Vandaag rijden wij 100 km noordelijker naar Camping Didota. De rit is prachtig met soms aan onze rechterhand de rustige gladde zee of hoge torenflats afgewisseld met weidse uitzichten op bergen waartegen kleine dorpjes aangeplakt en af en toe duikt er weer een kasteel of ruïne op. Dan komen wij aan op een voor ons bekende bestemming. Wij melden ons aan bij de receptie en mogen een plekje uitzoeken op de camping. Voldoende plekken vrij. Dus genieten wij van ruime plek in de zon.
Er is nogal wat veranderd nadat wij hier vorig jaar voor het laatst waren. Nieuwe receptie en toiletgebouw flink onderhanden genomen. In de douches een heerlijke stortdouches. Bij het zwembad is een bar gemaakt en een groot terras aan het restaurant. Het kleine binnenbad wordt nu dubbel zo groot.
3 jaar geleden was deze camping door een heftige storm door het zeewater getroffen. De hele camping stond toen blank. Nu zie dat een aantal bomen het door het zoute water niet overleefd hebben. En wonder boven wonder hebben de grove dennenbomen er weinig van te lijden gehad. In Valencia zagen wij ook al dat de mimosa allemaal het loodje hebben moeten leggen vanwege dezelfde overstroming.
De voorspelling is dat het weer voorlopig zo blijft dus blijven wij in ieder geval een week.
De omgeving leent zich voor een mooie fietstocht naar het oude centrum langs de sinaasappel- en in bloeistaande amandelbomen.
Donderdag heeft de camping een 3-gangenmenu met paella op de kaart staan. Vanwege de populariteit van dit menu kunnen wij nog net een tafeltje reserveren. Één nadeel wij zitten wel in de zon. En die is best al warm. Maar! De paella is heerlijk. En op het muurtje naast ons worden wij gadegeslagen door 10 mussen.
Vrijdag fietsen wij via de Via Verde (voormalig spoorlijntje langs de Middellandse Zee) naar Benicasim. Anneke en Egbert (kennissen van onze Kroatië reis) zitten op de Camping Bonterre. Een goede reden een bezoekje bij hen af te leggen.
Geschreven door Ellens.travels