Vanochtend na het ontbijt in Dinant, afgesloten met een couque de Dinant bij een koffie, was ik van oordeel dat ik in mijn volgende verslag (dit dus) het één en ander moest verduidelijken.

Als ik ooit nog quizvragen stel tijdens deze tocht dan zal ik ze een pak moeilijker maken. Ik ben benieuwd wie van de lezers er veel weet over de kleine details van zo goed als onbekende plantjes en diertjes.

Daarnaast vind ik het echt jammer dat mijn huisarts niet meeleest. In de badkamer van de B&B stond er een correct afgestelde weegschaal die na het ontbijt 80 kg aangaf, 2 kg minder dan voor mijn vertrek (nu nog 3 kg eraf volgens de huisarts). Mijn BMI als persoon met een lengte van 177 cm ligt daarmee nog boven de 25 maar wel al onder de 26. Ik zou nu een quizvraag kunnen stellen over de formule om de BMI te berekenen maar dat lijkt me te gemakkelijk (en dat levert bovendien geen extra punten of bewondering op). Nog belangrijk om te vermelden bij dit gewichtsverlies is het feit dat ik gisterenavond, terwijl ik bezig was met de voorbereiding van het verslag van gisteren, enkele blonde La Chouffes van het vat heb gedronken. Hopelijk is dit laatste een geruststelling voor sommigen die zich zorgen begonnen te maken over mij.

Diegenen die de Maas ten zuiden van Dinant kennen, weten dat die in het eerste stuk, tot Hastière, heel wat bochten maakt (Anseremme, Freyr en Waulsort). Daarom besloot ik om vanuit Dinant niet langs de Maas te wandelen maar wel over het plateau tussen Dinant en Hastière. Dit vereiste in het begin een serieuze klim maar die werd ruimschoots gecompenseerd door de veel kortere af te leggen afstand (in totaal bijna 25 km vandaag). Tijdens die doorsteek kwam ik letterlijk niemand tegen. De afdaling naar Hastière was echt wel steil.

Vanuit Hastière ging het langs de Maas tot Hermeton-sur-Meuse waar ik de Ravel richting Mariembourg (die in Heer-Agimont even de grens met Frankrijk schampt) nam tot ongeveer ten noorden van Doische om daar richting Doische te stappen en vandaar over Gimnée mijn bestemming van vandaag, Niverlée, te bereiken.

Vandaag weeral enkele interessante ontmoetingen gehad. Eerst met een gepensioneerd fietsend koppel, zowel bij het verlaten van Dinant als in Hastière. Bij de eerste ontmoeting zei de man dat hij er ook van droomde om naar Compostela te gaan, met de fiets dan, maar dat hij nog twijfelde (hoewel de vrouw hem hierin volop steunde). Toen ik bij de tweede ontmoeting schertsend vroeg of hij al had beslist antwoordde hij lachend dat hij nog steeds niets had besloten en herhaalde de vrouw dat hij het zeker moest doen (naar de beweegreden voor haar onvoorwaardelijke steun heb ik diplomatisch niet gevraagd).

De tweede ontmoeting was met een lokale bewoner toen ik in Hermeton-sur-Meuse vlak voor de afslag naar de Ravel richting Mariembourg de kaart aan het lezen was op mijn gsm. Hij vroeg of hij me kon helpen en zo geraakten we aan de praat. Bij hem sluimerde al lang het idee om naar Compostela te trekken maar hij was er nog niet uit of dat per fiets of te voet zou zijn.

Toen ik in het centrum van Doische op zoek was naar een koele frisdrank (nog water genoeg bij mij, maar altijd water ...) vroeg ik aan een dame die voor haar huis stond of zij iets wist zijn. Het antwoord was negatief maar ik moest en zou binnenkomen om bij haar koele frisdrank te drinken. Zij bleek immers tot het overlijden van haar echtgenoot ook wandelaars naar Compostela onderdak te hebben verschaft. We hebben niet uitsluitend over Compostela gepraat maar ook over de ontvolking en het verdwijnen van veel elementaire handel en diensten in vele gebieden van het Waalse platteland en daarbuiten. Ook haar karaktervolle huis (hetgeen niet bleek bij het zien van de voorgevel) was een onderwerp van gesprek evenals het karakter van haar oude en slechtziende kattin. Die laatste was de hele tijd aan het twijfelen tussen aandacht en genegenheid vragen en tonen wie de baas in huis was.

Tot slot heel aangenaam en interessant gebabbeld met het Vlaamse gepensioneerde echtpaar in Niverlée dat aan Compostelagangers logies aanbiedt. Hij is afkomstig uit Heist-op-den-Berg en zij had tijdens haar eerste huwelijk in Mechelen gewoond. Gespreksstof te over dus. Het feit dat ze De Gouden Vis en Toon, de uitbater ervan, kenden was natuurlijk een pluspunt. Vandaag was het avondmaal inbegrepen, met alle gebruikte groenten en fruit afkomstig uit hun tuin. Lekker, en goed om aan te sterken voor de - weliswaar korte - etappe van morgen.

Geschreven door Guillermitoeltipolisto