We verlieten onze mooie plaats om richting Coimbra te rijden. Hiervoor namen we een kleine binnenweg dat ooit de hoofdweg vormde naar de beroemde universiteitsstad via Lousa. Het landschap veranderde zienderogen van denne- en eucalyptusbossen in schitterende mimosabossen. Alles kleurde geel, bovendien stegen we steeds meer om tot 1200m hoogte te komen. Via een zijweg met reusachtige windmolens , bereikten we een schommel met een prachtig uitzicht. In Italië bouwden ze Big Benches of reuzen banken op mooie plekken en hier op het Iberische schiereiland schommels. Wat een wind hierboven!!! Erik en ik wilden wel even om beurt schommelen.

Daarna daalden we weer tot het dorpje Serpins. 40 jaar geleden kampeerden we in Coimbra. Met de trolleybus ( een oud exemplaar waar we lazen dat hij nog enkele jaren ervoor ontluisd was) reisden we van de camping naar het centrum van de stad. Waar we uitstapten reed ook een oud boemeltreintje. Uit nieuwsgierigheid namen we toen eens het treintje om via een mooie route langs de rivier, in Serpins aan te komen, een dorpje van 3 huizen. We stapten uit om vast te stellen dat er niets was op een piepklein winkeltje na èn dat we er 2 uur op onze terugreis moesten wachten! Nu 40 jaar later ligt het stationsgebouw er verlaten bij. De spoorweg bestaat niet meer. Het dorp zelf is enorm gegroeid met heel veel nieuwbouw en het winkeltje blijkt gesloten. Doch is men nu het spoortraject aan het ombouwen tot een aparte rijweg voor de metrobus. Ze waren er ijverig mee bezig en hopelijk kunnen we een volgende keer het traject nog eens beleven met de bus . Maar de vrouwen die toen met zijn allen aan de rivier hun was deden zullen we zeker niet meer zien !

Aan de buitenkant van Coimbra, overigens de oudste universiteit van Portugal, bezochten we een shoppingcenter. We kochten er een nieuwe Sim kaart voor ons internet. In de supermarkt deden we boodschappen. Er stonden 30 kassa's waarbij men met zijn allen in 1 rij stond. Op een scherm zag men dan naar welke kassa men moest gaan, als men aan de beurt kwam.

In Coimbra zochten we onze oude camping op, die nog bestond. Doch alles errond was natuurlijk helemaal veranderd. Heel veel nieuwbouw zelfs een reusachtige moderne brug...we reden de stad uit om naar het Romeinse museum te rijden. Hier in de buurt deed men de grootste Romeinse ontdekking van Portugal, Conimbriga. In 2017 ontstond dan een multimediaal museum. Op de site van een vroegere herenboerderij met molen en kapel ontstond het. Één van de tentoonstellingszalen bevatte allerlei sculpturen gerealiseerd met metalen voorwerpen . Zeer origineel en goed gedaan !

In het museum zelf verwelkomde ons opnieuw een enthousiaste medewerkster die goed Engels sprak. Het bezoek startte met een wandeling door verschillende tijdsbogen die bij het passeren telkens het bijpassende geluid produceerden. Via een tijdsmachine met allerlei projecties belandden we in het Romeinse Rijk. De eerste kennismaking van de Iberiers, de Galliërs enz met de Romeinen, gebeurde via de Romeinse soldaten. Dus startte het verhaal met de uitleg over het Romeinse leger. Zo leerden we al duwend op touch screens, luisterend naar verhalen steeds meer over de Romeinen en hun dagelijks leven. Super interessant !! Grappig was de peepshow over de erotische fresco's die men terug vond o.a. op de muren in Pompeï. Door sleutelgaten kon men even loeren.
Kortom allesbehalve een saai museum, dat beheerd werd door een kleine gemeente. De medewerkster legde ons uit dat alle gemeentelijke musea vaak meer open zijn dan de grote nationale. De lokale bevolking en medewerkers zijn namelijk fier op hun musea. Dat merkten we al !!! We namen afscheid, het was al in de late namiddag. Op zoek naar een volgende camperplek.

De eerste die we vonden, bood een troosteloze aanblik dan maar verder rijden. Nu staan we achter de duinen ten zuiden van Aveiro tussen talrijke andere campers. We hadden geluk er waren nog net 2 plekken vrij.

Tot de volgende keer!

Isabelle en Erik

Geschreven door Girandolatrotter