Vanmorgen scheen de zon volop in een strakke blauwe hemel, -1 graden wees de thermometer. Er brandde opnieuw een rood lampje op ons controle paneel, toch iets met de stroom. Eigenaardig want gisteren hadden we toch een stuk gereden! Blijkbaar was er een stroommonster aan boord die stiekem stroom verslond. Maar waar? Op het moment zelf was niets aan dat stroom verbruikte of het was het lampje in de ijskast. Die liep op gas. Erik daar wat geprutst en blijkbaar was dat de oplossing. Via zijn app zag hij dat de zonnepanelen hun werk deden en dat er geen stroom meer verbruikt werd.

Vandaag reed ik weer, nu naar Salamanca. We zijn niet zo dol om grote steden te bezoeken, doch deze stad was nog net te doen qua grootte. Op zondag verwachtten we bovendien niet veel verkeer. Parking vonden we snel aan de rand van het historisch centrum.

We merkten het meteen op, een mooi aangelegd modern gedeelte buiten het centrum en binnen weinig verkeer toegelaten. Een mooie , propere stad met veel jongeren, want het was één van de oudste Europese universiteitssteden. In 1418 ontstaan. We keken onze ogen uit: wat een rijke stad, de oude universiteitsgebouwen met mooie bewerkte gevels. In het 16de eeuwse " 3dokters huis van de koningin " bezochten we het stadsmuseum. Een mooie binnenplaats dat leidde tot verschillende zalen die hun versierde houten plafonds behouden hadden. Opgegraven vondsten van de prehistorie tot de middeleeuwen en heel veel kunst afkomstig uit Spanje , Italië, Vlaanderen en Nederland. In één van de zaaltjes ontdekte ik een schilderij dat me bekend voorkwam. Bleek dat een kopie van een werk van de Marchigiaanse schilder Salvi uit Sassoferrato !!!

In een universiteitsgebouw zagen we een 15de eeuwse beschildering van de hemel boven Salamanca gezien door een kunstenaar. De façade van het hoofdgebouw van de unief , een pareltje op zich. Volgens de legende moeten de studenten hier in al die versieringen de kikker 🐸 vinden, want dat brengt geluk tijdens de examens. Stiekem op internet gezocht waar die kikker was, want alleen adelaarsogen zien het. Op het hoofd van één van de doodskoppen. In de stad vind je dan ook overal allerlei soorten kikkers te koop.

Op de Plaza Mayor, stapte ik het VVV binnen om een stadsplan. Hier hetzelfde fenomeen als in Italië: een paar woorden Spaans en ze denken dat je Spaans kan en ze overstelpen je met een spervuur aan Spaanse zinnen.

Onze magen lieten zich horen, tijd om te lunchen. Genoeg keuze in deze studentenstad en gelukkig al laat genoeg, 13.30. Toch nog te vroeg voor hier, want ze startten pas met de aperitivo. Maar we konden toch al ergens terecht, bij Mario die die dag een menu had waarbij men verschillende keuzes had voor de primo en secundo en de dessert. Alles begrepen we niet maar ipv Dokter Google als tolk te gebruiken, lieten we ons verrassen. Het smaakte ons opperbest. We hadden wel binnen gegeten, 6 graden toch wat fris om op een terras te zitten . (Toch nog veel diehards buiten te zien)

Graag wilde ik het art nouveau museum bezichtigen, doch die sloot op zondag al om 15 uur. Jammer. Dan nog wat slenteren bij de kathedraal waar men op de rijk bewerkte gevels een curiosum kan ontdekken, een beeld van een astronaut. Tiens dat kenden ze toch in de middeleeuwen niet ? Nu in die tijd plaatsten de beeldhouwers ook humoristische figuurtjes tussen de meer ernstige beelden en soms ook spotbeelden....in 1992 moest er wat gerestaureerd worden en de beeldhouwer Miguel Romero besloot om ook iets moderns bij te voegen. Dat werd dan de astronaut. Een middeleeuwse aap kreeg bovendien ook nog een ijshoorntje.

Een ander gebouw dat opviel het 15de eeuwse la Casa de las conchas, het schelpenhuis met 350 stenen Jacobsschelpen. De toenmalige eigenaar was nl.lid van de militaire Orde van Sint-Jacob. Tegenwoordig herbergt het de bibliotheek, vandaag kon men de mooie binnenplaats bewonderen.

Langzaamaan wandelden we terug naar onze camper. We hadden nog de kathedraal kunnen bezoeken en nog veel meer. Maar dat bewaarden we voor een andere keer.

Eerst tanken en de camper van buiten wassen, want de doortocht gisteren door de woestijn had zijn sporen achtergelaten. Onze route nu weer wat zuidwaarts, door een klein gebergte , bij een kloof. We staan nu idyllisch aan een riviertje!

Overigens blijkt het stroommonster weer toe te slaan, dus morgen eerst op monstersjacht!

Tanti saluti.

Isabelle en Erik.

Geschreven door Girandolatrotter