Dichtbij Galatas bevond zich het schiereiland Methana, ontstaan door vulkanische activiteiten, waarbij de laatste dateert van 258 vCh. Hierdoor ontstonden geneeskrachtige zwavelachtige bronnen, die het eiland tot kuuroord maakten.

Via een smalle landtong reden we het schiereiland binnen. In tegenstelling tot de reisverslagen die we lazen over Methana, roken we totaal geen zwavellucht. We stopten even aan het kuuroord, of wat ervan overbleef, want het bleek vergane glorie te zijn. Het melkachtige water bezat totaal geen geur...We reden dan via de kustweg, naar de andere kant van het schiereiland om het wandelpad te volgen naar de top van de vulkaan. Van één van de vulkanen, want hier bevinden zich wel 32 vulkaanmonden.

Wie de typische vulkaanvorm met krater alla Vesuvius of Stromboli zoekt, komt bedrogen uit. Het gaat meer over pijpenla's en spelonken. Doch naarmate we het beginpunt van de belangrijkste vulkaan naderden, merkten we de veranderingen in het landschap, overal rode reusachtige lavablokken . We overwonnen net weer de challenge om een dorpje door te rijden; een oud busje stond problematisch geparkeerd. Maar met ingetrokken zijspiegels lukte het net wel. De gealarmeerde eigenaar kwam nog snel naar buiten gehold, maar hij haalde opgelucht adem, zijn busje had geen enkele kras !

Aan de ingang van het wandelpad konden we nog net parkeren. Deze keer wandelden we over een goed bewegwijzerde route maar het was opnieuw klimmen en klauteren geblazen. De gestolde lavablokken maakten het ons niet gemakkelijk. Doch de beloningen onderweg maakten alles goed ! Op het einde bereikten we de opening , een soort diepe spelonk waarin men eventueel nog kon afdalen, dat deden we dus niet. De afdaling bleek zoals altijd spannend, maar we arriveerden aan de camper heelhuids.

Via een magnifieke kustweg kwamen we aan een lunchplek met zicht op zee ! Hier konden we zelfs drinkwater tanken! Wie graag strandvakanties heeft, dan is Griekenland toch optimaal. Zelfs in de zomer vind je volgens ons genoeg stranden met nog voldoende privacy...er zijn er immers duizenden....baaitjes uitsluitend per boot bereikbaar of te voet...

We bezochten nog een kleine kerk, een monument ter ere van jongeren die de pech hadden om op een mijn te trappen van WOII net nadat die oorlog gedaan was.

We zochten nog de natuurlijke warmwater zwavelbronnen maar die vonden we niet. Zouden die er nog zijn ? Het stadje Methana bevatte meerdere tavernes en een mooie strandboulevard waar veerboten vertrekken o.a. naar Poros (het eiland van gisteren) of Pireus . Doch het bekende kuuroord was voor de rest vergane glorie.

Net buiten het schiereiland ontdekten we nog een mooie camperplek direct aan het strand met zicht op de grootste vulkaan, waar we 's morgens nog wandelden.

Geschreven door Girandolatrotter