We namen afscheid van het strand en via weeral een prachtige kustroute, reden we na een tijdje terug meer het binnenland in. De camperplaats in de stad Lygurio was onze volgende bestemming, dichtbij het bekende antieke Epidaurus, een archeologische site uit de Griekse oudheid, Maar ook belangrijk voor ons: we konden er wassen.
Een Duits koppel kocht 4 jaar geleden een stukje grond bij die stad om er een camperplaats te starten. In tegenstelling tot Italië, Frankrijk, Spanje en Portugal , vormen officiële camperplaatsen in Griekenland eerder de uitzondering .

Na onze boodschappen in kleine supermarkten, sinaasappelen van een boerin aan de weg gekocht en ten laatste nog een bakker bezocht, arriveerden we op onze bestemming. Het zag er inderdaad nog heel nieuw uit en zeer netjes verzorgd. We mochten een plaats uitkiezen, kregen uitleg over alles. De wasmachine was helaas kapot, maar we hadden een speciale waszak bij, dus bood dat een mooi alternatief.
De eigenaars vertelden hun Griekenlandverhaal: zij reisden reeds 16 jaar in Griekenland, het opstarten van deze plaats bleek geen sinecure. De burgemeester had totaal geen oren naar hun plannen, campers venielden de wegen volgens hem. Doch de plaatselijke horeca, winkeliers en de gemeenteraad waren er wel voor, zodat ze toch een vergunning kregen maar alleen voor een parking voor campers tot 3,5 ton. Uiteindelijk duurde het toch ongeveer 4 jaren voordat ze konden openen, door de talrijke inspecties, aanvragen van vergunningen, het trage werktempo van de Grieken enz.. Eigenlijk moedig dat ze volhielden !

Na ons middageten probeerden we dus de waszak uit. Erik mocht zijn armspieren laten werken. Men vult de zak met kleren, water en wasmiddel. De zak toemaken en dan enkele minuten de zak heen en weer schrobben. Dan het sopwater eruit en spoelwater erin en dan weer heen en weer schudden. Water eruit, de kleren wringen en alles ophangen. Hiervoor stond ons een grote waslijn ter beschikking in de zon. Deze procedure herhaalden we meerdere malen, daar we toch een hoop kleren te wassen hadden.

Hierna stelden we onze stoelen buiten en konden we wat lezen. Tegen de late namiddag besloten we om Ligourio te verkennen. Eigenlijk verwachtten we een supertoeristische stad, daar het zo dicht bij een zeer belangrijke en druk bezochte archeologische site uit de oudheid bevond. Het tegendeel was waar, het stadje ademde gewoon een traditionele Greikse sfeer uit. Geen Engelse opschriften , kleine kruidenierswinkels, Griekse cafés en tavernes. Ongelooflijk. Alleen de kerken waren splinternieuw. De auto's dateerden ook meestal uit een ander tijdperk. Naast een album over eeuwenoude olijfbomen kon ik ook een album over oude auto's maken wat hier in Griekenland nog rondreed!!

Geschreven door Girandolatrotter