Frankrijk, Mayac

Gisterenavond heerlijk gegeten bij Nany, de gastvrouw die in Les Bouilloux, tussen Nantheuil en Thiviers, Compostelagangers halfpension aanbiedt voor 35 EUR. Soep met alle groenten uit eigen tuin en met gerookte ham (in feite een maaltijdsoep), zelfgemaakte quiche met een slaatje als voorgerecht, omelet met zelfgeplukte bospaddenstoelen, in bouillon gegaard varkensvlees en aardappelsalade als hoofdschotel, en fruitsalade (met de meeste vruchten uit eigen tuin) als nagerecht. Geen kaas tussen hoofdgerecht en dessert, maar die zou nog heel moeilijk binnen zijn geraakt. De tweede fles Bergerac daarentegen konden we nog wel vlot de baas.

Het ontbijt vanochtend was ook dik in orde, net zoals de weersvoorspelling: droog, bewolkt in de voormiddag en zonniger in de namiddag, en tot 16°. Als die voorspelling dan helemaal wordt bewaarheid dan is de wandelende mens hier zeer tevreden.

Normaal zou ik vandaag naar Sorges stappen, 19,5 km ver (vanuit Thiviers 18 km, maar Les Bouilloux ligt 1,5 km van Thiviers). Enkele dagen geleden bleek echter dat in Sorges geen plaats meer was, en besloot ik bijgevolg uit te wijken naar Mayac (iets oostelijker en niet op de Compostelaroute gelegen) waar ik iets later een chambre d'hôtes vond. Hierdoor moe(s)ten er extra kilometers worden afgehaspeld: vandaag (slechts) 2, morgen 5.

Naast het zoeken naar een verblijf dat niet op de Compostelaroute lag moest ik ook de route naar dat verblijf uitstippelen evenals de route die mij morgen opnieuw op de weg naar Compostela ging brengen. De kortste meest doenbare route voor vandaag leek mij te gaan over Corgnac-sur-l'Isle en dan via een klein baantje langs de rivier L'Isle tot enkele kilometers voor Mayac. Omdat ik de staat van de veld- en bospaden niet kende nam ik de gewone baan tussen Thiviers en Corgnac-sur-l'Isle, niet echt druk maar toch wel uitkijken voor de zondagsrijders (letterlijk en soms figuurlijk).

Het kleine baantje langs de rivier had ik niet lukraak gekozen want aan de andere kant van de vallei liep een grotere en voor auto's veel geschiktere weg. De omgeving bleek mooi en de weg ongelooflijk rustig. Over de ganse lengte van ruim 12 km, van het charmante dorpje Corgnac-sur-l'Isle tot de grotere baan richting Mayac, kwam ik welgeteld 4 andere weggebruikers tegen: 2 autobestuurders en 2 fietsters. Over mijn keuze was ik achteraf ontzettend tevreden, en ik was er ook - al schrijf ik het zelf - terecht trots op.

Buiten de winkelier en een andere klant in het dorpswinkeltje in Corgnac-sur-l'Isle was de gastvrouw van de chambre d'hôtes mijn enige gesprekspartner vandaag. Hoewel het kamer met uitsluitend ontbijt is kreeg ik toch een avondmaal aangeboden: een stevige maaltijdsoep met lekker zelfgemaakt brood, fruitsalade en enkele dikke plakken cake. Mijn avond was helemaal goed, en kon zeker niet meer stuk toen ik tijdens het schrijven van dit verslag een berichtje ontving van de Française uit Périgueux: of ik nog steeds op schema zat en dat ze uitkeek naar mijn komst maandagnamiddag. Natuurlijk zit ik nog op schema en vanzelfsprekend kijk ik er ook naar uit, zo luidde mijn antwoord ongeveer. De auteur van dit verslag zal vannacht zalig slapen (en dromen ...?).

Geschreven door Guillermitoeltipolisto

27 apr 2024etappe 40: La Coquille - Thiviers

29 apr 2024etappe 42: Mayac - Périgueux

Al 6 reacties bij dit reisverslag

Dag Wim. Blij te horen dat je alweer een fantastische dag beleefd hebt. En een beetje improviseren om een slaapplek te vinden. Er komt dus ook heel wat organiseren bij. Ik wens je voor morgen opnieuw een fantastische wandeldag en een blij weerzien met je vroegere wandelgezellin. Hoe was haar naam nu ook weer of had je dit nog niet vermeldt? Hou je goed en blijven genieten.
Marc Suys 2024-04-28 21:19:13

Het blijkt dat je een doorwinterde Compostelaganger bent, Wim. Je schiet enorm op, geniet van kleine belevenissen die groot worden, weet blijkbaar moeiteloos de juiste plekken te vinden. Helemáál geen nood aan iemand die voor jou heel goed kijkt en de mogelijkheden, routes, overnachting aanbiedende dames, ... uitzoekt! Wijzelf lezen almaar aandachtiger je verslagen, de avond zelf jouw beschrijving, de volgende morgen altijd zeker ook de bedenkingen van Wif. Dan zien we alles echt nog eens in een ander daglicht..! Leesplezier verzekerd. Aan jou weer veel verder caminoplezier gewenst!
Paul & Marina 2024-04-28 22:20:28

Nu ook met culinaire beschrijvingen...;-) Mooi. Slaap zacht , en morgen een fijn weerzien om naar uit te kijken!
Jan Smets 2024-04-28 22:34:30

Ik lees al 41 etappes jouw beklijvend verslag. Alsof ik mee aan het wandelen ben. Alsof ik mee stap,kijk en beleef!!! Goe bezig kakker💛❤️ Vlotte prater , dat wist ik … maar je bent ook een inspirerend schrijver !! Tot morgen 🥳👍
Johan van Eynde 2024-04-28 22:54:21

Slapen en dromen is een noodzaak om je pelgrimstocht vol te houden, frisse geest maar zeker quick houdend lichaam. Dat je benen soms wat stram en lastig aanvoelen kan ik geloven, ‘t is tenslotte geen zondagochtend wandelinske. Mooie chateau of ruïnes op je foto’s, de dorpen en passant is ook zo echt Frans; wat we ook in les Ardennes belges herkennen. Ridders en hovelingen van toen zullen eerder te paard naar het zuiden hebben getrokken en niet om een pelgrimstocht of gezellige babbel te doen. Die gingen niet om vrienden te maken tenzij er een vrouw zich ermee bemoeide. Allee de Pyreneeën piepen aan de einder binnenkort, met zijn cols en berggeiten. Curieus hoe je die gaat ervaren ; ne Eddy Merckx, Poulidor of Hinault.
Patje 2024-04-29 08:46:00

Goeiemorgen Wim Pelegrim, Ik was toch enigzins teleurgesteld toen je me, diplomatieke, maar to h zeer assertief liet weten dat je niet wilde ingaan op mijn uiterst interessante aanbieding. Je weet niet wat je mist! Je zou zo gemotiveerd zijn dat je niet zou stoppen in Composthoopella. Je zou doorstappen naar Malaga en Marakesh. Mekka zou het volgende doel zijn. De Taj Mahal en de tempels van Angcor zouden vlot bereikt worden. Dan zouden we de oversteek maken naar Zuid-Amerika. Je zou dit, op mijn advies, doen in een roeiboot om zo je benen en voeten eens wat rust te gunnen en je bovenlichaam even stevig te ontwikkelen als je onderlichaam (dit klonk even verkeerd. Ik bedoel je benen natuurlijk!). Mijn motorjacht lag al klaar om je gedurende de overtocht te blijven aanmoedigen met kreten als "hup, Wim, hup" en "Mediterrane, zo blauw, zo blauw" en natuurlijk met voldoende bananen. Ginder zouden we de Nazca lijnen bezoeken, de Galapagos rondwandelen (ik rijden) om dan noordwaarts te trekken. In Las Vegas zouden we de 7000ste show van Celine Dion bijwonen. We zouden Little Italy in Chicago en Chinatown in New York doen en je zou op tijd terug in België zijn om Malinois kampioen te zien spelen dat jaar. Ma ya(c), je wil niet en gaat dit dus allemaal missen! En ik moet de aankoop van mijn nieuwe Ferrari weer uitstellen. Het leven kan hard zijn. Anderzijds doet het me plezier te horen dat je lekker eet en voldoende drinkt. Je stapt weer door gekke dorpen als Congac op een Eiland en Mayac (is er ook een Payac? dan zijn er misschien ook Petitsyacs). Zondagsrijders of niet, je hebt ondertussen ervaring genoeg om dit te overleven. En er is natuurlijk ook Périgueux als ultieme motivator en veroorzaker van natte dromen (een pamper kan wat schaamrood vermijden). Dus Wim, ga maar weer op pad (zonder mijn onbaatzuchtige, veelzijdige en zeer professionele begeleiding) en geniet ervan. Stap ze, Wim, Wif
Wif L. 2024-04-29 09:28:02