Vandaag een eerder korte etappe, 23 km, van Thizay over Sainte-Fauste, Diors en Déols tot Châteauroux. Dikwijls dreigende donkergrijze wolken maar geen regen, fris (tot maximum 14°) maar geen strakke wind zoals gisteren.

In vergelijking met gisteren waren er minder kleine baantjes te volgen. De Compostelaroutes vermijden immers zo veel mogelijk banen en lopen zo veel mogelijk over land-, bos- en veldwegen of -weggetjes. Soms is een gewone weg echter de enige mogelijkheid, en dat is niet steeds evident. Gisterenavond was het één van de vele gespreksonderwerpen aan tafel, en mijn vermoeden werd toen bevestigd. Het was mij al lang opgevallen dat er op die kleine baantjes veel meer autoverkeer was (zeker in de vroege voormiddag en de late namiddag) dan er tussen de dorpjes die erdoor werden verbonden logischerwijze zou moeten/kunnen plaatsvinden. Mijn gastheer wist mij te vertellen dat veel chauffeurs die kleine baantjes gebruiken om flits- en radarcontroles op de grotere wegen te ontwijken. De snelheid ligt dan dikwijls hoger dan de maximum toegelaten snelheid van (meestal) 70 km. Die baantjes zijn daar bovendien niet voor aangelegd. Zelf stap ik consequent links van de baan, en als ik een tegenligger zie aankomen dan zet ik mij in de berm en houd ik halt. Mijn gastheer verduidelijkte mij dat men dan meestal het onderscheid merkt tussen lokale bewoners en controle-ontwijkers. Die laatsten vertragen amper om hun snelheid van 80 à 90 km/uur (zo snel mogelijk opnieuw) te kunnen aanhouden (halen). Lokale bewoners vertragen, knipperen, wijken uit en steken hun hand op tijdens het voorbijsteken.

Mijn eindhalte was vandaag de stad Châteauroux, die in feite een dubbelgemeente vormt met Déols, dat de oudste gemeente van de twee is en in belang werd voorbijgestoken door de andere. Déols was in de Gallo-Romeinse periode reeds een nederzetting op de rechteroever van de Indre en in de 4° eeuw was er al een kerk. In het begin van de 10° eeuw werd er een benedictijner abdij gesticht die op haar hoogtepunt in de 13°-14° eeuw bevoegd was voor 150 kerken en priorijen in de wijde omgeving en ruim 200 monniken telde. Na de godsdienstoorlogen in de 16° eeuw waren er nog slechts 12 monniken, en in de 17° eeuw kwam er een einde aan. Er zijn heel weinig overblijfselen uit die abdijperiode.

Het ontstaan van Châteauroux gaat terug tot de 10° eeuw met de bouw van een kasteel op de linkeroever van de Indre door Raoul van Déols. In de 12° eeuw werd over dat kasteel en de omgeving ervan gesproken als Château Raoul, later verbasterd tot Châteauroux. Toen er in de 18° eeuw een lakenfabriek kwam en de heraangelegde weg van Parijs naar Toulouse door Châteauroux liep overvleugelde het definitief Déols. In de 19° eeuw industrialiseerde Châteauroux verder, en kwam er naast de textielnijverheid vooral wapenindustrie. In 1917 werd er een militaire luchthaven aangelegd evenals een legerbasis, die zelfs een tijdlang NATO-basis was, tussen 1951 en 1966 (toen de laatste Amerikaanse militairen vertrokken). Van de huidige industriële activiteiten zijn er nog wel een belangrijk aantal gericht op de luchtvaart.

Geschreven door Guillermitoeltipolisto