Spanje, Rabanal del Camino

Zoals de vorige dagen vertrok ik redelijk vroeg, vóór 8 uur is dat in mijn geval, deze keer uit de albergue in Astorga, gelegen vlakbij de kathedraal met de verschillende bouwstijlen (vooral laatgotisch en barok). Het vroege vertrekuur had alles te maken met het aangekondigde weer: opnieuw erg warm, tot bijna 30°, maar met een hoge luchtvochtigheid en een grote kans op onweer in de late namiddag of (voor)avond. Daarom koos ik voor Rabanal del Camino als eindhalte van de dag, 20 km ver, en niet voor Foncebadón, 5,5 km verder, ook omdat er in Rabanal meer verblijfsmogelijkheden waren.

Ondanks het zwoele en plakkerige weer was het een aangename omgeving om in te wandelen, groen en heuvelachtig, en met een hoogteverschil van bijna 300 m (stijgend voor alle duidelijkheid) tussen Astorga en Rabanal del Camino. Op een flank van één van de bergen lag er nog sneeuw, hoogst uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar vertelde een man van de streek mij. Normaal is de sneeuw op die plekken begin mei al verdwenen, maar dit jaar was het een bijzonder natte winter en relatief koele lente. Ook op de meseta was het effect hiervan zichtbaar.

Rabanal del Camino is duidelijk gericht op Compostelagangers, en blijkbaar is dat de redding van dit dorp geweest dat in de jaren '80 van vorige eeuw op sterven na dood was. Bij mijn aankomst was mijn eerste bekommernis het vochtverlies wegwerken, vervolgens een verkwikkende douche nemen, dan enkele kledingstukken wassen en te drogen hangen en tot slot opnieuw uitdroging voorkomen. Tijdens deze laatste activiteit begon het in de verte te donderen en na verloop van tijd begon het te regenen. Geen moment getwijfeld om de opgehangen was binnen te halen, maar wat bleek bij mijn terugkeer op het terras: mijn halfleeg gedronken grote pint was verdwenen. Toen ik de bar binnenging bleek dat het het gerstenat onherroepelijk was verdwenen in het afvoerstelsel van Rabanal del Camino. Ik kreeg wel een volledige grote pint als compensatie (1,5 voor de prijs van 1 dus).

Na de eerste onweersbui weer op het terras gaan zitten om te gaan tafelen (de temperatuur was toen gezakt tot net onder de 20°) en in gesprek geraakt met een gepensioneerde Amerikaan uit Alabama die qua mindset heel Europees was en heel genuanceerd dacht en praatte over de politiek en andere zaken. Hij sprak goed Spaans en overwoog ernstig om zich definitief in Spanje te vestigen, meer bepaald in Galicië. Volgens mij was dit vooral emotioneel-relationeel gemotiveerd gelet op zijn omgang met de lokale bevolking, vooral dan het jongere vrouwelijke deel ervan. Zelf was het op dat en andere vlakken een rustige dag voor mij. Mocht hier verandering in komen dan lezen jullie dat zeker in één van de volgende verslagen.

Geschreven door Guillermitoeltipolisto

6 jun 2024etappe 78: San Martín del Camino - Astorga

8 jun 2024etappe 80: Rabanal del Camino - Molinaseca

Al 6 reacties bij dit reisverslag

een rustige dag...dat mag ook al eens. Hopelijk de volgende dagen niet té warm...
Jan Smets 2024-06-07 21:49:19

Goed dat het je lukt nog net vóór de grote hitte uit te lopen! Je raakt nu geleidelijk door Kastilië heen, eens in Galicië wordt het bijna zeker koeler! Voor ons is het heerlijk je foto's van nu te zien: we hebben die soms zo kleurige streek in juist deze zelfde tijd van het jaar bewandeld. Wordt het bij Villafranca de "camino duro" of blijf je liever met beide voetjes op de vlakkere grond? We blijven je fantastische staptocht volgen, op de ... voet.
Paul & Marina 2024-06-07 23:07:48

Nog zowat 235 km... het lijkt precies "niks" na de voorbij trektocht. Nog even rustig tempo houden onder eindspurt en het is zo gepiept!
Hendrik 2024-06-08 09:21:01

Goeiemorgen Wim Pelegrim, (of moet ik goeiemiddag zeggen, want je bent waarschijnlijk al van 8 uur onderweg?), Het ziet er daar mooi uit tussen Muren van Recht en Valt om en het Katje van Somoza. De warmte moet je erbij nemen. Jij hebt gekozen om naar Spanje te trekken hé. Je had ook naar Groenland kunnen gaan of naar Siberië. Maar ja, dan zou het weer te koud zijn zeker? Dat klagen altijd. Je moet tenminste niet alle dagen in de regen in het vaderland zitten, een land met agressieve chauffeurs, uitgebrande werknemers, zeer dure restaurants en zoveel keuze aan biertjes dat je niet meer weet wat je moet bestellen. Dit gaat weer naadloos over naar mijn tevredenheid dat je mijn goede raad in acht genomen hebt. Je hebt ervoor gezorgd dat je niet uitdroogt. Een droge Wim, dat willen we niet. (No Oeïm seco zouden ze in Spanje zeggen). Bovendien heb je volhardend gevochten voor een uitgeregende pint die plots verdwenen was. Indien ik daar geweest was en jij ging je was afhalen, dan zou die pint ook verdwenen zijn, maar niet in het afvoersysteem van de Banale Ra van de Weg. Verbijsterd las ik dat een oude Amerikaan (uit het zuiden van de US of A dan nog) blijkbaar meer succes had bij de jonge Spaanse signoritas dan jij zelf! Dit is ongezien! Oeïm toch! Herpak je! Je kan toch niet onderdoen voor die vertrumpte idioten. Je moet de eer van de 6L-Wi van 76 hoog houden! Het zaad mag niet op de rots vallen. Je ondergoed is nu gewassen, niets kan je nog tegenhouden. De beuk erin zodat men later over je schrijft: "... en overal waar hij kwam overheerste een zalig gevoel van voldoening bij de jonge vrouwelijke bevolking" (en een uitgesproken gevoel van frustratie bij de mannelijke en Amerikaanse inboorlingen). Vergeet dus je einddoel niet en ook Composthoopella niet. Zo, Oeïm, je bent nu ongeveer al 6km opgeschoten, zet je maar even aan de kant, maak een praatje met de locale schonen, denk aan dat zaad en die rots, maar zorg ervoor dat je de rest van de km's voor vandaag nog klaar speelt (woordspeling!). Stap ze, Wim, (Oeïm) Wif
Wif L. 2024-06-08 09:34:17

Beste Wim, Wat een geweldige en inspirerende onderneming is je pelgrimstocht naar Compostela! Het pad dat je volgt is niet alleen fysiek uitdagend, maar biedt ook talloze kansen voor reflectie, groei en prachtige ontmoetingen. Elke stap die je zet, brengt je dichter bij je doel en geeft je de kans om te genieten van de schoonheid van de natuur en de rust die het biedt. Houd vol, blijf sterk, en herinner jezelf eraan dat elke stap, hoe klein ook, een stap in de juiste richting is. Je hebt al zoveel bereikt door deze reis te beginnen, en ik heb het volste vertrouwen dat je de eindstreep zult halen. Buen Camino, Wim! Met veel bewondering en steun, Jean-Paul Dauw
Jean-paul Dauw 2024-06-08 16:12:48