Vooraleer het prachtig gelegen Eaux-Puiseaux en de zeer aanbevelenswaardige chambre d'hôtes te verlaten stond de gastvrouw erop om een foto te nemen van mij en haar andere gast van de voorbije nacht, de Nederlandse jongeman die ik voor het eerst ontmoette tijdens de zevende etappe, vlak voor het bereiken van de grens met Frankrijk. Voor alle duidelijkheid: ik ben de kerel links op de foto en op de foto lijk ik grijzer dan ik in werkelijkheid ben, gewoon omdat het contrast met mijn ondertussen fel getaande gelaat zo groot is.

Ik had die Nederlander eergisteren al voor de tweede maal ontmoet, een 7-tal km voor Troyes, toen hij naast mij kwam stappen langs het kanaal. Ik moest mij ervan vergewissen dat hij het wel degelijk was want ik dacht dat hij al minstens één etappe voorop lag. Hij bleek evenwel een rustdag te hebben genomen in Reims en bijgevolg hadden we eergisteren dezelfde daghalte. Hij ging nog een pauze nemen zodat ik voor hem Troyes bereikte. Toen wisten we niet dat we voor gisteren bij dezelfde chambre d'hôtes hadden geboekt. Gisteren stelden we bovendien vast dat we ook voor vandaag dezelfde verblijfplaats hadden geboekt. Morgen zal dat niet het geval zijn want ik wandel tot Chablis, minder dan 20 km, terwijl hij ongeveer het dubbele gaat doen.

Deze voormiddag wandelden we samen het eerste deel, tot Ervy-le-Châtel, en het was best leuk. Oorspronkelijk is hij afkomstig uit Nederlands Limburg hoewel hij de laatste jaren in de Randstad woont. Zonder te willen stereotyperen vond ik dat hij minder 'heel direct' was dan het beeld dat we van Nederlanders hebben. Met zijn langere en veel jongere benen werkte hij het namiddagdeel op zijn eigen, hogere tempo af, al had hij 'slechts' 35' voorsprong op mij bij de aankomst in Roffey.

Vandaag bijna 28 km afgehaspeld, met de eerste uren miezerige regen, daarna zacht en droog, met uitzondering van een korte maar hevige bui in de buurt van Lignières, niet ver voor Roffey, gelegen in één van de momenteel meest verzopen gebieden in Frankrijk. Voorbij Ervy-le-Châtel moest ik trouwens alternatieve routes nemen omdat ik was gewaarschuwd voor de gevolgen van de overvloedige regenval in de bossen en in de buurt van Flogny-la-Chapelle. De trouwe lezers en volgers wisten dat natuurlijk want die keken gisterenavond vanzelfsprekend ook naar het Franse televisiejournaal.

Vandaag wandelde ik niet alleen een ander departement binnen (van Aube naar Yonne) maar tevens een andere regio (van Grand-Est, met o.a. de (Franse) Ardennen en de Champagne, naar Bourgogne-Franche-Comté). Verzopen was zeker niet overdreven want vlak voor het binnenwandelen van Roffey was de weg voor een deel overstroomd. Ik nam het besluit om erdoor te waden, echter zonder onverantwoorde risico's te nemen. Op het diepste stuk stond het water iets hoger dan enkeldiep maar was de stroming gelukkig relatief zwak. Al bij al doenbaar maar wel met natte voeten aangekomen in de chambre d'hôtes, degelijk maar ook niet meer dan dat, hoewel mijn wandelschoenen op een correcte manier aan het drogen zijn.

Dit laatste is de ideale kapstok om uit te wijden over hoe ik gepakt en gezakt ben. Ik ben vertrokken met mijn vertrouwde lage wandelschoenen (Merrell) en draag die voortdurend. Ik heb een tweede paar van hetzelfde type en merk (dit jaar gekocht en ingewandeld in Mechelen) mee in de rugzak voor het geval het eerste paar het begeeft. Het reservepaar draag ik momenteel 's avonds maar voor het geval dat dit het enige paar wordt heb ik flipflops mee, naast voetbalschoenen het geliefkoosde schoeisel van de profspelers van RWDM.

Mijn rugzak (Ayacucho) heeft een inhoud van 65 liter (+ 10 liter in de kap bovenaan, waarin ik mijn proviand opberg). Links steekt een grote fles water en rechts - wanneer ik deze niet gebruik - uitschuifbare lichtgewicht wandelstokken (Leki). Ik gebruik deze niet veel (kwestie van foto's te kunnen nemen en te kunnen navigeren) maar sinds mijn pirouette meestal wel op zompige en modderige wandelpaden. Heel af en toe ook op lange rechte stukken zoals bv. langs het Canal de la Haute-Seine naar Troyes. De dempende doppen voor op asfalt en dergelijke gebruik ik natuurlijk uitsluitend wanneer ik zonder iemand anders in de buurt aan het wandelen ben, kwestie van mezelf niet te enerveren.

Van kledij heb ik 1 lichte maar wind- en regenbestendige jas, 1 sweater, 2 sneldrogende wandelbroeken, 1 hemd met korte mouwen (voor 's avonds), 5 paar kousen, 5 T-shirts, 5 onderbroeken, 1 pet (van de Malinwa), 1 paar handschoenen (al gebruikt !) en 1 broeksriem (tegen het gewichtsverlies). Wanneer wassen en drogen niet machinaal kan heb ik Wipp Express bij voor een handwas (evenals touw en wasknijpers).

Om desgevallend te overnachten zonder dekbed/lakens, hoofdkussen of zelfs bed heb ik een zomerslaapzak (want zonder tent op tocht), een oprolbare opblaasmat en een opblaasbaar kussen mee. Naast verzorgingsmateriaal voor de schoenen (borstel, vod en product) heb ik dat natuurlijk ook bij voor mezelf. Naast de klassieke toilet- en medicale artikelen heb ik ook blarenpleisters (Compeed), spierzalf (Voltaren forte) en ontstekingsremmers bij, evenals handige benodigdheden zoals een gewone schaar, zakmes, mes, vork en lepel, en indrukbare hittebestendige drinkbeker.

Ik heb mijn rugzak niet gewogen en sommigen zullen stellen dat ik zeker op het gewicht kon besparen. Ik vermoed dat ik boven het maximumgewicht van 15% van het lichaamsgewicht zit (in mijn geval is dat dan 12 kg). Ik voel me echter comfortabel bij hetgeen ik mee heb, en mijn stelregel is 'Beter enkele kilo's meer of te veel dan stress in mijn hoofd.'

Geschreven door Guillermitoeltipolisto