Vannacht hield het weer echt Ballermann of een big party met vol geopende weersluizen, gedonder, gebliksem en storm ! Maar in september doorstond onze Girandolatrotter al glanzend de waterdichtheidsproef in de garage en nu in volle praktijk idem !

We verlieten onze camperplek, deden nog wat boodschappen en zetten koers naar Alte, daar in de buurt startte een mooie wandeling naar de Rocha di Pena. Onderweg passeerden we een dorp dat Purgatorio of Vagevuur heette, je zou er maar wonen. Een tearoom dat alleen in de zomer open bleek, had nog 2 oude kevers in de tuin staan. Op het VVV vonden we allerlei foldertjes, keken rond in de tentoonstelling over Maria Lourdes, de vrouw die jarenlang de dorpsbewoners leerde schrijven en rekenen. Maar ook een krant stichtte die zeker in tijden van de koloniale oorlogen belangrijk bleek voor de nieuwsverstrekking tussen de vechtende mannen aan het front en de achterblijvers in Alte. Moeilijk voor te stellen in tijden van Gsm en Whats App... Ook stonden er nog kerststallen gemaakt van eierdozen en kurk door enkele leerlingen. Kerstmis is misschien al lang voorbij, de meeste steden hebben nog altijd hun kerstverlichting en -versieringen !

Na onze lunch reden we naar het startpunt van de wandeling in Pena, doch via GPS niet te vinden, daar een deel via een onverharde weg moest gereden worden. Erik wist de richting ongeveer, doch op een gegeven ogenblik werd het spannend, te laag overhangende takken die over ons dak schuurden....maar het werd nog spannender want de wegen versmalden enorm....dan maar achterwaarts terug rijden, gelukkig ontdekten we op tijd een beter alternatief, zodat we de overhangende takken niet meer tegen kwamen. ( De schade viel achteraf gelukkig mee). Via de onverharde weg bereikten we het startpunt. We hadden net onze wandelkleren aan toen het begon te regenen. Het zag er niet naar uit dat het snel zou stoppen, want het bleef allemaal bij dei rots hangen. Changing plans dan maar, het stadje Loulé bezoeken dan.

Dat bleek een goed idee, want hier bleef het droog en kwam de zon zelfs even kijken. Op weg naar Loulé merkten we in de verte een bijzonder stadje op...het zag er extreem nieuw uit en ook weer niet? Gewoon een nepstadje compleet emt kerk, stadsmuur en kasteel waar men dan appartementen kon kopen. Je kon er alleen maar in als je eigenaar was of er logeerde.

Loulé bleek een gezellig stadje te zijn. Eerst stapten we een kleine kapel binnen dat nog gebouwd was inde 18 e eeuw op de fundamenten van de islamitische stadsmuren. Het indrukwekkende interieur bestond voornamelijk uit de Portugese azulejos (tegels) en een barok verguld altaarretabel. De suppooste (de ingang was gratis) vertelde ons dat de kapel gewijd was aan Maria Onbevlekte Ontvangenis. De tegels legden dan ook heel het leven van Maria vast. Het retabel stelde de hel familie voor van Maria, Jezus, de heilige Anna enz. De foto's ervan mislukten jammer genoeg gedeeltelijk, want de belichting was redelijk somber..

Nu kwamen we aan het historische gedeelte, waar ooit de stadsmuur stond en het kasteel. We konden met 1 museumkaartje van 1,62€, het archeologisch museum bezoeken, het kasteel, de historische keuken, de historische leeszaal èn het islamitische badhuis. Het moet gezegd, in Portugal is cultuur voor iedereen toegankelijk, in Spanje kost het vaak veel te veel geld, bovendien moet je bijna voor elke kerk, zelfs in kleine dorpjes , inkom betalen.

Gewelfde ruimtes omvatten de archeologische vondsten met duidelijke tweetalige uitleg. In de historische leeszaal stond er een grote plaat met verboden fotograferen erop. Doch de suppooste moedigde het fotograferen alleen maar aan, sterker nog, we mochten plaats nemen op de mooie stoelen waar ooit de burgemeester en zijn raadsleden zaten en mevrouw maakte foto's van ons ! Ze gaf ons allemaal uitleg en vertelde ook nog over de rest van het museum. Echt vriendelijk. Zo kwamen we nog in de historisch nagemaakte keuken van de landbouwers, best te vergelijken met die van de Marche. Daarna kwamen we in het kasteeltje zelf , waar we op de vestingmuren een mooie blik kregen op het stadje. We verlieten het hele gebouw om aan de buitenkant het islamitische badhuis te bekijken. Dit kwam er in de 12de eeuw toen de Arabieren hier de scepter zwaaiden. Binnen de door hen gebouwde stadsmuren ontstond een heel dorp en natuurlijk ook een badhuis. Het systeem functioneerde bijna volgens het Romeinse principe, hete baden, dan lauw en dan koud. In 2006 kocht de gemeente het oude vervallen gebouw. Tot ieders verbazing ontdekten ze er veel meer dan oorspronkelijk gedacht. Want onder de woning vonden ze dan de resten van het badhuis. In de 15de eeuw bouwde een rijke familie er nl een woonhuis op.

We stonden versteld hoe mooi ze het hadden gerestaureerd. Maar vooral hoe modern en interessant de uitleg verliep. Het museum opende nl in 2022 zijn deuren. Via een groot scherm kregen we met behulp van tekst en speciale tekeningen de volledige geschiedenis van het stadje. Ook de resten van het badhuis hadden op specifieke plaatsen een scherm waar je met een filmpje het vroeger en nu kon zien. De heerlijke geuren waaruit de badgasten konden kiezen, waren nu ook te ruiken ! Complimenti aan de makers !
Dat allemaal voor 1,62€ ,overigens een bizar bedrag, echt waar voor zijn geld.

Al slingerend door de rest van het oude deel langs winkeltjes, bars kwamen we uit op een pastellaria die zelf haar gebakjes maakte. De keuze was groot en lekker. Zo keerden we voldaan terug naar onze camper, het was zelfs droog gebleven boven Loulé !!! We hadden geen zin om een nieuwe camperplaats te zoeken, dus reden we terug naar Santa Eulalia. Erik wilde vandaag koken, pizza stond op het menu. Toevallig op World Pizza Day !!

Tot de volgende keer !

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter