in 1961 tot stand kwam tijdens de legerdictatuur.

De brug bleek nog stevig genoeg om onze Girandolatrotter te dragen ! Wij vervolgden onze weg, opnieuw zeer spectaculair, kan het nog mooier ? Ja Griekenland blijft ons verrassen !
We doorkruisen zo kleine bergdorpjes, die toeristisch uitgebaat worden, te zien aan de souvenirswinkels e.d. Het blijft een spannende bedoening om door die dorpjes te rijden, want de weg versmalt altijd....we passeren Dimitsana, beroemd om zijn buskruitfabriekjes tijdens de onafhankelijkheidsstrijd, Stemnitsa (nog altijd) bekend voor de goudsmeden.. Hier zijn ze aan het bbq'en op straat, iets wat we vandaag onderweg overal opmerkten. Heeft het met karnaval te maken ? De kerstversiering, die tot nu toe nog de steden en dorpen versierden, maakten plotseling plaats voor karnavaldecoraties.
De bewoners van Stemnitsa schreeuwen ons toe, dat we mee mogen eten...doch parkeer maar eens in zo'n smal dorp. we zouden de hele weg blokkeren...

Tenslotte arriveren we op een kleine parking bij een kerkje. Van hieruit genieten we van het imposante vergezicht, overal bergen en rotsen ! We wandelen via een bergpad naar een klooster die onder en tegen een rotswand gebouwd werd. Klooster Sint Johannes Prodromos. De wandeling ernaartoe mag er zijn ! Uiteindelijk vangen we de eerste glimp op van het klooster. Ongelooflijk, we kijken onze ogen uit !!! We lopen als het ware onder de bouwwerkjes door.
De eerste monniken woonden zelfs eerst in holwoningen, men ziet er nog iets van. Vanaf 17 uur ontvangen de monniken weer bezoek. Vrouwen moeten een lange rok dragen, mannen een lange broek. Er hangen wikkeldoeken aan haken zodat ik dat gewoon rond mijn lange broek drapeer. We zijn met 4 Grieken en wij. Een monnik opent de deur en heet ons welkom. Hij leidt ons naar hun binnenkapel. De fresco's dateren uit de 16de eeuw. Er mag niet gefotografeerd worden. De eerste monniken vestigden zich rond 1100 in de holen. De bijgebouwtjes kwamen er vanaf de 16de eeuw. Er zijn nu nog 9 monniken.
Daarna mogen we op hun balkon. Wat een uitzicht ! Maar wel eenzaam. Ze nodigen ons dan uit in hun ontvangstruimte waar er gratis koffie, koekjes en lukum ons opwachten.

Daarna wandelen we langs hun beestenboel (ezels, en poezen) terug. We besluiten hier te overnachten, want geen zin meer om nog een plek te zoeken.

Geschreven door Girandolatrotter