Driekoningen vandaag en net zoals in Italie is het hier een feestdag. Enkele dagen geleden kochten we een Griekse nieuwjaarskoek, waarin we vanmorgen een plastieken munt ontdekten. Vergelijkbaar met de boon in de Belgische driekoningenkoek.

Nu kroop ik weer achter het stuur en reed naar de archeologische site van het oude Messene, gesticht dor de generaal Epamenondas uit Thebe in 369 v Ch. Deze generaal beeindigde de Spartaanse heerschappij. De nieuwe stad zou omgeven worden door een 9,5 km lange stadsmuur met een 30- tal torens. Messene zou gedurende 4 eeuwen een belangrijke rol spelen op politiek, economisch en cultureel gebied. Dat merkten we meteen aan de afmetingen van de site en de talrijke gebouwen die er ooit stonden. Ook de Romeinen die de regio innamen bouwden er nog een badhuis en enkele villa's. Vanaf 1500 werd de stad echter verlaten.

In de 19de eeuw startten de eerste archeologische opgravingen die tegenwoordig nog altijd plaatsvinden.

Op internet beschreef men deze site als geheime tip , daar men die beduidend minder bezocht als bijvoorbeeld Olympia, en dit helemaal onterecht. Dat konden we na ons bezoek ervan alleen maar beamen: een zeer goed onderhouden site, daar konden ze in onze Marchigaanse Urbisaglia ( met Romeinse opgravingen) nog wat van leren.

Vooral ook de ligging bleek grandioos, een stadje in een vlakte met prachtige blikken op de omliggende heuvels en berg. Messene telde ooit 2, zeer goed bewaarde theaters , een agora of markt en een tempelsite van verschillende goden. Doch het mooiste lag op het einde: het imposante gymnasium en stadion met de zuilengalerij, de sporthallen voor de worstelaars en een merkwaardig gebouwtje met kegelvormig dak. Dat laatste was een mausoleum voor 8 leden van een aristocratische familie. Je kon er zelf binnen een kijkje nemen.

We wandelden er zeker 2 uur rond, met slechts nog een handjevol andere bezoekers. We vonden het echt de moeite waard en de Ingangsprijs bedroeg slechts 5 € per persoon, inbegrepen nog een bezoek aan het archeologische museum, dat boven de straat lag.

Na onze lunch in de camper liepen we naar het archeologisch museum, dat minder interessant was. Men zag er vooral standbeelden die men opgegraven had, waarvan de meesten zelfs Romeinse kopies bleken van Griekse voorbeelden.

Eenmaal terug op onze plek, haalden we onze stoelen buiten en ploften allebei neer met een goed boek.
Tijd voor een dolce far niente.

Geschreven door Girandolatrotter