Alweer een jaartje ouder en alweer prachtig weer op mijn verjaardag. Erik verjaart op 3 april met bijna altijd slechter weer 🤔 de dag startte met het ontdekken van briefjes met felicitaties op allerlei mogelijke plekken 😃

Na ons ontbijt klommen we het weggetje op naar het volledig ommuurde stadje. De foto' s bij het verslag zijn gisternamiddag en vandaag genomen! Er waren 2 muren die Marvão omringden, zodat mogelijke aanvallers geen gemakkelijke klus hadden. De witgekalkte huisjes bezitten hier geen gekleurde raam- en deuromlijstingen maar granieten versieringen, de steen die je hier overal aantreft. Ook de brievenbussen zijn heel karakteristiek.
Ondanks het pittoreske karakter van het stadje met overal magnifieke uitzichten wist het toch zijn authenticiteit te bewaren.

De ontwijde Mariakerk veranderde in het gemeentelijk museum in 1987, om het in 2015 te moderniseren. Een geslaagde klus; de rechterzijbeuk omvatte de vondsten uit de prehistorie, er was zelfs een grafkamer nagemaakt met de grafvondsten. Waar ooit het altaar stond, plaatste men alle heiligen beelden, eveneens afkomstig uit parochies in de buurt. Een zijkapel liet men zoals men het aantrof, prachtige azulejos tegels. Hier plaatste men een zwarte trouwjurk uit begin van de 20ste eeuw. Ooit gedragen door een rijke vrouw daar ze een sluier tot haar middel droeg. Middenklasse dames hadden een sluier dat hun gezicht bedekte en arme vrouwen bezaten meestal geen sluier, indien wel was die achterover geslagen.

Een inwoner van het dorp verzamelde een 400- tal Maria beelden waarvan de gemeente er 50 kocht voor het museum. Prachtig weer!

We wandelden helemaal de verdedigingsmuur rond, waarbij we een groep adelaars rond zagen zweven. Bij het kasteel dat door vizier Ibn Maruan werd gesticht in de 9 de eeuw, was ook een restaurant loungebar. Hier besloten we middag te eten, een volledig menu. We kregen kervelsoep ( Portugezen zijn dol op soep), vervolgens vis/vlees met 2 soorten rijst en sla. Als dessert een pudding van het huis. De wandeling die we voor de namiddag planden verschoven we naar morgen. Eerst verteren !!!

Terug naar de camper merkten we dat we ongunstig stonden, geen zon op de zonnepanelen. De andere plaatsen al bezet, dus besloten we om een camperplaats te zoeken mèt stroom.

Dit zou een plaatsje aan de Taag worden. Op weg er naar toe stopten we nog bij Castelo de Vide, waar de vroegere Joodse wijk intact bleef. Kronkelende smalle straatjes vol kasseien slingerden zich omhoog, naar huis keren met je boodschappen....een goede fitness, want een auto kwam hier niet in ! De oude piepkleine synagoge binnengestapt want dikwijls gebeurde alles in het geheim. Daar Portugal in WOII neutraal bleef, was hier geen Joden vervolging. Wel in het begin van 1600 toen de Spanjaarden hier heersten met hun Inquisitie.
Terug in de straatjes bemerkte ik een soort garage met allerlei gereedschappen op. Er zat een meisje die ons naar binnen riep. Het bleek een oude smidse te zijn, één van de 12 oude Joodse smeden . In deze werkplaats werkte Carolino Tapadejo tot 2001. Zijn erfgenamen stelden het open voor het publiek en organiseren er soms nog workshops. Het herinnerde me aan de garage van mijn Italiaanse opa, dezelfde geur en ook zoveel gereedschap

Uiteindelijk belandden we in een mooie camping in Rossio ao Sul do Tajo, of Rossio ten zuiden van de Taag. We mochten staan waar we wilden, 8€ alles inbegrepen ook warme douches, die ruim in aantal waren alsook de wc's en netjes !

Van 9 feb t/m 25 feb vierden ze hier de Sint- Matthias feesten. Aan de kades stonden dan ook kraampjes en een kermis. Daar het geen weekend was, verzekerde de camping- receptioniste ons dat de kermis 's avonds vroeg stopte. Zo was het ook. We liepen wel eventjes rond, want het was al lang geleden dat we nog op een "foor" wandelden !

Tot volgende keer!

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter