Een windstille nacht, doch eenmaal de zee genaderd, kwam de wind weer met volle kracht opzetten ! We zaten aan de Costa Brava, wat we in het verleden nooit als bestemming aandeden. Doch het badplaatsje San Feliu de Guixols, waar we nu stilhielden, was voor ons totaal onbekend. Voor andere toeristen blijkbaar ook, ondanks dat het zich in de buurt van Lloret del Mar en Platja d'Aro bevond. Hier weinig hoogbouw, geen souvenirswinkels of Wurststuben of dergelijke...een heel aangename sfeer. We hadden geluk, er was nog net plaats op de camperplek. 5€ moest men per nacht betalen aan het VVV in het centrum van de stad. Maar eerst uitzoeken wat met onze ijskast aan de hand was, want onderweg gaf hij al problemen als hij aan het stroomnet stond, nu weigerde hij ook met gas te koelen.

We vertrokken toch maar eerst richting VVV, doch waar lag het ? De richtingaanwijzers spraken elkaar maar tegen...even het gemeentehuis binnen gestapt voor info. In zijn allerbeste Engels legde de man ons de weg uit. Bij het VVV betaalden we , namen er ook een folder en op weg naar de camper ontdekten we ook een bakker. Terug bij de camper, deed onze ijskast het gelukkig weer.
Na ons middageten besloten we om de kustwandeling te maken, ondaks de hevige wind. De gemeente legde nl rond de kliffenkust, ook dat was voor ons een verrassing, een wandelpad aan. Zo kon Erik ook meteen zijn nieuwe wandelschoenen uittesten ! We maakten een prachtwandeling, een best pittige want het werd bijna 2,5 uur omhoog en omlaag stappen, vaak op trappen maar ook via een bospad op onregelmatige dikke boomwortels. De miradouro's vormden telkens de mooie beloning. We lazen op één van de infoborden dat de naam Costa Brava (woeste kust) trouwens in dit stadje gegeven werd door de Spaanse journalist Ferran Aguilla, toen hij de kust voor het eerst zag.
Terug in het stadje volgden we eerst nog het parcours van het vroegere spoortraject, dat hier tot in 1969 liep; het station bouwden ze in 1982 om tot een school. We verlieten het traject en kwamen in het centrum waarbij het trappenlopen nog niet ophield ! Op onze terugweg wandelden we nog langs het Benedictijnenklooster dat aan de oorsprong lag van het stadje in de 10 de eeuw.

Na zo'n wandeling lustten we wel een 4-uurtje ! Tijdens het avondeten merkte ik plotseling dat er nog amper water in de badkamer uit de kraan kwam, ondanks dat we nog water genoeg hadden. Tevens zagen we onder de zitbank, waar de watertank staat water sijpelen ...een lek ? Alles werd weggegahald en onderzocht, maar gelukkig geen lek in de tank . Wat dan wel ? De warm water boiler ? Daar ontdekte Erik een lek in de warmwaterbuis, die gesprongen was. Dat was het vreemde geluid dat we een tientallen minuten ervoor hoorden.Meteen alles opgedroogd en vooral geen water meer gebruiken. Morgen vroeg zouden we verder zien.

Tot volgende keer.

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter