Tot nu toe doet Griekenland ons aan onze vroegere camperreizen denken: er bestonden toen geen uitgeruste camperplaatsen dus moest je je grijs water en wc loodsen bij campings. Doch in Griekenlnd zijn vele gesloten tijdens de winter
Waarschijnlijk ook één van de redenen dat de meeste camperaars in Portugal en Spanje overwinteren, want je vindt er nog gemakkelijk campings die open zijn in de winter of goed uitgeruste plaatsen.

In Griekenland bestaan zeer weinig van die camperplaatsen en zijn heel veel campings in de winter gesloten. Vandaag moesten we onze wc en grijs water loodsen, dus reden we naar een camping die volgens internet wel nog kampeerders verwelkomde. Het hek was open, we reden binnen en de enige campinggast verwelkomde ons. Het had hier blijkbaar flink geregend, (wij hadden geen druppel gezien) want je kon er niet echt blijven staan, allemaal modder. De eigenaar kwam nogal onregelmatig en van de campinggast mochten we, mits we het netjes deden, wel alles hier kwijt, wat we ook deden.

Vervolgens besloten we op deze mooie zonnige dag een kleine bergrit te maken. Op de gedetailleerde kaart, ja we reizen ook nog met kaarten, stonden er goed begaanbare aangeduid. Maar we maakten een zeer spannende rit mee, want Erik mocht al zijn vroegere vrachtwagenchauffeur-vaardigheden uit de kast halen. Gelukkig dat ik vandaag niet achter het stuur zat. Zolang men geen dorp bereikte, was alles in orde, doch eenmaal in een dorp, versmalden de wegen enorm, moest je oppassen op balkons, slecht geparkeerde auto's (want hoeveel verkeer passeerde hier dan ook?), midden op de weg liggende honden waarbij remmen niet van pas kwam, daar de wegen nog steil omhoog gingen....Onze Girandolatrotter overleefde het zonder één schram of bluts en de uitzichten vormden wel altijd een mooie beloning.
Het landschap bestond uit talrijke olijfbomen, de ene nog ouder dan de andere, afgewisseld met bossen. De late olijfsoort die men nu plukte, bestaat uit een miniscule soort, wat een werk om die te oogsten...de vrucht is nog kleiner dan onze kleine carbonella olijven uit de Marche.

Opgravingen van een antieke stad kwamen we ook voorbij, maar de site ging net sluiten, morgen kwamen we zeker terug.

We besloten om de beroemde Eliabeach te verkennen, een kilometerslang zandstrand waar men als camper in de winter mag staan. Zoiets maakten we in Zuid-Spanje ook mee, doch doordat vele camperaars zich niet altijd fatsoenlijk gedroegen kwa afval ed, ontruimde de Spaanse politie die plaatsen meer en meer.
Dus wilden we de Beach eerst verkennen. Dat viel enorm mee, er stonden veel campers, maar genoeg plaats voor iedereen en alle plekken zonder enig afval.
Het valt ons op: in tegenstelling tot vele ZuidItaliaanse stranden waar veel afval wordt gedumpt, zijn de stranden hier behoorlijk schoon. Langs de drukke wegen zagen we hier helaas ook veel zwerfafval.

In ieder geval vonden we een mooie plaats om te staan!

Geschreven door Girandolatrotter