Vannacht organiseerden ze tijdens het stierenfeest ook een dancenacht, gelukkig stonden we ver genoeg van het dorp om het louter als achtergrond te horen. Na het ontbijt maakten we ons klaar voor de wandeling van De Bruidssprong, die precies bij onze camperplaats vertrok. Een mooie tocht door de bossen, nogal pittig wat de stijging betreft en op zijn Italiaans bewegwijzerd. Een prachtige zon begeleidde ons, maar door de koude noorderwind wees het kwik amper 9 graden aan.

We ontmoetten nog jagers, blijkbaar mogen ze hier nog in februari jagen.De beloning vormde een heel mooie poel met kristalhelder water en gevoed door een waterval. Door de droogte een beduidend afgeslankte waterval. In de zomer een geliefde zwemplek. De legende vertelt zoals altijd een soort Romeo en Julia verhaal. In de 19de eeuw, tijdens de 2de Carlistenoorlog zou de jonge Josè die bij de Carlisten vocht. gewond zijn geraakt en door de jonge Marianne die bij de liberalen hoorde, zijn gevonden. Ze werden verliefd op elkaar maar namen toch afscheid ,om na de oorlog met elkaar te trouwen. Marianne moest echter met een rijke inwoner trouwen. Op de dag van de bruiloft werd ze in haar bruidskleed op een muilezel of paard met een ruiter naar haar toekomstige echtgenoot gebracht. Onderweg stootten ze op een groepje Carlisten, waaronder José, hij werd meteen gedood. Marianne en haar rijdier schrokken zo van het schot, dat ze het ravijn instortten. Haar lichaam raakte een rots en op die plek begon een waterval te stromen. Mooi verhaal!

Wij keerden om, via dezelfde weg. We liepen door naar het dorp, waar we muziek en gejuich hoorden. Eén van de pleintjes bleek afgezet met een ijzeren hek, waarbinnen een jonge stier uitgedaagd werd door jonge mannen, een moedproef dus. Dat hoefde ik niet te zien, dus begaf ik me naar het VVV in de oude toren, terwijl Erik verder kon kijken. Een vriendelijke vrouw voorzag me rijkelijk van materiaal en beaamde dat het stierenfeest altijd een weekend in de winter plaatsvond, ook bij sneeuw of koud weer, 1 week in augustus en een weekend in oktober. Voor de kinderen stond een mechanisch stier opgesteld en het gebruikelijke springkasteel.

Na het middageten hielden we een siesta en bekeken de gekregen info. Op de kaart zagen we, dat de Bruidssrpong wandeling eigenlijk een cirkel was en korter dan wij aflegden. Bovendien zouden we zo de resten van een Moors kasteel hebben gepasseerd, nu hadden we de ruïne van beneden gezien.
We wilden nog even de benen strekken en gingen nog de kleine poelenwandeling uitproberen van 2 km. Op het VVV waarschuwden ze me, dat men normaal door water heen moest waden. Wij vermoedden dat dit best zou meevallen, gezien het weinige water. Zo was het ook, van de 9 poelen haalden we er 6, waarvan een deel zelfs uitgedroogd. Best wel een mooie tocht door een kloof en veel geklauter over rode stenen. Alleen bij de 7de poel zouden we inderdaad door water moeten waden, liever geen natte schoenen in het ijskoude water !

In het dorp begon zich weer wat leven af te tekenen, vanavond om 20 uur stierengevecht en om middernacht weer fuif . In tegenstelling tot Portugal blijft stierenvechten toch nog populair, bij Vodafone zagen we immers de mogelijkheid om een abonnement te nemen op het Stierenvechtenkanaal.

Tot de volgende keer !

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter