De weken vliegen hier voorbij en de temperatuur loopt gestaag op.

Woensdag 5 februari 2025, 18° Zonnig

Harry en Alie zijn hier inmiddels ook gearriveerd. Vandaag fietsen wij een rondje langs Rojales en combineren dat met een echte Spaanse lunch bij Taperia El Barrio in. Terug langs de oever van de rivier Segura. Men vindt hier de oude systemen om de velden van water te voorzien, door middel van kanalen, schepraderen en andere hydraulische installaties. Onderweg ziet men ook watermolens en andere getuigenissen uit het Arabisch landbouwverleden van de streek.


Donderdag 6 februari 2025, 18° Zonnig

Vandaag gaan wij met onze fietsgroep een rondje om het natuurpark El Hondo maken.
El Hondo is een natuurpark en wetlandgebied op loopafstand van de camping. Het park, officieel Parque Natural de El Hondo, is een belangrijk natuurreservaat dat bestaat uit lagunes, moerassen en rietvelden. Het is een van de belangrijkste vogelreservaten van Spanje en een paradijs voor vogelliefhebbers.

Kenmerken van El Hondo:

Biodiversiteit: Het gebied herbergt talloze vogelsoorten, waaronder de zeldzame marmereend, de purperkoet en de flamingo. In de winter trekken hier duizenden trekvogels naartoe.

Landschap: Het park bestaat uit een moerasachtig ecosysteem met kunstmatige waterreservoirs, natuurlijke lagunes en uitgestrekte rietvelden.

Activiteiten: Er zijn verschillende wandel- en fietsroutes, en er zijn uitkijkpunten voor vogelspotters. Het bezoekerscentrum biedt meer informatie over het ecosysteem en de dieren in het park.

Klimaat: Het gebied heeft een mediterraan klimaat, wat betekent dat het grootste deel van het jaar warm en droog is, met milde winters.

Het landschap waardoor wij fietsen is een mix van natuurgebieden, landbouwvlaktes en dorpen. En onderweg kunnen we zelfs genieten van de prachtig in bloeistaande amandelbomen.
Halverwege brengen wij een bezoek aan het Museo Escolar de Puçol.

Een uniek schoolmuseum (in een historisch schoolgebouw) in het kleine dorpje Puçol de Elche. Het museum biedt een fascinerende blik op het traditionele schoolleven en de landelijke cultuur in Spanje, vooral in de 19e en 20e eeuw.
Het is een van de weinige schoolmusea in Spanje die zo'n gedetailleerd en authentiek beeld geeft van het vroegere plattelandsleven.

De klaslokalen zijn gereconstrueerd met originele meubels, leien schoolborden, lessenaars en onderwijsmaterialen, zoals oude boeken en schriften.

Naast onderwijs laat het museum ook zien hoe het leven was in een agrarische gemeenschap, met tentoonstellingen over traditionele beroepen, klederdracht en huishoudelijke voorwerpen.

In het plaatsje La Foia genieten wij van een echt Spaanse menu del dia. Wij staan altijd open voor nieuwe gerechten en als voorgerecht krijgen wij Cocido montanés. Dit blijkt soep met een varkenspoot te zijn. Het vocht was heerlijk, maar de poot was zo vet, dat wij die maar overgeslagen hebben.

Donderdag, 13 februari 2025, 24° Halfbewolkt

Onze fietstocht brengt ons vandaag naar La Marina een plaats aan de Middellandse Zee. Al fietsend door het binnenland komen wij onderweg een aantal schaapsherders tegen met een grote schaapskudde. Het pad dat wij rijden loopt gestaag omhoog en lijkt naarmate wij verder fietsen steeds meer op een mountainbike route. Wij trotseren de grote keien en op de top van de heuvel worden wij verrast met een prachtig weids uitzicht. Verrassend genoeg bereiken wij vrij plotseling het plaatsje La Marina. Na zo'n enerverende tocht hebben wij wel een kopje koffie verdiend.
Daarna gaat onze tocht door het binnenland naar Rojales. Een typisch mediterraan landschap met een mix van landbouwgronden waar citrusbomen, amandelbomen en groenten worden verbouwd, droge vlaktes, kleine heuvels en dorpen. Ook tref je hier sporen aan van oude irrigatiesystemen, zoals de traditionele acequias, die door de Moren zijn aangelegd.

Het laatste gedeelte fietsen wij langs de Rio de Segura een droge rivierbedding, die bij zware regenval water kan afvoeren, maar de rest van het jaar droog staat.

Ook is dit een gebied met lagunes en zoutmeren waar veel flamingo’s en andere vogels leven.

De route is zo gepland dat wij in Rojales aankomen tegen lunchtijd. Bij ons favoriete restaurant El Barrio genieten wij van het menu del dia. Als wij na de lunch willen wegrijden, blijkt Truus een lekke voorband te hebben. Met zoveel mankracht geen enkel probleem. Als het gelukt is de band te plakken, kunnen wij weer op huis aan.

Vrijdag, 14 februari 2025, 24° Zonnig

Een mooie dag om samen met Harry en Alie naar Elche te fietsen. De route baant zich door een afwisselend gebied, een combinatie van agrarisch land, historische irrigatiesystemen, en enkele natuurgebieden. Soms slingerend over de plakken asfalt, die er nog liggen. Bij binnenkomst in Elche treffen wij een voor ons nieuw fietspad aan wat ons naar de rio Vinalopó leidt, maar hier kunnen we niet naar beneden afdalen. Dus terug naar onze oude route, die wel uitkomt bij de rivierbedding van de Vinalopó in het centrum van Elche. Eventjes tijd voor een kop koffie onder de bomen, want onderweg naar Elche kom je niets tegen. De fietsen parkeren wij in het centrum van de Palmenstad.
Veel tijd om de stad te verkennen is er niet, want de meeste winkels sluiten om 14.00 uur. En om 13.30 uur hebben wij een restaurant gereserveerd, want vandaag is het Valentijn. Wij lopen naar de Basiliek van Santa María het middelpunt van de stad liggend tegenover El Palmeral. Helaas blijkt de kerk gesloten. Ons restaurant is om de hoek. Vanwege het lekkere weer kunnen we buiten op het terras zitten. Na de lunch fietsen wij door Palmeral de Elche: De grootste palmbomenoase van Europa (UNESCO-werelderfgoed).

Geschreven door Ellens.travels