We namen afscheid van de uiterst vriendelijke eigenaars van de camperplaats en reden naar Sao Bras de Alportel. Hier wilden we nog het museum van de N2 weg bezoeken. Doch het bleek opnieuw gesloten, ook al beweerden de openingsuren op de voordeur het tegendeel.
We zetten koers naar Faro , want we wilden dringend kleren wassen ! Bij de supermarkt de Continente stonden weer overdekt een aantal wasmachines en drogers ter beschikking.
Na anderhalf uur hadden we opnieuw schone kleding en beddengoed !

We hadden geen zin om de stad te bezichtigen, liever het natuurgebied Ria Formosa, de Portugese wetlands hier in de buurt. Men moest zich aanmelden aan een infocentrum, doch dit bleek moeilijk te vinden. Toevallig ontdekten we het, parkeerden er om er eerst middag te eten. Doch de infomederwerker kwam ons even later bars zeggen dat wij niet op een parking stonden, maar verder moesten rijden en we ook moesten betalen. We verontschuldigden ons maar zeiden hem, dat we het niet wisten daar er niets aangeduid was. Gelukkig was de man erna zeer vriendelijk en stelde Erik meteen de vraag of hij echt een Italiaan was ? Opnieuw onze uitleg, oh een mix van alles zei hij. Vervolgens ontvingen we een grote kaart van het gebied met wat uitleg. We betaalden 6€ voor ons tweeen en startten met de wandeling. Een zeer mooi natuurgebied met een zoetwatermeertje, 2 meren met brak water en een lagune. We kwamen een oude watermolen tegen, het opvangcentrum voor wilde vogels bleek helaas voor het publiek gesloten vanwege gebrek aan vrijwlilligers. Het reservaat huisvest ook de Europese kameleon, doch die zagen we jammer genoeg niet.

We kwamen nog de overblijfselen tegen van de Romeinse visfabriek uit de 2 de eeuw n Ch. Ook enkele observatiehutjes waar men de vogels kon bekijken. Op het zoete meertje bleken dan zeer veel vogels, voornamelijk koereigers. Om de vogels goed te fotograferen heeft men toch minstens een 400 meter lens nodig. Ook een oude getijdenmolen stond er nog, waar we op het dak een mooi uitzicht hadden over de lagune, Een infocentrum gaf nog uitleg over de flora en de fauna en het ontstaan van het natuurgebied. De lupine kwam langzaam in bloei, de gele bloemenvelden die we al in heel Portugal tegenkwamen, bleken de Knikkende Klaverzuringen te zijn. De lavendel stond hier al volop in bloei en we maakten kennis met de heerlijk geurende witte Bruidsluierbezem !

Een prachtige wandeling waarbij het ondertussen 24 graden was. Een overnachtingsplek te vinden bleek hier weer moeilijk, dus reden we weer naar het binnenland, waar we in Almeixial arriveerden. Hier ontdekten we een gratis camperplaats, een hele grote met weer gratis stroom. Er stonden opnieuw verschillende nationaliteiten bij elkaar, 1 grote camper trok de aandacht, want het bleek eentje waarbij de zijkant ook nog eens kan uitschuiven. Buiten zitten doen we liever niet meer want het begint enorm hard te waaien.

Tot volgende keer!

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter