Als er een Megalo (groot) Papigo bestaat dan moet er ook een Mikro (klein) Papigo zijn. Vanmorgen vroor het nog -1, maar de zon scheen, dus zou het wel snel warm worden. Na het ontbijt vertrokken we om naar de kleinere versie van Papigo te wandelen. Onderweg bezichtigden we tevens de waterpoelen gevormd door de jarenlange erosie van het riviertje de Rogova.. De bewoners legden er in de jaren 60 een kleine dam aan , zodat ze er 's zomers konden zwemmen. Doch de laatste jaren vind je er blijkbaar nog slechts water tijdens de wintermaanden.

We daalden af naar de rivier waar we weer een natuurwonder aanschouwden. Je kon er ondanks het water toch nog ver langs de rivier wandelen , in de zomer waarschijnlijk nog verder. Maar wat een azuur blauwe kleur had het water ...

Hierna bereikten we de mikroversie van het dorp waar we overnachtten. Hier ook louter toeristische activiteiten. Met mooie panorama's. We daalden terug af en namen deze keer het aangelegde trappensysteem ook in opdracht van de handelaars aangelegd, Tot de jaren 70 dikwijls de enige verbindingsroute. Gelukkig waren het geen 1000 treden.

Terug in Megalo, lunchten we en reden we terug naar beneden. Hier genoten we van de 14 graden. Erik had een electrozaak gevonden op internet in Ioanninna waar hij zich een nieuwe extern geheugen kon aanschaffen. Zo belandden we in het universitair gedeelte waar naast een 4-baansweg ook een heuse fietssnelweg was tussen de unief, het universitair ziekenhuis en Ioannina zelf.

Voor 4 Tb geheugen betaalden we 96€ ipv van de 120€ aangeduid op het etiket, een onverwachte korting ! De Ikea bevond zich hier ook in de buurt, wel een mini versie vergeleken met de Ikea's die we kennen. Toch even binnengegaan om te zien of er veel verschil was.... de meeste dingen waren toch gelijk, we scoorden met nieuw beddengoed voor dekbedden in onze mobilhome !!!

Waar overnachten ? Waarom weer niet in Lyngiades boven aan het meer ? Daar sliepen we immers zeer goed. Terug naar boven, waar we weer de hele parking voor ons alleen hadden.

Deze keer fotografeerde ik het monument ter nagedachtenis aan de 84 gedode vrouwen, kinderen en ouderen op 3/10/1943. Ja ook hier weer een bloedbad aangericht door de Nazi's's. Uit wraak voor een gedode Duise officier, kozen ze een willekeurig dorp uit, de mannen werkten op het veld en konden wegvluchten doch hun vrouwen kinderen en de ouderen moesten het met hun leven bekopen. (de namen staan er met hun leeftijd erbij, de jongste 4 maanden oud, de oudste 90. )

Griekenland kende helaas veel van dergelijke tragedies tijdens WOII, want het land telde de meeste verzetsstrijders van heel Europa.

Geschreven door Girandolatrotter