De 3,5 km extra van gisteren werden vandaag gedeeltelijk gecompenseerd: in plaats van 21 km moest ik slechts 19 km wandelen tot Santo Domingo de la Calzada (vanuit Hormilla en dus niet Náreja). Ik zou het item over het weer best laten vallen want ik val de laatste dagen in herhaling, hoewel het toch iets zonniger was dan gisteren en ook iets warmer (18° bij mijn aankomst om 13u45 en 21° in de vooravond).

In dit aangename wandelweer doorkruiste ik het eeuwenoude dorpje Azofra en - hoewel ook een eeuwenoud centrum bezittend - het met vele nieuwe wijken uitgebouwde Cirueña, dat daardoor op een nieuw aangelegde stad leek. Naast de wijngaarden wandelde ik ook veel langs graanakkers, waarbij mij opviel - en dat was gisteren en eergisteren ook al zo - dat er relatief veel erosie opgetreden is in het land dat als akker wordt gebruikt. Op de niet al te steile hellingen wordt er niet of amper aan contourploegen en -aanplanten gedaan (parallel met de hoogtelijnen dus en niet bergaf(of -op)waarts).

Na niet te lang stappen kwam ik op de middag aan in Santo Domingo de la Calzada. Dit stadje is genoemd naar éne Domingo uit de streek die hier in de 11° eeuw als kluizenaar kwam leven. Hij maakte een Romeinse heirbaan (vandaar 'de la Calzada ') opnieuw bruikbaar, legde een brug aan over de rivier, bouwde een opvangplaats voor passanten en liet tenslotte een kerk bouwen. Men zou voor minder heilig worden verklaard, of niet? Het is een aangename en levendige stad met heel wat bezienswaardigheden: middeleeuwse stadswallen en -torens uit de 12° eeuw, smalle straatjes en oude pleintjes, een middeleeuwse toren, een klooster en tal van kerken waaronder de kathedraal van El Salvador, in feite een co-kathedraal (samen met die van Logroño en Calahorra zoals jullie in het verslag van gisteren konden lezen).

In die (co-)kathedraal bevindt zich een soort kooi waarin een levende haan en kip zitten, ter ere of als gevolg van een 14°-eeuwse legende. In die eeuw waren een Duits echtpaar en hun zoon op pelgrimstocht naar Compostela. In de herberg in Santo Domingo de la Calzada waar zij overnachtten werd de dochter van de waard bij het opdienen van het avondmaal verliefd op de jongeman. Toen die niet op haar avances inging nam zij wraak door ongezien een zilveren drinkbeker in zijn tas te stoppen. Bij de vaststelling van de verdwijning van de beker wees zij de jongeman als mogelijke dader aan en toen de beker bij hem werd gevonden veroordeelde de rechter hem tot de dood bij ophanging. De ouders zetten hun tocht verder maar toen zij op de terugweg opnieuw in Santo Domingo passeerden zagen dat hun zoon nog levend aan de galg hing (omdat hij die ganse tijd ondersteund werd door Santo Domingo). Toen zij met dit nieuws naar de rechter gingen was die aan het eten en antwoordde hij dat hun zoon net zo levend was als de gebraden kip op zijn bord. Die kip werd plotsklaps levend waarna de zoon werd vrijgesproken en -gelaten door de rechter. Om dit mirakel in herinnering te houden bevinden er zich sindsdien een levende haan en kip in de kathedraal.

Zelf heb ik vanavond geen kip gegeten maar wel een driegangenmenu met een halve fles goede wijn tegen een prijs waarvoor men in België slechts één gerecht krijgt. Op dat vlak is Spanje onklopbaar. Hasta mañana !

Geschreven door Guillermitoeltipolisto