Wij trekken vandaag naar het voor ons zuidelijkste puntje, Split. Camping Split.
Slechts 90 km. Een mooie reisdag met dat zonnetje. Ons plan om heel de route langs de kustweg te rijden, valt in het water, want wij krijgen van onze medereizigers bericht dat er een lange file op de kustweg staat vanwege een zwaar ongeluk. Het eerste gedeelte rijden wij slingerend door het binnenland en zodra wij kunnen afslaan naar de kustweg pakken wij deze route weer op. Het is dan ook een prachtig gezicht als wij van bovenaf de zee in de verte zien liggen en wij via de vele haarspeldbochten de weg naar beneden afdalen met aan één kant de Dinarische Alpen. Camping Split ligt in het plaatsje Stobrec aan de Adriatische Zee.
Wij hebben hier een grote plek met aan het einde van ons paadje het strand.

Omdat de vooruitzichten voor de komende dagen er niet veelbelovend uitzien, is gisteren besloten vandaag om 16.00 uur een happy hour te houden. En wat is iedereen kreatief geweest ondanks de krappe tijd.

Split is een prachtige historische stad met een mix van culturen

Split is na Zagreb de grootste en belangrijkste stad van Kroatië en tevens van de regio Dalmatië. Split ligt op een klein schiereiland in de Adriatische Zee. Door zijn ligging is Split uitgegroeid tot één van de belangrijkste havenplaatsen van Kroatië.

Split is een oude stad die in de derde eeuw na Christus is gesticht. Het was omstreeks het jaar 300 na Christus dat de Romeinse keizer Diocletianus opdracht gaf om een paleis te bouwen. De bouw van dit paleis wordt gezien als het ontstaan van Split.

Inwoners Split bijna 200.000.

In 2021 is er in Kroatië opnieuw een volkstelling gehouden. De laatste volkstelling vond plaats in 2011 en ook al wist men dat veel Kroaten het land hebben verlaten in de afgelopen 10 jaar, toch was het een bittere teleurstelling om te vernemen dat maar liefst 400.000 Kroaten zijn geëmigreerd, bijna 10% van de bevolking.
De Kroatische bevolking is al sinds 1991 aan het afnemen. Tijdens de piek, 30 jaar geleden, waren er bijna 5 miljoen inwoners en nu minder dan 3.9 miljoen.

Zondag, 25 september, Bewolkt 22°

Ondanks de voorspelde regen is het nog steeds droog. Wij besluiten om met de bus naar de stad te gaan (ca. 7 km). Wij lopen richting bushalte en zien bij het stoplicht de bus al aankomen, maar ons stoplicht staat nog steeds op rood. En wij hebben pech dat er bij de bushalte ook niemand staat. Dat wordt nog een 1/2 uur wachten. Wij staan als eerste bij de halte. Na ons komt er een local aan. Ze haalt een kussentje uit haar tas en gaat comfortabel op het nog natte bankje zitten. Tegen de tijd dat de bus verwacht wordt is het inmiddels aardig druk geworden. Na 20 minuten arriveren wij in het centrum. Wij lopen al meteen tegen het paleis aan.

Het Paleis van Diocletianus

Eén van de belangrijkste en mooiste bezienswaardigheden. Het paleis is gebouwd in Romeinse stijl en is het middelpunt van het centrum van Split. Het paleis vormt het hart van de stad en binnenin het paleis vind je meerdere winkels, cafés en kerken. Het is niet voor niets dat het paleis van Diocletianus al sinds 1979 op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat en zeker één van de mooiste gebouwen in Split is.

Onder het paleis van Diocletianus vind je de kelders die sinds een aantal jaren voor bezoekers geopend zijn. Je vindt hier voornamelijk souvenirwinkels, maar er is ook een museum over de kelders die je kunt bezoeken. De voornaamste reden voor de populariteit van de kelders is het feit dat hier opnames zijn gemaakt voor de beroemde hitserie Game of Thrones. Het Paleis van Dioctelian is slechts één van de vele Game of Thrones filmlocaties in Split.

Het is een drukte van jewelste. Wij slenteren door de prachtige oude stad en genieten van de leuke oude straatjes en de vele terrasjes die de stad rijk is. Dan gaan wij op zoek naar een bakker, want wij willen vanmiddag iets kleins eten, omdat wij vanavond met de groep uit eten gaan. Wij komen een klein restaurantje tegen en bestellen alle vier een sandwich. Het lange wachten wordt beloond door een enorm groot stokbrood op een ronde houten plank goed gevuld met mozarella, tomaat, prociutto en pesto. Vanwege de grootte lastig te eten zonder dat aan alle kanten de vulling eruit komt. Als Wim om een mes vraagt, krijgt hij een groot broodmes overhandigd. Hiervan kunnen wij gelukkig ook gebruik maken. Wel zijn de ogen van het personeel steeds op ons gericht, want zij kuñnen het enige mes eigenlijk niet missen. Zodra wij de broodjes achter de kiezen hebben, weten ze niet hoe snel ze de rekening aan ons moeten presenteren, want ze hebben onze plekken nodig omdat ze een groep van 10 personen verwachten.
En dan is het weer tijd om de bus naar huis te nemen.

Vanavond gaan wij met z'n allen Peka eten, een traditioneel Dalmatisch recept.
Het restaurant ligt hier 11km vandaan. Dus dat wordt carpoolen. In eerste instantie zouden wij vertrekken om 18.00 uur, zodat wij om 18.30 aan tafel konden. Echter het restaurant heeft de afspraak een halfuur doorgeschoven, omdat het vlees nog de tijd nodig had om te garen, waardoor wij na zonsondergang pas vertrokken. 20 minuten voordat wij er waren en het inmiddels donker was, blijkt dat wij een heel smalle weg omhoog moeten rijden met de ene na de andere haarspeldbocht waarbij ook nog verschillende tegenliggers ons tegemoet kwamen. Als wij op 300 meter hoogte zijn aangekomen, zien wij alleen in de verte nog wat lichtjes branden op een tegenover liggend eilandje. Nu nog een plekje zien te vinden op het benauwde parkeerterrein. Wij vinden een plekje op het hoekje. Harry moet nog wel eventjes kijken hoe ver Wim nog naar voren kan, voordat hij de afgrond instort. Om het restaurant te bereiken moeten wij nog wel een hoge trap op. In het restaurant staat een lange tafel voor ons gedekt. Wat moet het hier een uniek uitzicht zijn als je hier overdag eet. De glazen wanden kunnen helemaal open, zodat je heerlijk van de buitensfeer kunt genieten.
De verlichting in de zaal is minimaal en 1 lamp brandt zelfs helemaal niet. Oeps! Even vervangen. Wij ontdekken zelf de theelichtjes in een verlaten hoekje. Eventjes een beetje sfeer erin brengen.Als eerste worden wij uitgenodigd om boven een kijkje bij de kok te nemen. Ook daar heb je nog de mogelijkheid om te zitten. Boven gloeiende sintels wordt het vlees bereid onder een gietijzeren koepel (de Peka). Wij krijgen Peka van rundvlees. Als iedereen weer aan tafel zit worden de opgenomen drankjes uitgeserveerd. De glazen met wijn zijn minimaal gevuld. Ze hebben er zeker rekening gehouden met het feit dat we straks nog de smalle weg met haarspeldbochten terug moeten rijden. Daarna komen de schalen met Peka op tafel evenals wat salade en brood. Wij vonden dat er nogal veel vet aan het vlees zat. De smaak van het vlees was heerlijk. Als afsluiting nog een kop koffie en daarna gaan wij weer huiswaarts.

Camping Split, Stobrec
Ruime plekken met water aansluiting. Sanitaire voorzieningen goed.
Uitzicht op zandstrand. Water kniehoogte.
Openbaar vervoer op loopafstand.

Beoordeling: 4,5

Geschreven door Ellens.travels