Een stralende blauwe lucht begroette ons vanmorgen, weliswaar koud, 0 graden. Daar in de bergen het weer snel omslaat, wilden we vandaag de Vykoskloof verkennen. Een 20km lange canyon die op bepaalde plekken 1400 meter diep is .

Hiervoor reden we naar het Nationale Geopark, waarbij we eerst stopten bij de Kokkoros brug uit de 18de eeuw. Rond 17de,18e eeuw bouwde men 45 bruggen, daar het gebied voornamelijk bewoond werd door handelaars, die dikwijls fortuin maakten. Zij besloten dan ook om hun geld te investeren in het moderniseren van hun dorpen en wegenwerken. De meeste bruggen dragen dan ook de naam van de belangrijkste sponsor(en)

Op zondagen trekken de Grieken er ook graag op uit, dus bleken we niet de enige die bij de brug stopten ! Veel water bevatte de rivier beneden niet, wel hier en daar bevroren waterplassen. Iemand in de verte fotografeerde op het eerste zicht de gebroken ijsstukken. Doch dat was het niet. Ik daalde af tot op rivierniveau en zag prachtige afdrukken van planten op de stenen, wonderbaarlijk net zeefdruk !!!

Onze tocht ging verder door het natuurpark dat nog beren, wolven en lynxen telt. We stopten om de wandeling naar het uitzichtspunt Beli te maken. Een prachtige wandelroute met mooie vergezichten op de bergen en krokusvelden ! Bovendien bevatten enkele bomen zelfs maretakken, de eerste die we zagen in Griekenland! Uiteindelijk eindigde het pad bij een uitkijkpunt loodrecht boven de kloof. Gedurende miljoenen jaren zorgde de rivier de Voidomatis voor de huidige mooie canyon !! Zeer indrukwekkend, wat een natuurwonder !!!

Er bestond tevens een wandeling helemaal naar het diepste punt van de kloof via 1000 treden af te dalen, maar dan ook weer omhoog, die lieten we over aan andere sportievelingen.

We lunchten in onze camper om dan naar een ander uitkijkpunt te rijden. Hierbij reden we dwars door de kleine dorpen opgebouwd uit natuursteen gesponsord door de rijke handelaars. De meeste dorpjes leefden uitsluitend van toerisme. Met dit mooie weer was het er dan ook druk. We passeerden het Versteende Woud, stenen formaties die uit talrijke horizontale lagen steen op elkaar leken opgebouwd.

Uiteindelijk kwamen we aan het andere uitzichtspunt, de parking was hier maar klein, maar we hadden genoeg plaats. We hoefden nu maar enkele meters af te leggen om weer boven de kloof te staan. Je moest toch voorzichtig zijn, want op sommige plekken was er geen beschermingsmuur.
We genoten volop van deze magnifieke natuur !!!

Om onze overnachtingsplek te bereiken Megalo Papigo, legden we nog een heel parcours af via een opeenvolging van uiterst scherpe haarspeldbochten onder besneeuwde toppen. Fantastisch. Aan de rand van het dorp konden we dan op de grote parking overnachten, want alle dagjesmensen begonnen al weg te rijden. Nog eerst in het dorpje zelf de benen gestrekt, allemaal B&B's, tavernes enz..

Geschreven door Girandolatrotter