We namen uitgebreid afscheid van onze medekampeerders, met een mooi geschenkje van Liesbeth ! Voordat we onze toer startten, deden we nog boodschappen bij een Lidl, de enige supermarkt waar we konden parkeren.
We hoefden niet ver te rijden , want we merkten een bord met "caves" op. Nu wonen wij dicht bij één van de grootste grottencomplexen van Europa de Frasassi grotten. Maar wie weet ontdekten we er andere ? Aangekomen zagen we een reusachtig gat in de grond van een 8o meter diep en 150 meter doorsnede, een zinkgat. De legende vertelt dat het ontstond door een meteoreninslag. Doch ondertussen weet men dat de dolines ergens in de prehistorie ontstonden door geologische werking van de aarde.
In de 14de eeuw bouwden kluizenaarsmonniken er 2 kapelletjes. Via een smeedijzeren poort en een trap daalden we in het zinkgat naar de 2 kerkjes. Spannend !
Die monniken of priesters verrichten hier echt monnikenwerk om deze tunnel en trap aan te leggen ! De bodem van het gat kon men niet zien, aan het gezang van de vogels te horen een pracht biotoop !!
We betraden de kerkjes, die van Sint Georgios en de andere die van de Verrijzenis van Jesus. Indrukwekkend !!!
Via een pad dat aan de kleine doline vertrekt, bereikte we na ca. 500 meter een grotere krater, die niet begaanbaar bleek. Toch bijzonder 2 zulke gaten die in de prehistorie bewoond werden.
Hier picknickten we alvorens verder te rijden naar een voorhistorische grot met belangrijke vondsten uit de verschillende Stenen tijdperken. Bereikbaar via een wandelpad langs de zee, Blijkbaar ook een overnachtingsplek voor campers. Tot onze grote verbazing ontmoetten we er enkele bekenden van vorige nacht. Ons plekje hadden we dus meteen gevonden.
Eerst wandelden we naar die grot. We volgden gewoon de geverfde pijlen op de rotsblokken. Een gigantische opening in een bergwand, dat reeds in 38000 vCh een toevlucht aan de prehistorische mens bood. Archeologen vonden sporen van bewoning door mensen tot 3000 v Ch ( het Nieuwe Steentijdperk) Tegelijkertijd bestudeerden ze de zeebodem in die omgeving waar ze resten van een stadje vonden uit het Bronzen tijdperk.
Tot de jaren 50 van de vorige eeuw gebruikte een Griekse familie de grot als winterstalling voor haar geiten en schapen. De eerste opgravingen dateerden van 1967, de laatste van 2013. Je wandelde er zo binnen. Aan de achterkant was de grot gedeeltelijk ingestort en dus helemaal open. Via houten vlonders kon je er een kijkje nemen. Wat een geschiedenis kende deze oord !
We liepen terug naar onze camper, Erik en Hermann gingen samen nog met een biertje op strand strand zitten, ik wilde absoluut nog het spannende boek uitlezen.
Geschreven door Girandolatrotter